گروه دفاعی امنیتی دفاعپرس ـ رحیم محمدی؛ شهید محمد بروجردی سال ۱۳۳۳ در یکی از روستاهای اطراف بروجرد به دنیا آمد؛ اما بعد از فوت پدر از هفت سالگی به همراه خانواده ساکن تهران شد و در سال ۱۳۵۶ با هدف ضربه زدن به رژیم پهلوی، گروه توحیدی «صف» را تشکیل داد و در زمان ورود امام خمینی (ره) به کشور مسئولیت حفاظت از ایشان را بر عهده گرفت و علیرغم اینکه فرماندهی کل سپاه به او پیشنهاد شده بود، این مسئولیت را قبول نکرد و دو سال بعد یعنی در سال ۱۳۵۸ برای فرونشاندن آشوب ضد انقلاب در کردستان راهی این منطقه شد و با اقامت چهار ساله خود در آن دیار، وضعیت این منطقه را سروسامان داد تا جایی که به «مسیح کردستان» شهرت یافت. وی سرانجام در یکم خرداد ۱۳۶۲ در کردستان به شهادت رسید.
به مناسبت در پیش بودن سالروز شهادت این شهید والامقام خبرنگار دفاعپرس گفتوگویی را با سردار «حسن رستگارپناه» رئیس مرکز مطالعات ملی امنیت پایدار دانشگاه امام حسین (ع) و فرمانده اسبق قرارگاه حمزه سید الشهداء درباره این شهید سرافراز سپاه اسلام انجام داده که ماحصل آن در ادامه آمده است.
دفاعپرس: لقب مسیج کردستان را چه کسی به او داد؟
شهید بروجردی قبل از آنکه در سال ۶۲ به شهادت برسد، در غرب کشور در حال اثر گذاری بود و یک مشی امنیتی، مردم داری و حکومت داری را در منطقه دنبال میکرد؛ لذا بواسطه همین تلاشها که برای نجات مردم منطقه صورت میگرفت، لقب «مسیح کردستان» را به او میدهند.
به عبارت دیگر، چون اوایل پیروزی انقلاب اسلامی در ایران، دشمن تلاشهایی را برای اضمحلال و از بین بردن هویت مردم مسلمان مناطق کردنشین کشورمان انجام میداد، شهید بروجردی با اقدامات خود تلاش میکرد تا این حیات و هویت از دست رفته مناطق کردنشین کشورمان را باز گرداند؛ لذا بواسطه این اقدامات لقب مورد اشاره را به او میدهند.
دفاعپرس: چرا بروجردی به کردستان رفت؟
برای احیای سخنان امام(ره) درباره کردستان باید فردی به منطقه میرفت تا بتواند سخنان ایشان را محقق سازد؛ زیرا اهمیت منطقه کردستان به حدی بود که امام راحل در همان سالها ۳۴۱ بار کلمه «کردستان» را به کار میبرند؛ در واقع زمانی که دشمن تهاجم همه جانبهای را برای بی هویت ساختن و بی اعتقاد کردن مردم و تجزیه ایران آغاز میکند، امام خمینی (ره) دایم هشدار میدهد تا توجهها به سمت این تهاجم جلب شود.
به همین خاطر یکی از افرادی که به این هشدارهای امام(ره) توجه میکند و به میدان مقابله با دشمن حاضر میشود، شهید بروجردی است؛ از سوی دیگر رفتارهای بروجردی که متاثر از رفتارهای امام راحل است، باعث میشود تا اثرگذاری اقدامات و تلاشهای او در منطقه ماندگار شود و تهاجم همه جانبه دشمن نیز که قصد داشت قسمتی از ایران را جدا کند با همت و اراده بروجردی، محقق نمیشود.
شهید بروجردی در زمان تشکیل سپاه پاسداران، هر چند یکی از گزینههای فرماندهی این نهاد انقلابی بود، ولی میگوید براساس دیدگاهی که به سخنان امام دارم، آنچه برای من اهمیت دارد مردم مناطق کردنشین هستند؛ لذا چنانچه قرار باشد فرمانده سپاه باشم، ابتدا سپاه را در کردستان شکل میدهم و سپس به تهران باز میگردم.
