به گزارش دفاع پرس از شیراز، آیتالله «سیدعلیاصغر دستغیب» تولیت آستان مقدس احمدی و محمدی (ع) شیراز و نماینده مردم فارس در مجلس خبرگان رهبری، امروز (دوشنبه ۲۹ بهمنماه) در همایش صیانت از روحانیت که با حضور قضات و مسئولان دادسرای ویژه روحانیت حوزه قضایی فارس در سالن شهید آیتالله دستغیب حرم مطهر برگزار شد، اظهار داشت: در چهلمین سالگرد پیروزی انقلاب اسلامی و ۲۲ بهمن امسال در سالروز گرامیداشت این یومالله همه شاهد بودیم انجام تکلیف الهی توسط مردم ولایتمدار و شیفته حق و عدالت به خوبی صورت پذیرفت و امیدواریم آنچه وعده الهی است به بهترین وجه و در آتیهای نزدیک محقق شود و با نزول رحمتها و برکات الهی گشایش در امور مردم صورت گیرد و مسئولان هم در واقع با این وضعیت و این شرایطی که ملاحظه کردند اهتمام بیشتری نسبت به ارائه خدمات و تسهیل امور معیشتی مردم داشته باشند.
وی افزود: فرهنگ روحانیت و حوزههای ما باید یک مقداری تصحیح شود، اصالت کار ما به مساجد به عنوان محل اجتماع مردم برای نماز جماعت است که این جنبه از کار روحانیت باید تقویت شود که اکنون بحمدالله طلاب فاضل ما توان اداره و رَتق و فَتق امور جاری یک مسجد در یک محله را دارا هستند.
آیتالله دستغیب گفت: در روایت است که پیغمبر اکرم (ص) به علی بن ابیطالب (ع) فرمودند: یک نفر را هدایت کنی برتر از شترهای سرخ مویی است که در راه خدا انفاق کنی و در اینجا بحث یک نفر است، برخی از ما که ده نفر را به حساب نمیآوریم، صد نفر هم که چیزی نیست، هزار نفر هم که کم کم به چشممان نمیآید و بالاترش را میخواهیم و با این تفکر مساجد خالی میمانند.
نماینده مردم استان فارس در مجلس خبرگان رهبری با اشاره به اینکه در واقع فلسفه وجودی دادسرای ویژه روحانیت، صیانت از روحانیت است، گفت: این به معنای تبعیض بین این قشر و اقشار دیگر نیست بلکه از لحاظ این است که هرچه شأنیت بالاتر باشد حساسیت بیشتر است. لغزش یک عالم مثل یک کِشتی است که اگر غرق شود همراه خودش، سرنشینانش را نیز غرق میکند. زیرا بر حسب روایات دو صنف از امت هستند که اگر صالح شدند دیگران هم صالح میشوند و اگر فاسد شدند دیگران هم در معرض فسادند، این دو صنف، فقها و امرا هستند.
رئیس جامعه روحانیت شیراز ادامه داد: به هر حال فقیه هم اگر جامعالشرایط نباشد وجود او نه تنها مفید نیست بلکه مضرّ و مخلّ هم هست و اقتضا میکند که یک وضعیت و تشکیلات مخصوص برای نظارت و صیانت از روحانیت وجود داشته باشد. ا.
آیتالله دستغیب با تصریح اینکه انتظارات و توقعاتی که از جایگاه رفیع روحانیت در جامعه وجود دارد مسئولیت این قشر را سنگینتر میکند، گفت: وظیفه ما این است که افرادی که تازه وارد حوزههای علمیه میشوند را با این انتظارات و حساسیتها آشنا و آگاه نماییم و تجربیاتی که اندوختهایم را منتقل کنیم تا مبادا نسبت به دیگر افراد در جامعه خود را برتر بدانند.
وی گفت: شاید بعضی تصور کنند که ذیّ روحانیت و طلبگی به این است که انسان خودش را به نوعی به نحو تصنعی یا درآوردن ادا و اطفار و امثال اینها نمایان کند و نسبت به دیگران خودش را افضل بداند و به عجب و کبر و امثال اینها مبتلا شود؛ یک عده هم از آن طرف در مقابل این فکر کنند ذیِّ روحانیت و طلبگی یعنی مردمی بودن به این معنا که دچار یک نحو بی قیدی و بی بند و باری شدن و به خیال خام خود برای جذب دیگران همرنگ و هم سنخ بعضی افراد شدن و ورود به بعضی مجامع و اماکن که نباید وارد شود است که هر دو تصور باطل و مردود است، البته کسی منکر این مطلب نیست که اگر برنامههای صحیح و متینی انجام گیرد و همراه آن بهجت و شادی هم باشد، اما از آن طرف برخلاف ذیّ روحانیت هم نباشد، میشود شرکت کرد.
مسئول حوزه علمیه رضویه شیراز با تأکید بر اینکه مسئله صیانت از روحانیت از ارکان مهم است، گفت: فقط این نیست که کسی فقیه شود بعد صائناً لنفسه باشد، بلکه از بدو ورود به حوزه و آغاز دوران طلبگی، طلاب باید مسئله صیانت نفس را تمرین کرده و ملتزم باشند، زیرا اگر این کار از همان ابتدا صورت نگیرد در مراتب بالا خیلی بعید است که فرد بتواند تحوّلی در خودش به وجود آورده یا دیگران در او مؤثّر باشند.
وی ضمن بیان چند نکته در باب صیانت از روحانیت گفت: توجه به گزینشها اهمیت بسیاری دارد و در واقع حکم عقل است و از لحاظ شرع هم نسبت به آن ارشاد اکید است و در منابع، کتاب، سنت و سیره و روش معصومین (ع) و مراجع، علما و بزرگانی که در طول تاریخ شیعه بودهاند و حالا هم که در چهل سال گذشته شاهد سیره امام (ره) و مقام معظم رهبری (مدّظلّه) بوده و هستیم، برای اینکه کسی را جهت مسئولیتی انتخاب کنیم - حتی اگر کسی نسبت به متون و منابع دینی خودمان هم بی اطلاع باشد - باید کسی انتخاب شود که توان انجام آن کار یا کشش آن را داشته باشد و در حقیقت بتواند حق آن امانتی که به او واگذار میشود را ادا کند و به منزلگاه مقصود برساند.
آیتالله دستغیب ادامه داد: این مسئله چقدر قابل تشبیه در جریانی است که پیغمبر (ص) فرمودند: کیست که این شمشیر را بگیرد و حقش را ادا کند، کسی از اصحاب گفت: ادای حق آن چگونه است؟ پیامبر (ص) فرمودند: تا آخرین نفس با آن جهاد کند. حالا میخواهیم لباس روحانیتی که دستِ کمی از آن سلاح ندارد و اهمیتش را همه میدانیم به دست کسی بدهیم که آیا میتواند یا بنا دارد که حقش را ادا کند.
انتهای پیام/