به گزارش خبرنگار دفاعی امنیتی دفاع‌پرس، پس از پیروزی انقلاب اسلامی یکی از مسائل مطرح شده از سوی گروههای مختلف، نحوه برقراری رابطه و تعامل با ساختارهای باقیمانده از حکومت قبلی بود، که ارتش ازجمله مهم‌ترین آنها محسوب می‌شد.
ارتش ایران که بخش قابل توجهی از سطوح فرماندهی‌اش را به دلیل وقوع انقلاب اسلامی و برخی حوادثِ پس از آن، از دست داده بود، تنها به سطح میانی خود که غالبا درجه‌داران و افسران انقلابی بودند، متکی بود. در همین دوران بود که برخی افراد به دلیل عدم آگاهی و برخی نیز مغرضانه برای از بین بردن تنها نیروی نظامی کشور و آماده کردن فضا برای تهاجم دشمنان، شعار انحلال ارتش را سر دادند و تبلیغات سوء را علیه ارتش آغاز کردند.
موضع‌گیری سازمان مجاهدین خلق و چریک‌های فدایی خلقی در خصوص ارتش
سازمان مجاهدین خلق (منافقین) و چریک‌های فدایی خلق از جمله گروه‌هایی بودند که بحث انحلال ارتش را به جهت تضعیف کانون‌های انقلابی برای نخستین بار مطرح کردند، گروه نخست با این ادعا که ارتش باقیمانده از حکومت شاهنشاهی و متاثر از ارزشهای طاغوتی است، معتقد بود که انقلاب برای رسیدن به اهداف خود نیاز به ارتشی خلقی دارد و در واقع می خواست به این ترتیب نفوذ خود را در سیستم های امنیتی، بیشتر کرده و جایگاهی ویژه در نظام جدید برای خود باز کند.
همچنین گروه دوم نیز به این بهانه که ارتش در دوران طاغوت در خدمت امپریالیسم بوده و امروز نیز ارتش قابل اعتمادی نیست، شعار انحلال ارتش را سر می داد؛ اما علت اصلی این تقابل ها با ارتش به جهت آن بود که این افراد ارتش را بازوی قوی نظام نوپای انقلاب اسلامی می‌دیدند که در شرایط حساس می توانست در خدمت اهداف انقلابی قرار گیرد.
انحلال ارتش یا خلع سلاح انقلاب
این افراد با تحریک جامعه به دنبال خلع سلاح انقلاب بودند؛ چراکه بهره‌گیری انقلاب از یک نیروی منسجم قدرتمند، سدی مستحکم در برابر اقدامات و زیاده خواهی‌هایشان محسوب می شد. حتی برخی گروهها در روزهای نخستین انقلاب با برخورداری از حمایت ابرقدرتها ناامنی هایی را در مناطق مرزی کشور ایجاد کرده بودند که در مقابل با فرمان امام خمینی (ره) ارتش به میدان آمد و با قدرت غائله را ختم به خیر کرد. قطعا مقابله سرسختانه ارتش با این گروههای معارض و چشیدن طعم تلخ شکست به آنان در اتخاذ این نوع موضع گیری‌ها بی تاثیر نبود.
مسلما دشمن پیرامونی نسبت به کشوری که بدون ارتش و مدافع است؛ وسوسه می‌شود تا علیه آن کشور تعرضی انجام دهد. با توجه به این مسئله، وجود ارتش در کشوری مانند ایران که به تازگی انقلاب کرده بود و شعار «نه شرقی، نه غربی، جمهوری اسلامی» سر داده و اعلام کرده بود که به هیچ نیروی بیگانه ای وابسته نیست، حیاتی و لازم بود.
پس از فروپاشی پایه‌های ظلم و ستم طاغوت در ایران و برپایی نهال نوپای انقلاب اسلامی، دشمن شکست خورده و رانده شده از کشور، دست به توطئه ای جدید زد؛ بر این اساس، ایادی شرق و غرب و آنهایی که صداقت، امانتداری و میهن دوستی ارتشیان غیور را در حماسه پیروزی انقلاب اسلامی درک نکرده بودند، با ترفندی نو کمر به نابودی ارتش بستند و شعار به ظاهر انقلابی «ارتش بی طبقه توحیدی» سر دادند که طی آن توطئه گران مصمم به انحلال ارتش و غارت سلاح ها و نابودی امکانات دفاعی کشور بودند.
