به گزارش گروه سایر رسانه‌های دفاع‌پرس به نقل از جوان، بعد از تصمیم طرف ایرانی مبنی بر کاهش بخشی از تعهدات خود در متن توافق هسته‌ای، واکنش‌های معنادار و البته قابل‌پیش‌بینی را از سوی مسئول سیاست خارجه اتحادیه اروپا، امریکا، انگلیس، فرانسه و آلمان شاهد بودیم که نشان می‌دهد محاسبات غرب نسبت به طرف ایرانی همچنان از مجموعه عناصر ثابت شکل گرفته است. به گزاره‌هایی که در ادامه خواهد آمد توجه و آنها را با مواضع مقامات غربی از سال 92 تاکنون مقایسه کنیم.
- اتحادیه اروپا با تأکید بر اینکه «در صورت بروز جنگ امریکا با حکومت ایران در قالب ناتو در کنار امریکا خواهیم بود» در بیانیه خود ضرب‌الاجل ایران را رد کرد و خواهان اجرای کامل برجام توسط تهران شده و تصریح کرده که این اتحادیه پایبندی ایران به برجام، عدم اشاعه و ان‌پی‌تی را رصد خواهد کرد.
- رئیس‌جمهور امریکا: کاری که ایران باید بکند این است که با من تماس بگیرند و [پای میز مذاکره]بنشینند. می‌توانیم توافق کنیم و به یک توافق منصفانه دست پیدا کنیم.
- وزیر خارجه انگلیس: ایران گام‌های تشدید‌کننده برندارد و به برجام پایبند باشد. از ایران می‌خواهم گام‌های تشدید‌کننده بر ندارد و به تعهداتش در این توافق پایبند باشد. اگر ایران تعهداتش را متوقف کند، قطعاً با عواقبی روبه‌رو خواهد شد.
- رئیس‌جمهور فرانسه: ایران باید تعهد خود به توافق هسته‌ای را ادامه دهد. توافق هسته‌ای باید با توافقات موشکی و منطقه‌ای تکمیل شود.
- مایک پمپئو: همانطور که رئیس‌جمهور ترامپ دیروز گفت: او چشم‌به‌راه روزی است که برای رسیدن به توافق با مسئولان ایران دیدار کرده و در جهت برخوردار کردن ایران از آینده‌ای که شایسته آن است گام بردارد.
- استیو هرمن: دیدار از پیش تعیین نشده جان بولتون با بالا‌ترین افسران اطلاعاتی CIA، دیپلمات‌ها و مشاوران نظامی درباره ایران. این نوع دیدار تاکنون کم‌سابقه بوده است.
_. وندی شرمن: در صورت ریاست جمهوری یک فرد دموکرات، امریکا به توافق باز می‌گردد، ولی باید یک توافق تکمیلی حاصل شود.
همانطور که پیداست مجموعه واکنش‌های مقامات غربی نشان می‌دهد مواضع آنها نسبت به طرف ایرانی کم‌ترین تغییری نکرده و همچنان از مجموعه عناصر ثابت شکل گرفته است. از جمله عناصر پایدار آنها، «طرف ایرانی صبری بی پایان در برابر نقض برجام و نقض تعهدات از سوی امریکا - اروپا دارد»، «توسعه تحریم، ایران را وادار به امتیازدهی می‌کند»، «تحکم و تحقیردر لفظ، را به تعدیل رفتار سوق می‌دهد». به بیان بهتر خواسته‌های امریکا –اروپا همچنان حول مفاهیمی مانند «لزوم استانداردسازی رفتار ایران در عرصه موشکی، هسته‌ای و منطقه‌ای» و «افزودن پیوست به متن برجام در قالب ضمیمه مذاکرات موشکی و منطقه‌ای» است، کمااینکه طی سه سال بعد از امضای برجام مقامات اروپایی و امریکایی بار‌ها با ارجاع پرونده هسته‌ای کشورمان به شورای امنیت سازمان ملل با معرفی کردن ایران به عنوان ناقض متن و روح برجام، خواهان تغییر رفتار ایران در عرصه منطقه‌ای و بین‌المللی شدهاند.
