به گزارش خبرنگار ساجد، پاسدار شهید «سید عبدالله ایجادی» در دوازدهم اسفند ۱۳۴۲ چشم به جهان گشود. وی حین عملیات بدر در تاریخ ۲۲ اسفند ۱۳۶۳، در جزیره مجنون به درجه رفیع شهادت نائل آمد.
تصاویر وصیتنامه پاسدار شهید «عبدالله ایجادی»
متن وصیتنامهای را که خانواده شهید نوشته است، در ادامه میخوانید:
«اینجا انتخاب با شعار دادن معنی ندارد. تا به حال خیلیها آمدند و شعار دادند و رفتند. در قرآن هر جا صحبت از ایمان شده، پشت سرش عمل نیز آمده است. خداوند فقط ما را به صرف اینکه بگوییم ایمان آورده ایم رها نمیکند، بلکه ما را در بوته آزمایش قرار میدهد. باید جنگ را با ایثار و شهادت ادامه داده تا پیروز شویم. افتخار و عزت و شرف ما تنها در میدان نبرد حفظ میشود ولو با دادن جان و مالمان. در این رابطه مولای متقیان امیرالمومنین علی (ع) میفرماید: «مرگ با عزت و شرافت بهتر است از زندگی با ذلت و خواری».
ای عاشقان حسین (ع)! ما یک عمر در خانه حسین (ع) را زدیم و به او متوسل شدیم. پدران و اجداد ما تا رسیده به ما، از روزی که چشم باز کردیم، جیرهخوار و نوکر اباعبدالله بودهایم و از اول زندگی، حرکت و شیوه حسین (ع) برای ما الگو بوده است. همیشه میگفتیم حسین جان کاش با تو بودیم و در رکاب تو میجنگیم و به فوز عظیم میرسیدیم. اینک انقلاب، انقلاب حسین (ع) است. اینک جنگ، جنگ حسین (ع) است. اینک راه حسین (ع) زنده شده و این انقلاب ادامه همان راه است. شما باید با عمل ثابت کنید که ای حسین (ع) جان اگر تو نیستی، اما راه تو هست و ما آن را دنبال خواهیم کرد. حسین (ع) جان هیچوقت خانه و آسایش و زن و بچه مانع ما نخواهد شد و تو را تنها نمیگذاریم. حسین (ع) جان ما مانند اهل کوفه نیستیم که اماممان را تنها بگذاریم. حسین (ع) جان اگر بدنهایمان را ذرهذره کنند، دست از تو و فرزندان تو برنمیداریم. حسین (ع) جان ایکاش ما بیش از یک جان داشتیم و بیش از یکبار در راه تو کشته میشدیم.
ای شیعیان حسین (ع)! این موقعیت، موقعیت عاشورای حسینی است. اباعبدالله از دشمن یک شب را فرصت خواست تا با خدای خود صحبت کند. آن شب، رو به اصحابش کرد و گفت: برای زنده ماندن اسلاممان باید بجنگیم و در این جنگ هم کشته خواهیم شد. هرکه نمیتواند با ما همهدف و همراه شود، برگردد و برود، چراغها را خاموش میکنم، یعنی هرکه ارزش عزت را نمیداند، هرکه ارزش انقلاب را نمیداند، هرکه احترام ناموس خود را نمیخواهد، هرکه آقایی نمیخواهد، هرکه سربلندی نمیخواهد، هرکه استقلال و آزادی نمیخواهد، بلند شود و از تاریکی شب استفاده کند و برود. عدهای از اصحاب هم رفتند ولی بعدها پشیمان شدند، لکن دیگر دیر بود.
امروز همان روزهاست، همان دعوتنامه ها به اصحاب و انصار هست که ای بنی آدم، ای مسلمانها، ای شیعیان، ای عاشقها، اینک وقت آن رسیده که به حسین (ع) اقتدا کنید و هرچه از این هستی دارید، بر طبق اخلاص بگذارید و خود را فدای اسلام و راه حسین کنید. زندگی کردن با زن و بچه و آسایش همراه با ذلت، ارزشی ندارد. آقا و سرورمان، یعنی سالار شهیدان حسین ابن علی (ع) میفرماید: «شهادت را جز سعادت و زندگی با ظالمان را جز ننگ نمیبینم. ما باید از امام حسین (ع) درس بگیریم».
جوانان بایستی خودشان را برای فداکاری و ایثار وشهادت آماده کنند و باید هرچه بیشتر به مسئله جنگ اهمیت بدهند و در این امر سستی نکنند که خداوند تبارک و تعالی در قرآن کریم میفرمایند: «ای مومنین در جنگ با کفار سست نشوید و صلح و آشتی را از آنها درخواست ننمایید که موجب عجز و ناتوانی شما گردد و شما برتر و بالاترید، شما برحقید و غلبه و فیروزی از آن شماست و خدا با شما همراه است و هرگز پاداش کردارتان را ناقص و کم نمیگذارد».
ما در این دنیا امتحان میشویم. دنیا برای اقامت و باقیماندن ما خلق نشده، بلکه گذرگاهی است که همه از آن عبور میکنند و مورد آزمایش قرار میگیرند. واقعه عاشورا نیز یک امتحان بود که هفتاد و دو تن از اصحاب امام حسین (ع) در این امتحان قبول شده و شهید شدند. جریان انقلاب و جنگ نیز یک امتحان الهی است. خود را آماده و مهیا کنید، زیرا امتحان سختی را درپیش دارید». (این قسمت در کپی وصیتنامه نیافتاده است و ناخوانا است)
انتهای پیام/ 900