به گزارش خبرنگار دفاع‌پرس از یزد، مرحومه ضیاء ربانی مادری دیگر از مادران شهدای دوران دفاع است که پس از سال‌ها تحمل دوری و فراغ فرزندش، سرانجام به دیدار فرزند شهیدش شتافت و آسمانی شد.
حاجیه خانم ربانی مادر شهید «عباس خورشید نام» فرمانده دسته طرح و عملیات بود که مراسم تشییع پیکر این مادر شهید امروز ساعت 15:30 از مسجد صاحب الزمان (عج) واقع در خیابان مهدی به طرف خلد برین، تشییع و تدفین خواهد شد.
مراسم گرامیداشت یاد مادر شهید خورشیدنام چهارشنبه 8 اسفند ماه بعد از نماز مغرب و عشاء در مسجد صاحب الزمان (عج) واقع در خیابان مهدی برگزار می‌شود.
عباس خورشید نام تیرماه سال 1342 در یزد به دنیا آمد. 5 سال اول زندگی را در یزد گذراند و بعد از چهار سال همراه با خانواده در تهران زندگی کرد. از آغاز زندگی هیچ دردسری برای خانواده نداشت، هم درس‌خوان و هم دردخوان بود.
فعالیت‌های مذهبی خود را از کلاس پنجم دبستان، با شرکت در نماز جمعه مسجد حظیره، با امامت آیت‌الله صدوقی آغاز کرد. از مسجد حظیره پایش به جلسات مذهبی باز شد و به مرور زمان با مسائل ایدئولوژیک سیاسی اسلام آشنایی یافت، تا جایی که قبل از اوج‌گیری انقلاب و شعله‌ور شدن آتش خشم امت اسلامی، در حالی که هنوز 14 ساله بود، در جریان بسیاری از سیاست‌های ضد خدایی رژیم شاه خائن قرار گرفته بود. عباس همچنان در برنامه‌های مذهبی پیش از انقلاب شرکت فعال داشت تا اینکه در سال 1356 همراه با اوج‌گیری قیام مردم مسلمان ایران، او نیز به شدت و قوت فعالیت‌های خود افزود. در جریان دهم فروردین خونین یزد (چهلم شهدای تبریز)، اولین خروش قهرمانه مردم یزد علیه طاغوت، شرکت داشت و از آن پس همراه با چند تن از دوستان نزدیک خویش به چاپ و تکثیر و توزیع اعلامیه پرداخت.
تابستان سال 1358 به دستور امام و برای خدمت به محرومان روستا، راهی اردوی جهاد سازندگی کذاب (یکی از روستاهای یزد) شد و 3 ماه با اشتیاق، خلوص و اعتقاد در جهاد سازندگی روستا کوشید. در اردوی کذاب، همچون یک کارگر معمولی زحمت می‌کشید و هرگز از سختی کار ننالید و در قبال خون مقدس شهدا آن را خدمت ناچیزی انگاشت.
عباس تابستان سال 1359 به قصد خدمت در سپاه پاسداران انقلاب اسلامی، راهی سراوان شد که بنا به عللی مجبور شد به‌جای سپاه در جهاد سازندگی سراوان خدمت کند.
بالاخره پس از اتمام درس و امتحان، آرزوی دیرینه عباس برآورده می‌شود و او بلافاصله وارد اردوی آموزشی سپاه شده و قدم در راهی می‌گذارد که خود، شهادت را نزدیک به آن می‌داند. در عین حال بارها به مسئولان سپاه مراجعه کرد و با اصرار از آنها خواست تا به جبهه اعزام شود؛ ولی هر بار به علتی با اعزام او به جبهه مخالفت شد.
از ویژگی‌های بارز او اخلاص و صراحت بود چه پیش و چه بعد از انقلاب سعی می‌کرد، کارهای خود را از چشم عموم دور نگاه دارد. اهل هیاهو و سر و صدا نبود؛ اما لحظه ای نمی‌آسود و از کار غفلت نمی‌کرد.
وی سرانجام در چهارم فروردین ماه سال 1361 که لقای پروردگارش را می‌جست، به محبوب پیوست و خون مقدس خویش را در جبهه رقابیه و در عملیات غرورآفرین فتح المبین بر آسمان عشق پاشید و پر کشید.
انتهای پیام/