3- تعیین ضرب‌الاجل با کیفیت موجود نمی‌تواند محاسبات امریکا-اروپا نسبت به طرف مقابل در ایران را تغییر دهد، مگر آنکه بعد از اتمام 60 روز طرف ایرانی گام‌های جدی و با قابلیت اجرایی را مورد توجه قرار داده و با مجموعه‌ای از رفتار و موضع‌گیری‌ها نشان دهد که در انتظار پایان یافتن دولت ترامپ نیست.
اینکه طی سه روز اخیر برخی از مقامات رسمی کشور به صورت تلویحی شرایط آغاز مذاکرات جدید با امریکا را تشریح کرده‌اند منجر به پافشاری مقامات غربی بر استفاده از گزاره‌هایی مانند تحریم، تهدید و تحقیر خواهد شد؛ کمااینکه از دونالد ترامپ گرفته تا امانوئل ماکرون و جرمی هانت همچنان در اظهارات اخیر خود از احتمال مذاکرات جدید با طرف ایرانی سخن به میان آورده‌اند. بعد از اولتیماتوم به طرف اروپایی نباید برخی از مسئولان برجسته کشور در جهت «ملتهب کردن فضای عمومی جامعه»، «ایجاد رعب و هراس نسبت به آینده انقلاب» و «تغییر باور‌های سیاسی مردم» تلاش کنند که این رفتار به معنای تحت فشار قرار دادن حاکمیت، جهت پذیرش شروط امریکا-اروپا جهت تصویب لوایح چهارگانه FATF، مذاکرات موشکی یا منطقه‌ای و القای حس ناامیدی و یأس در مردم نسبت به آینده اداره کشور بوده و مهم‌تر از آن جری شدن غرب به تشدید فشار‌های غیرانسانی علیه جامعه ایرانی است.
4- اخیراً رئیس سازمان انرژی اتمی هشدار داده بود که اگر بودجه بوشهر تأمین نشود، نیروگاه تعطیل می‌شود ویک مقام بلندپایه دیگر تأکید کرده بود که قبل از برجام نفت بیشتری می‌فروختیم. مواضع اینچنینی یادآور مواضعی است که بار‌ها از سال 92 به این سو توسط حجم انبوهی از شخصیت‌ها و رسانه‌های داخلی تکرار می‌شد. اینگونه جملات که «ایران ناتوان از فروش نفت است» یا بودجه کافی برای تأمین اداره کشور حتی در حوزه علمی و پژوهشی را ندارد، حاوی یک پیام مهم به جامعه ایرانی و یک پیام مهم به مقامات امریکا- اروپایی است؛ «ایران با تشدید تحریم حاضر به مذاکرات جدید است». غربی‌ها بیشتر از آنکه به تأثیرات مستقیم و غیرمستقیم تحریم‌های بین المللی جهت بحران‌آفرینی و ایجاد شورش‌های اجتماعی در کشور امیدوار باشند به کنش و واکنش‌های وابستگان به یک طیف سیاسی جهت استانداردسازی رفتار ایران در قالب مذاکرات پنهانی و رسمی امیدوارند، همان مسئله‌ای که ریچاد نفیو بیان می‌کند یا کمیته اقتصاد و امنیت مجمع پارلمانی ناتو در تازه‌ترین گزارش خود درباره بهره‌گیری از ابزار تحریم‌های اقتصادی در سیاست خارجی امریکا علیه ایران اشاره می‌کند، این کمیته در بخشی از گزارش خود می‌نویسد: «تحریم‌های امریکا عامل مؤثری بر تغییر محاسبات ایران بوده است و این عامل با وجود بازیگران داخلی مؤثر واقع شدهاند، به گونه‌ای که با تصمیم‌سازی در اتخاذ سیاست‌های داخلی بستر لازم برای اثربخش شدن تحریم‌ها را فراهم کرده‌اند.»
انتهای پیام/