دفاعپرس: شهید بروجردی در مواجهه با مردم منطقه کردستان چگونه عمل میکرد؟
مردمداری شهید بروجردی به حدی است که مصداق آن را میتوان در عکسی که از وی در جمع کردهای مسلح منتشر شده دید. بروجردی در کمال آرامش با کردهای مسلح گفتوگو میکرد؛ این یعنی فردی از جمهوری اسلامی که مسئولیت هم دارد به حدی به کردها اعتماد دارد که حتی اسلحه خود را هم زمین میگذارد و این باعث میشود همان کردهای مسلح، جان خود را برای بروجردی و انقلاب فدا کنند. در واقع شهید بروجردی با رفتار عملی، اعتقادی و اسلامی خود کردستان را نجات داد و امنیت پایدار را در این منطقه برقرار کرد.
دفاعپرس: علت تشکیل قرارگاهی به نام حمزه سیدالشهداء در شمال غرب کشور چه بود؟
در سال ۵۹ تا ۶۰ حوادث متعددی در شمال غرب کشور در حال روی دادن بود؛ بدین صورت که در مقابل ما حزب دمکرات، کوموله و سرویسهای جاسوسی و اطلاعاتی کشورهای خارجی به صورت متمرکز علیه انقلاب اسلامی ایران در حال فعالیت بودند، اما ما در هر کدام از شهرهای کرمانشاه، سنندج و آذربایجان غربی به صورت مجزا از هم فعالیت داشتیم.
ضرورت انسجام و فرماندهی در منطقه موجب شد تا بروجردی ایده تشکیل چنین قرارگاهی را با عقبهای که به سال ۵۹ باز میگردد را مطرح کند؛ بدین ترتیب قرارگاه مشترکی تحت عنوان قرارگاه مشترک سپاه و ارتش با حضور بروجردی، صفوی و صیاد شیرازی در سال ۶۱ در مناطق کردنشین کشورمان تشکیل شد.
این قرارگاه ارتباطش با مدیریت اجرایی، ارتباط تعاملی و رفتاری بود. به عنوان مثال با استاندار جلسه میگذاشتند و عنوان میکردند که پاکسازی منطقه از وجود ضد انقلاب به تنهایی سودی ندارد؛ زیرا زمانی این پاکسازی میتواند برای مردم اثر بخش باشد که به همراه آن راه ارتباطی مردم، مراکز بهداشتی و مدارس منطقه نیز توسعه و بهبود یابند. به عبارت دیگر این قرارگاه در فعالیت درونی باعث همافزایی بین ارتش و سپاه میشود و در فعالیت بیرونی امکانات نظام را پای کار میآورد.
دفاعپرس: علت اینکه شهید بروجردی فرماندهی قرارگاه حمزه سید الشهدا را بر عهده نمیگیرند، چیست؟
شهید بروجردی در این رابطه عنوان میکرد که اگر فرمانده شوم به دلیل اینکه دو سال است در منطقه حضور دارم، شاید نتوانم پشتیبانیهای ملی را به منطقه بیاورم؛ لذا فردی باید فرمانده قرارگاه باشد که تعاملات سطح ملی آن فراتر از بنده باشد؛ به همین علت اصرار میکند فردی از تهران این مسئولیت را عهده دار شود.
بدین ترتیب «ابراهیم سنجقی» رئیس ستاد مشترک وقت سپاه، به فرماندهی قرارگاه حمزه منصوب میشود؛ البته وی در جلسهای عنوان میکند که فرمانده اصلی بروجردی است و هر چه او بگوید من عمل میکنم. در واقع فرمانده حاکمیت روحی و روانی و در صحنه میدان بر عهده بروجردی بود، اما از نظر شکلی و اسمی سنجقی فرماندهی قرارگاه را بر عهده داشت.
انتهای پیام/ 231