«سمیه بروجردی» دختر سردار شهید محمد بروجردی در گفت‌وگو با خبرنگار حماسه و جهاد دفاع‌پرس، با اشاره به بعد اعتقادی شهید بروجردی در مبارزات و زندگی شخصی‌اش اظهار داشت: با توجه به اینکه من سن زیادی نداشتم که پدر به شهادت رسید، شخصیت او برای من قابل تحلیل نبود، ولی در صحبت اطرافیان اینطور برداشت می‌شود که چنان اعتقاد و عقیده داشت که این اعتقادات در تمام مرحله زندگی فردی و اجتماعی‌اش موج می‌زد. توکل به خدا، ایمان راسخ، اخلاص در اعمال و کارهایش در بعد اجتماعی و شخصیتی مطرح بود. جز امر ولی فقیه امر دیگری برایش قابل اهمیت نبود.
بروجردی تصریح کرد: دوستان شهید در خاطرات خود می‌گویند که حتی در مبارزات قبل از انقلاب برای برنامه‌هایی که داشت تا مرحله‌ای جلو می‌رفت که نظر مرجع تقلید را داشت و اگر نظر مرجع منفی بود، کار منتفی می‌شد. برنامه‌های کردستان و برنامه‌های زندگی هم به همین منوال بود. در هر بعدی که زندگی ایشان را مطالعه میکنیم و یا از زبان همرزمانش می‌شنویم این اعتقاد، ایمان و توکل وجود داشت. در جریان کردستان و دوران مختلف هرجا رد پای بروجردی هست بصیرت او را هم می‌بینیم.
وی در خصوص نحوه ارتباط شهید با امام خمینی (ره) و کسب تکلیف از مراجع تقلید گفت: با بعضی از رابطین امام خمینی برای کسب تکلیف در انجام امور ارتباط داشت، قبل از انقلاب که یک‌بار خودش تلاش کرد نزد امام برود که لب مرز او را گرفتند، در ارتباط با شهید بهشتی برای انجام کارها حکم از امام می‌گرفت و اینکه تا چه مرحله‌ای می‌تواند پیش برود؛ چرا که بدون کسب تکلیف کاری را انجام نمی‌داد.
وی با اشاره به سبک زندگی شهید افزود: ساده زندگی کردن او و اینکه خیلی به مادیات توجه نمی‌کرد، یک بعد قضیه است. ایمان و توکلش بعد دیگری است که در تمام زندگی‌اش موج می‌زد. از جوانی که وارد مبارزات سیاسی شد برایش مهم بود هر کاری از دستش برمی‌آید برای هدف بزرگ‌تر انجام دهد. آنچه در کردستان جواب داد رفتار خوب شهید بود که توانست در قلب‌ها نفوذ پیدا کند و راه را برای مبارزات باز کند. این سبک زندگی و ارتباط صمیمی با مردم کردستان از دیگر نکات زندگی این شهید است. هرجا اگر احساس می‌کرد که می‌تواند انسانی را به راه درست هدایت کند از هیچ کوششی دریغ نمی‌کرد و حتی زمانی که در زندان بود فرصتی را برای صحبت با زندانی‌هایی که به نوعی راه اشتباه رفته بودند، صرف می‌کرد.
دختر شهید بروجردی درباره رفتار شهید با خانواده بیان کرد: به خاطر مبارزاتی که داشت کمتر در خانه بود نکته مهم در این بخش همراهی مادرم است و همین همراهی مادر قوت قلبی برای پدر بود که با آرامش به مبارزات سیاسی و حضور در کردستان بپردازد. مادر سختی‌هایی را تحمل کرده و گنجینه‌ای از اسرار را در سینه دارد. او از ابتدای ورود پدر به مبارزات همراهش بود، یک‌بار از مادر پرسیدم امکانش بود مسافرتی باهم بروید؟ گفت همیشه یا کسی همراهمان بود یا تجهیزات مبارزات مسلحانه را همراه داشتیم، این نشان می‌دهد چقدر مادر در این مسیر همراه بوده و صبورانه و با عزت نفس مسیر ۱۰ ساله زندگی مشترک را به زیبایی جلو آورده است، چون ۱۰ سال زندگی با شخصی که مدام در حال مبارزه است و خبر نداریم ممکن است در روز چه اتفاقاتی برای او بیفتد بسیار سخت است.
بروجردی در پاسخ به این سوال که فکر میکنید اگر شهید زنده بود امروز در کدام حوزه فعالیت می‌کرد، خاطرنشان کرد: قطعا چیزی که الان دیده می‌شود ضعف ما در حوزه فرهنگی است، شک ندارم اگر شهید زنده بود قطعا در زمینه فرهنگی قدم می‌گذاشت چون بعد از ۴۰ سال انقلاب اگرچه در بعد نظامی قوی هستیم، ولی در زمینه فرهنگی جای کار بیشتری داریم و لازم است قدم‌های بهتری برداشته شود.
انتهای پیام/ 141
