اصرار دوستان باعث شد که به راهیان نور بیایم

به گزارش خبرنگار حماسه و جهاد دفاع‌پرس، «سیاوش قربانی» دانشجوی زبان و ادبیات فرانسه که برای اولین بار در اردوی راهیان نور حضور یافته بود درباره تجربه اولین حضور خود در این سفر اظهار داشت: چندین بار شرایط آمدن به مناطق جنگی و حضور در اردوی راهیان نور پیش آمده بود و دوستان من هم اصرار داشتند که بیایم، اما به دلیل اینکه دید خوبی نسبت به راهیان نور نداشتم قبول نمی‌کردم همراهشان بیایم. اما این بار تصمیم گرفتم بیایم تا ببینم چه چیزی در این سفر وجود دارد.

وی در ادامه گفت: این سفر با سفر‌هایی که قبلا به مناطق دیگر و حتی خارج کشور داشتم تفاوت زیادی داشت و به نظرم نباید با آن سفر‌ها مقایسه شود. خلاصه اینکه این سفر با تصورات من تفاوت داشت. وقتی وارد اهواز شدم و این احساس ایجاد نشد که به شهر دیگری آمده‌ام حتی این حس آشنایی در شلمچه و طلائیه بیشتر هم شد.

قربانی افزود: دیدن اینکه زنان و مردان زیادی روی خاک‌ها می‌نشینند و با خاطره‎گویی راویان گریه می‌کنند هم جالب بود. من گاهی در ایام محرم به مجالس عزاداری می‌رفتم در آنجا روضه‌خوانی می‌شود و طبیعی است که مردم گریه کنند، اما اینجا درک گریه کردن‌ها برایم کمی دشوار بود هر چند که خودم هم منقلب می‌شدم.

این زائر راهیان نور در پایان گفت: من به کسی توصیه نمی‌کنم به اینجا بیاید، چون این میل باید در وجود خودش بوجود بیاید. اما این درخواست را دارم که به آن فکر کنند. وقتی هر نوع سفر مثل کویرگردی، کوه نوردی و سفر‌های دیگری را تجربه می‌کنیم بهتر است این سفر را هم تجربه کرد.

انتهای پیام/ 161