آمریکایی‌ها در راستای تضعیف ارتش، خواهان بازپس‌گیری تسلیحات فروخته شده بودند
در چنین شرایطی گروهک‌های معاند، یعنی نیروهایی که از بیگانه خط می گرفتند شروع به سر دادن شعار انحلال ارتش و فسخ قرارداد خرید های خارجی ایران مانند ناو هواپیما و تجهیزات پیشرفته نظامی ایران و هماهنگ با عراق و آمریکا در خلع سلاح و تحریم نظامی ایران عمل کردند، آمریکا به دنبال خلع سلاح کامل ارتش ایران بود و نمی‌خواست تسلیحات پیشرفته نظامی فروخته شده به ارتش ایران برای دفاع از انقلاب اسلامی باقی بماند. و به همین دلیل غائله کردستان، غائله های قومی در خوزستان و شرق کشور و جنگ عراق علیه ایران را از سال ۵۸ طراحی و اجرا کرد.
آنهایی که توطئه انحلال ارتش را دنبال می‌کردند و چنین شعارهایی می دادند انتهای قضیه را نیز خوب می دانستند که در شرایط حساس ماه‌های نخست تثبیت انقلاب اسلامی اگر ارتش منحل و کشوری بی مدافع شود هم دشمن خارجی و هم افراد مغرض داخلی و گروهک‌های مخالف نظام اسلامی، به اهداف شومشان برای نابودی ایران اسلامی و به دست گرفتن حکومت در ایران می‌رسند.
دشمنان خارجی کشور با همکاری عناصر خودفروخته داخلی برای عدم انسجام و شکل‌گیری ارتش مکتبی مورد نظر امام خمینی (ره) شایعات و زمزمه‌هایی را برای تضعیف و نابودی ارتش آغاز کردند. گروههای منافق و وطن‌فروش با شعار جامعه بی طبقه توحیدی می‌خواستند فرماندهی و سیستم واحدی برای دفاع در کشور وجود نداشته باشند.
فضای آن موقع علیه ارتش بسیار سنگین بود، حتی بسیاری از فرزندان انقلاب به موقعیت ژئوپلتیکی ایران در منطقه خلیج فارس و خاورمیانه، پیوند فرهنگی و مذهبی و امنیتی ایران در قفقاز و اوراسیا، منابع غنی ایران در دریای خزر و شمال کشور توجه نداشتند و با ارائه مقالاتی در روزنامه ها عنوان می کردند اگر ارتش هم نباشد هیچ اتفاقی نخواهد افتاد. در آن زمان به تمایلات شدید آمریکای شکست خورده برای بازگشت به ارتباط قبلی اش با ایران کمتر توجه می‌شد.
فرماندهان انقلابی ارتش در دیدارهای خود با امام مطالبی را در زمینه‌های مختلف سیاسی و استراتژیکی به ایشان بیان داشتند، حالت انتظاری به وجود آمده بود و هم منتظر تصمیم حضرت امام بودند تا تکلیف این شرایط را بدانند چرا که در ارتش یک بلاتکلیفی و به‌هم‌ریختگی ناگوار با سلیقه ها و تصمیم های مختلف عناصر وابسته به بیگانگان در دولت موقت به وجود آمده بود و کارکنان ارتش نمی‌دانستند که آیا می‌مانند یا می‌روند و با خود می گفتند؛ اگر ارتش منحل شود این غفلت بزرگ را چطور به ملت و آینده پاسخ دهیم.
امام خمینی: این ارتش، ارتش اسلام است و ارتش اسلام احترام دارد
امام خمینی که خطر توطئه را جدی می دیدند و اشراف کامل سیاسی و راهبردی به مسائل سیاسی ایران و نقش ایران در جهان داشتند به منظور حفظ کشور و دفاع از ارتش پشتیبان انقلاب اسلامی با بیانات خود، مردم و نظامیان را آگاه ساخته و فرمودند: «الان این ارتش، ارتش اسلام است و ارتش اسلام احترام دارد و کسی حق ندارد این احترام را از آنها سلب کند. شما دیدید که از اولی که این انقلاب به پیروزی رسید، اول قدم این بود ارتش لازم نیست، دیگر اول حرف آنهایی که تابع سیاست‌های خارجی هستند این بود که این ارتش طاغوتی است، این ارتش طاغوتی باید از بین برود و این کلمه را هم رویش گذاشتند که مردم را اغفال کنند. خوب ما هم می‌دانستیم که مسئله چیست و این‌ها می‌خواهند چه بکنند. از این جهت ما هم از روز اول این مطلب را محکوم کردیم و گفتیم که ارتش باید باشد. با قیام ارتش بود که ملت پیش برد و همه با هم دست به دست هم دادند و مسائل را پیش بردند آنها می خواستند که این قدرت را از ایران بگیرند و ارتشی را نابود کنند.»
