به گزارش گروه بین‌الملل دفاع‌پرس، جمله معروف ذکر شده از ترامپ اگرچه در واقع با این هدف طرح و ابراز شد که ناکامی و بی‌کفایتی پیشینیان ترامپ از آن فهمیده شود، اما در واقع معنای دومی هم داشت و آن اینکه ایالات متحده در عراق جایی ندارد.
حمله ۲۰۰۳ آمریکا به عراق به نظر هنوز پایان نیافته است و در حقیقت از شکلی به شکل دیگر تبدیل شده است.
حمله همه جانبه نظامی آن سال‌ها بعد‌ها با اشغال نظامی ادامه یافت، با مداخله در امور داخلی عراق شدت گرفت و حالا در قالب تحمیل جنگ نرم و تلاش برای توجیه استمرار حضور و قانونی کردن آن به اوج خود رسیده است.
زمان زیادی از ماجرای اعلام عقب نشینی آمریکا از سوریه نمی‌گذرد، اعلامی که با این کلام تکمیل شد که آمریکا پس از عقبنشینی از سوریه نیت دارد نیروهایش را در اربیل عراق تجمیع و سازماندهی مجدد بکند، اگرچه هم صدایی قابل تحسین اغلب قریب به اتفاق جریانات سیاسی عراق بر خروج قریب به ۸ هزار نظامی آمریکایی از این کشور تاکید دارد، اما ترامپ همچنان به بهانه‌هایی واهی از جمله ضرورت کنترل ایران بر بقا در عراق تاکید می‌کند و کاخ سفید علیرغم آنکه یکی از بزرگترین «نه»های تاریخ آمریکا را از عراقی‌ها در انتخابات پارلمان و متعاقب آن تشکیل دولت و حکومت جدید دریافت کرد همچنان خود را به ناشنوایی زده و در این خصوص تجاهل و تعلل می‌کند.
رییس جمهور ایران امروز سومین روزی است که میهمان دولت و ملت عراق است. کافی است این حضور را با حضور سه ساعته و بدون استقبال و البته مخفیانه ترامپ در این کشور مقایسه کنیم تا معنای اظهارات «بریان هوک» نماینده آمریکا در امور ایران را دقیق‌تر دریافت کنیم. هوک که در واقع مغز متفکر و البته عامل و کارگزار اجرای کلیه برنامه‌های ضدایرانی کاخ سفید و از جمله تحریم‌های ترامپ علیه ایران است در واکنشی منفعلانه به سفر روحانی گفته است: ایران می‌خواهد عراق را به یکی از استان‌های خود تبدیل کند. او همچنین افزوده است که ایران می‌خواهد با ایجاد یک راه ارتباطی در شمال خاورمیانه به سهولت سلاح جابه‌جا کند.
کمتر کسی است که در قرن 21 از این کلام هوک برداشتی غیر از واگویه یک عصبانیت استنباط کند و در عین حال کمتر صاحب فکری است که نداند مراد هوک نه دلواپسی از اوضاع عراق و نه نگران از انتقال سلاح توسط ایران است.
واقعیت آن است که با پیروزی محور مقاومت در سوریه، عراق، لبنان و با بهرمندی این محور از موضع برتر در مساله یمن و غزه دلنگرانی هوک از اقتدار یافتن بیش از پیش و خارج از تصور آمریکا شده است، به ویژه آنکه 5 ماه از تحمیل تمام عیار تحریم‌ها بر ایران می‌گذرد، اما کارنامه ترامپ و هوک همچنان خالی از هرگونه دستاورد معطوف به تسلیم است.
ایران و عراق امروز روابط‌شان به یک الگوی قابل ارائه تبدیل شده، الگویی که در قدم اول در دیگر اعضای محور مقاومت تسری خواهد یافت و سپس با دیگر کشور‌ها تجربه خواهد شد. گزافه نیست گفته شود امریکا از عراق عصبانی است و البته از استقبال دولت و مردم این کشور از روحانی عصبانی‌تر تنها به این دلیل روشن که عراق ایران را به سوریه و از آنجا به مدیترانه متصل خواهد کرد و در حقیقت و در افقی بالاتر و روشن‌تر برقوت و قدرت عراق، ایران سوریه و در یک کلام محور مقاومت می‌افزاید. به نظر می‌رسد در سایه تحقق این اتفاق همدلانه ترامپ مجبور خواهد شد گلایه کند و بگوید 7 تریلیون دلار هزینه کردیم، اما حتی هواپیمایم را اجازه ورود نمی‌دهند.
انتهای پیام/ 441
