به گزارش گروه حماسه و جهاد دفاع‌پرس، ارتش متجاوز عراق که پس از شکست سنگین در منطقه استراتژیک فاو در عملیات والفجر 8 اعتبار سیاسی ـ نظامی‌اش زیر سؤال رفته بود، کوشید تا با تغییر استراتژی نظامی، به نحوی ابتکار عمل را از ایران بگیرد. به زعم فرماندهان عراقی این تغییر رویه زمانی به ثمر می نشست که جنگ را روی زمین و بی وقفه در جبهه های مختلف، توأم با ضربه زدن به سازمان نظامی ایران اجرا کنند، از این رو آن‌ها ادامه جنگ را بر پایه آفند به جای پدافند طرح ریزی کردند که حاصل آن اجرای 10 عملیات در 10 منطقه بود که مهم ترین آن اشغال مجدد مهران و جنجال های تبلیغاتی عراق پس از آن بود.
از این سو بازداشتن عراق از تحرک جدید، باعث طرح ریزی و آماده سازی عملیات آزادسازی مهران توسط نیروهای خودی شد. از آن‌جا که اجرای عملیات بازدارنده و تسریع در آن ضروری بود، در کوتاه‌ترین زمان ممکن، عملیات باید طراحی می شد. عملیات «کربلای 1» که رزمندگان در آن با صلابت در نبرد تا مرز شهادت، حماسه‌های اعجاب‌آوری خلق کردند، در نهایت به آزادسازی مهران انجامید و شادی یک ملت منتظر و به استیصال درآمدن دشمن را در پی داشت.
به عقیده برخی از کارشناسان، با توجه به تبلیغات گسترده و فراوان حکومت عراق در هنگام اشغال مهران با شعار «مهران، مهریه‌ی فاو»، صدام در اقدامی پیشگیرانه با اعلام طرح عقب‌نشینی منظم نیروهایش از مهران، کوشید از آن مانند یک وسیله ضربه‌گیر در جلوگیری از متلاشی شدن روحیه رزمی نیروهایش استفاده کند.
اقدام حکومت بعثی عراق در اعلام عقب‌نشینی، خیلی سریع مورد توجه محافل خبری و رسانه‌ها قرار می‌گیرد و از همان ابتدا یک سؤال در اذهان مطرح می‌شد که چرا ارتش حکومت عراق ـ در اقدامی بی‌سابقه ـ اعتراف به عقب‌نشینی کرده است؟
پس از اعلام عقب‌نشینی منظم ارتش عراق تا مرزهای بین‌المللی، انتظار می‌رفت رسانه‌هایی که ادعای بی‌طرفی دارند، واقعیت‌ها را با صداقت به ترتیب وقوع نقل کنند، اما این رسانه‌ها با آنکه حکومت عراق قصد خروج نیروهای متجاوزش را از مهران نداشت و حتی تصمیم گرفته بود استراتژی دفاع متحرک خود را ادامه دهد، ادعای این حکومت مبنی بر عقب‌نشینی استراتژیک و منظم را بعد از شکست متجاوزان در مهران و بعد از صدور اعلامیه ایران مبنی بر آزادسازی این شهر به دست رزمندگان، مطرح کردند.
رادیو امریکا پس از شکست ارتش متجاوز عراق در مهران و آزادشدن این شهر، اولین خبر خود را در این‌باره با این جمله آغاز می‌کند: «رادیو بغداد امروز با پخش بیانیه‌ی کوتاهی عقب‌نشینی نیروهای عراقی را از آخرین قرارگاهش در خاک ایران تأکید کرد.» در بخش دوم همین خبر بازپس‌گیری مهران به دست رزمندگان جمهوری اسلامی به شیوه‌ای نقل می‌شود که گویی رزمندگان ایرانی ـ برخلاف آنچه در واقع بوده و برخلاف اذعان هر ناظر بی‌طرفی ـ کار چندان بزرگی انجام نداده‌اند.
رادیو امریکا پس از گذشت سه روز از عملیات، با همه‌ی کوشش‌هایش برای کوچک جلوه دادن پیروزی رزمندگان ایران، در بخش‌هایی از خبرهایش ناگزیر به شکست فاحش ارتش متجاوز عراق اعتراف می‌کند:
عراق اعلام کرده بود که نیروهای کشورش از مهران خارج نخواهند شد مگر آنکه تمامی نیروهای ایرانی از شبه‌جزیره‌ی فاو از جمله پایانه‌ی نفتی متروک در آن منطقه، عقب‌نشینی کنند. اما روز چهارشنبه یازدهم تیر سال 65 نیروهای عراقی ناچار به تخلیه مهران شدند و با این شکست در منطقه‌ی مهران، امید بغداد برای بازپس‌گیری فاو و یا وارد ساختن فشار بر رژیم ایران به‌منظور انجام مذاکره و پایان دادن به جنگ از بین رفته است.
گزارشگر روزنامه‌ی گاردین در این خصوص ضمن انعکاس رویدادهای جنگ اعلام می‌کند: عراق با 2500 نفر تلفات از شهر مهران عقب‌نشینی کرده است. این در حالی است که شش هفته پیش وقتی‌که دولت عراق به مهران دست یافت، با شلیک 21 گلوله‌ی توپ و تظاهرات خیابانی این پیروزی را جشن گرفت. اما اینک در یک اطلاعیه‌ی مأیوسانه و بدون سروصدا اعتراف می‌کند که نیروهای ایران علاوه بر تصرف آن به مرزهای بین‌المللی نیز رسیده‌اند.
خبرگزاری آسوشیتدپرس نیز در گزارش خود می‌نویسد: «نیروهای ایرانی تاکنون 500 سرباز طرفدار صدام حسین را کشته و یک هزار نفر را اسیر کرده و 100 دستگاه تانک را نابود ساخته‌اند و در این محور به صد مایلی بغداد رسیده‌اند.» این خبرگزاری همچنین از بغداد گزارش می‌دهد: «صدام حسین در یک برنامه تلویزیونی به افسران و سربازان خود که در عملیات مهران دست به عقب‌نشینی زده‌اند، مدال شجاعت داده است ... این نشان به کسانی داده شد که چند ساعت قبل در عملیات نظامی شکست خورده‌اند.»
خبرگزاری آلمان به نقل از منابع دیپلماتیک عرب از منامه می‌نویسد: «پیش‌بینی می‌شود با شکست عراق در جبهه‌ی مهران، تغییراتی در رده‌ی بالای ارتش عراق رخ دهد.» این خبرگزاری به نقل از همان منابع ـ که مایل به افشای هویت خود نبوده‌اند ـ می‌افزاید: «آنان از این واقعه به‌عنوان یک ضعف نظامی در داخل ارتش عراق یاد می‌کنند.»
انتهای پیام/ 141