تصمیم عدم انحلال ارتش در آن زمان با وجود مخالفت ها یک تصمیم پرهزینه بود و به سادگی برای امام امکان پذیر نبود اما امام خمینی ادامه این وضعیت را به هیچ عنوان به صلاح کشور ندید و با آینده‌نگری و تدبیری که جهت حفظ انسجام و یکپارچگی ارتش داشتند به عنوان بزرگترین حامی ارتشیان پای به میدان نهاده و نقشه دشمنان را نقش بر آب کردند و طی پیامی در ۲۸ فروردین ۱۳۵۸ ضرورت حفظ ارتش را برای ایران اسلامی تأکید فرموده و با فرمان مهم و تاریخی خود، روز بیست و نهم فروردین ۵۸ را روز ارتش نامگذاری و ارتش قهرمان را برای حراست از حدود و ثغور ایران اسلامی با قاطعیت هرچه تمام تر حفظ و تقویت کرده و فرمودند: «اکنون ارتش در خدمت اسلام است و ارتش اسلامی است و ملت شریف لازم است پشتیبانی خود را از آنان اعلام نماید و مخالفت با ارتش اسلامی که حافظ استقلال و نگهبان آن است، جایز نیست. ما و شما و ارتش برادرانه باید برای حفظ و امنیت کشورمان کوشش کنیم و به شرارت اشرار و اخلال مفسدین خاتمه دهیم ارتش برای کشور و بخشی از ملت باید بماند و روز ۲۹ فروردین به خیابانها برود و از مردم حمایت کند مردم هم به خیابان بریزند و از ارتش حمایت کنند.»
امام راحل با این حرکتشان بر آن فضای سنگینی که غلبه بر آن در اندک مدتی امکان نداشت در یک چشم بر هم زدن غالب آمدند و بعد از آن پیام تاریخی امام در ۲۹ فروردین ۵۸ برای ارتش تولدی دوباره محسوب می‌شد ایشان برای این روز فرمودند: «امروز شما نور چشم همه ما هستید و ما به وجود امثال شما باید افتخار کنیم و شما باید برای اسلام یک ارتش قوی یک ارتش مستقل باشید ارتش یکی از ارکان کشور است، ارتش ما پشتوانه ملت ما است، ارتش ضامن استقلال کشور مااست، ارتش ما از ما است و ما از ارتش، ملت و ارتش از هم جدایی ندارند. ارتش هم امروز مردم است، روز ارتش، روز مردم است. ارتش ایران و سایر قوای مسلح از پشتیبانی بی‌دریغ ملت در سراسر کشور آنچنان برخوردارند که در طول تاریخ بسیار کم نظیر است. مردم آنچنان با ارتش منسجم و پیوند ناگسستنی دارند که هر دو یک واحد را تشکیل می دهند».
مواضع امام خمینی در خصوص ارتش
امام خمینی در مورخ ۲۹ بهمن ۱۳۵۷ در دیدار با هیئت دولت موقت با دستوری قاطع به آنان فرمودند «ارتش را تضعیف نکنید، ما احتیاج به ارتش داریم، ملت احتیاج به ارتش دارد، ارتش باید از طرف ملت حمایت بشود و تقویت بشود.»
امام در مورخه ۲۱ فروردین ۱۳۵۸ نیز در جمع نیروهای لشکر یک مرکز موسوم به گارد سابق فرمودند: «شما لشکر اسلام هستید و ملت موظف است به شما احترام بگذارد، ملت موظف است از شما پشتیبانی کند. ما و اسلام پشتیبان شما هستیم. شما باید حافظ استقلال و آزادی مملکت خودتان باشید.»
امام به ارتشیان فرمودند شما ان‌شاءالله پشتوانه ملت را دارید. شما عددتان فرض کنید چندهزار باشد؛ لکن پشتوانه‌تان سی و چند میلیون است، همه مردم است. این پشتوانه را حفظ کنید که این پشتوانه آن چنان قدرتی به شما خواهد داد که یکی تان در مقابل چند صد تا خواهید بود.»
انتهای پیام/ 221
