وصیت شهید «محمود پیکر» خطاب به مسئولین؛

به این ملت ستم‌دیده خدمت کنید که عبادتی بس بزرگ است

شهید «محمود پیکر» در قسمتی از وصیتنامه‌اش خطاب به مسئولین می‌گوید: «شما وارثان خون هزاران شهید هستید، پس تا آنجا که می‌توانید به این ملت ستم‌دیده خدمت کنید که عبادتی بس بزرگ است».
کد خبر: ۳۴۱۹۸۷
تاریخ انتشار: ۰۱ ارديبهشت ۱۳۹۸ - ۰۰:۴۵ - 21April 2019

به این ملت ستمدیده خدمت کنید که عبادتی بس بزرگ استبه گزارش خبرنگار دفاع‌پرس از بوشهر، شهید «محمود پیکر» در 1341/10/15 در شهرستان کازرون در خانوده‌ای متدین دیده به جهان گشود.

پدرش که به شغل کفاشی و تولید کفش های دست دوز مشغول بود، 2 سال بعد از تولد محمود به همراه خانواده به استان بوشهر مهاجرت کردند.

محمود تحصیلات ابتدایی را در دبستان اخوت «کوی خواجه ها»، مقطع راهنمایی را در مدرسه 22 بهمن و دوره دبیرستان را درمدرسه دکتر شریعتی با موفقیت گذراند.

دوره نوجوانیش با شروع انقلاب اسلامی و تظاهرات علیه رژیم ملعون پهلوی همزمان شد. محمود با تمام اقتدار دوش به دوش تظاهرکنندگان راهپیمایی می کرد و شعار مرگ بر شاه سر می داد.

پس از پیروزی انقلاب اسلامی در سال 57 به فعالیت های خود در زمینه فرهنگی، اجتماعی و سیاسی ادامه داد و در پایگاه بسیج نسبت به هدایت فریب خوردگان فعالیت های چشم گیری داشت. وی در اولین روزهای جنگ تحمیلی به بسیج مسجد قرآن شهر بوشهر جهت حضور در جبهه های حق علیه باطل رفت اما موفق به اعزام به مناطق عملیاتی نشد. پس به تبلیغات و تدریس دروس احکام و اخلاق در مسجد به اعضای بسیج پرداخت.

محمود که در منزل به همه خانواده کمک می کرد تمام مسئولیت ها که بر عهده اش می گذاشتند با جان و دل و به نحو احسن انجام می داد و در راه خدمت به همنوع تلاش های فراوان می کرد و همیشه پیشقدم بود. شهید در حفظ بیت المال بسیار حساسیت نشان می داد و در انجام فریضه امر به معروف و نهی از منکر و رعایت اخلاق اسلامی تمام جوانب را رعایت می کرد.

سرانجام محمود برای اولین بار در سال 1361 قبل از عملیات بیت المقدس با شهید «مجید بشکوه» در سمت تک تیرانداز همراه شد و در جبهه ها حضور پیدا کرد. در زمان جنگ تحمیلی با وجود حضور در جبهه های حق علیه باطل از درس نیز غافل نشد.

محمود پس از اخذ مدرک دیپلم به دانشگاه تربیت معلم شیراز رفت و در رشته تاریخ و جغرافیا فارغ التحصیل شد و با عشق به شغل معلمی در شهرستان جم به تدریس مشغول شد.

وی با وجود علاقه به ورزش فوتبال، علاقه شدیدی به مناجات و راز و نیاز با پروردگار و مراسمات اهل بیت عصمت و طهارت داشت و همیشه دعا می کرد که مانند مولای متقیان علی ابن ابی طالب به شهادت برسد.

شهید «محمود پیکر» سرانجام در 4 دی ماه سال 1365 در عملیات کربلای 4 به آرزوی دیرینه خود همچون امیرمومنان امام علی (ع) از ناحیه پیشانی مورد اصابت گلوله دشمن قرار گرفت و سر به سجده در برابر خالقش شهد شیرین شهادت را نوشید.

قسمتی از وصیت نامه شهید «محمود پیکر»

بسم رب الشهداء و الصدیقین

پروردگارا از تو می خواهم در دیدگانم روشنایی، در دینم شناخت، در قلبم یقین و در تمام اعمالم اخلاص قرار دهی.

معبودا اگر تو را می پرستم و سر به سجده در آستانت فرود می آورم نه به خاطر طعم بهشت توست که این عبادت سوداگران است و نه بخاطر ترس از جهنم و آتش است که این هم عبادت بردگان است بلکه فقط و فقط بدین خاطر تو را می پرستم که تو را سزاوار پرستش می دانم.

خدایا 6 بار به میدان نبرد اعزام شدم و مرا قبول نکردی، از تو می خواهم که مرا بپذیری ...

ای مسئولینی که در رأس قرار دارید، کاری نکنید که روابط جایگزین ضوابط شود. ما امروزه چنین مسئله ای را در اداره ها می بینیم وای بر شما اگر چنین کنید! نفرین همه شهداء و خانواده ی شهداء بر شما باد!

شما وارثان خون هزاران شهید می باشید، پس تا آنجا که می توانید به این ملت ستم‌دیده خدمت کنید که عبادتی بس بزرگ است.

من از خدا خواهانم، اگر مسئولی از وظایف خود غافل ماند او را مورد بخشش قرار دهد و به راه راست هدایت کند . انشاءالله

انتهای پیام/

نظر شما
پربیننده ها
آخرین اخبار