به گزارش خبرنگار اعزامی دفاعپرس به راهیان نور، پس از پایان جنگ و پذیرش قطعنامه رزمندگان به خانه خود برگشتند؛ اما پیکر عدهای از رزمندگان که در عملیاتهای مختلف به شهادت رسیدند در بیابانهای جنوب و قلههای غرب کشور ماندند.
پس از جنگ مادران و پداران زیادی چشم انتظار ماندند که پیکر فرزندشان برگردد؛ کمیته جستجوی مفقودین از سالهای گذشته فعالیت خود را در جهت کشف پیکر شهدا آغاز کردند.
طبق گفته فرمانده قرارگاه کمیته جستجو مفقودین جنوب کشور کار جستجو پیکر شهدا در مناطق عملیاتی کشور تقریبا به پایان رسیده است و کار تفحص شهدا در خاک عراق شروع شده است.
شهدا پس از شناسایی به معراج شهدای اهواز منتقل میشوند تا پس از شناسایی تحویل خانوادههایشان شوند؛ معراج شهدای اهواز در پنجکیلومتری جاده اهواز - خرمشهر و در پادگان شهید علی محمودوند یکی از فرماندهان که در جریان تفحص پیکر مطهر شهدا شهید شد، قرار گرفته است.
هر سال با شروع اردوهای راهیان نور یکی از مکانهای که مورد استقبال زائران قرار میگیرد، معراج شهدای اهواز است، زائران با حضور در معراج شهدا با آنها عهدی دوباره میبندند تا راهشان را ادامه دهند.
وارد معراج شهدا که میشوی بوی اسپند به مشام میرسد، برای ورود به ضریح شهدای گمنام باید از راهرویی که مزین به عکس شهدای دفاع مقدس و شهدای مدافع حرم و جملات زیبا است، بگذریم.
پس از گذشتن از راهرو وارد محلی میشوی که بوی خوش شهدا را دارد، محلی که روزانه هزاران عاشق را به خود میکشاند، محلی که گرچه کمی از شهر دور است؛ اما نزدیکترین محل به خداوند است.
وقتی زیارت میکنی و کفن شهدا را میبینی به فکر فرو میروی، با خودت میگویی اینها رفتند تا ما بمانیم، با خودت میگویی حال پدر و مادر این شهید چگونه هست؛ زنده هستند یا نه؟
با این همه سوال و فکر کمی کلافه میشوی؛ دو رکعت نماز میخوانی کمی آرام میشوی.
گوشهای نسشتهام و زئران جوان را نگاه میکنم که هزاران سوال دارند، وقتی روایت راوی مستقر در معراج شروع میشود همه حواسشان به راوی برای دریافت جواب سوالاتشان است.
روایتگری تمام میشود زائران باید کمکم برای حضور در یادمانهای دیگر معراج شهدا را ترک کنند. به چهره تکتکشان که نگاه میکنی متوجه میشوی که نمیخواهند این شهدا را ترک کنند، واقعا دل کندن از شهدا برای آنها سخت شده است؛ اما بالاخره باید رفت و به این امید بود که شاید دوباره توفیق زیارت شهدا نصیب آنها شود.
انتهای پیام/ 241