به گزارش گروه سایر رسانههای دفاعپرس به نقل از صبح نو، برجام یک توافق بینالمللی بود، آمریکا زیر آن زد و اروپا به ایران وعده داد که در برجام بماند و جبران کند، اما ظاهراً صورت مسأله به طور کلی دگرگون شده و آنها صندوقی (که در واقع شرکتی است با سه هزار یورو سرمایه اولیه) را راه انداختهاند تا دلارهای نفتی ایران، ماحصل از فروش به چین و ماچین، در آنجا قرار بگیرد و در برابر غذا و دارو درنظر گرفته شود.
تازه با سازوکاری مبهم و ناشناخته و حالا ملزم به امضای توافقنامههایی دیگر مانند پالرمو. بیتردید، اروپای کنونی ناتوانتر و ضعیفتر از آن است که بتواند در برابر زیادهخواهیهای آمریکا بایستد؛ علاوهبر این چندان اعتقادی هم به این کار ندارد که اگر داشت چنین رویهای را در پیش نمیگرفت. واقعیت آن است که حجم تبادلات تجاری ما با کل اروپا حتی به یک میلیارد دلار هم نمیرسد، آنها جزو خریداران نفت ما هم نیستند و در ماههای اخیر بهواسطه شعبدهبازیهای منافقین، اقدامات خصمانهای نیز علیه شهروندان ایرانی در پیش گرفتهاند.
این اروپا، پای دوم تحریمها و پای کار آمریکاست. نقض یا عبور از برجام میتوانست اروپا را کمی به عقب براند و حالا اصرار دولت بر تصویب پالرمو و دیگر اقمار FATF، براساس فشار آنها، عقبنشینی دیگری است که موقعیت راهبردی ایران را تضعیف میکند و به جای کاهش تحریمها به ازدیاد آنها منجر خواهد شد.
انتهای پیام/ 112