به گزارش گروه بین‌الملل دفاع‌پرس، روزنامه صهیونیستی «هاآرتص» در ضمیمه هفتگی خود اعلام کرد: بخش بایگانی سرّی وزارت جنگ رژیم صهیونیستی به محو کردن اسناد مربوط جنایات‌های انجام شده علیه فلسطینی‌ها در سال 1948 (سال اشغال فلسطین) و پس از آن ادامه می‌دهد.
بر اساس این گزارش، اسناد یاد شده مربوط به کشتارهای جمعی، هتک حرمت زنان، تخریب روستاهای فلسطینی و نابودی آنهاست که دستورات این اقدامات توسط مقامات عالی‌رتبه رژیم صهیونیستی بویژه «داوِد بن گورین» اولین نخست‌وزیر این رژیم صادر شده است.
در همین راستا «تمار نوویک» مورخ صهیونیستی اعلام کرد: در حال بررسی سندی در آن زمان بوده؛ اما هیچ اسمی از عوامل پشت پرده آن در سند نبوده است؛ بخشی از برگه‌های آن کنده شده و موضوع را مبهم کرده بوده است.
وی افزود: در این سند آمده بود که «25 مرد (فلسطینی) را آوردند و در حالی آن‌ها را با بند به یکدیگر بسته بودند در حفره‌ای انداختند و به سمت آن‌ها تیراندازی کردند؛ 10 نفر از آن‌ها همچنان با مرگ می‌جنگیدند، سپس زنان آمدند و التماس کردند، آن‌ها ابتدا با شش جسد و سپس با 61 جسد روبه‌رو شدند؛ سه مورد هتک حرمت دیده شد که یکی از آن‌ها دختری 14 ساله بود به سمت او تیراندازی کردند. از طرف دیگر انگشت‌های یکی از قربانیان را با چاقو بریدند تا انگشتر او را بردارند».
در ادامه این گزارش آمده، از آغاز دهه گذشته تیم‌های وزارت جنگ در آرشیوهای سرتاسر فلسطین اشغالی جستجو و اسناد تاریخی را جدا کردند. تیم‌های مذکور اسناد مربوط به برنامه هسته‌ای و روابط خارجی رژیم اسرائیل را به مکان‌های ویژه انتقال دادند؛ اما موضوع در این حد متوقف نشد و برای مخفی کردن ادله مربوط به «یوم النکبه» (فاجعه اشغال فلسطین)، در اقدامی سازماندهی شده این اسناد به مکان‌هایی خاص منتقل شد.
هاآرتص ادامه داد: کارمندان «مالماب» سر‌ی‌ترین بخش وزارت جنگ رژیم صهیونیستی، گواهی ژنرال‌های ارتش رژیم صهیونیستی درباره کشتار غیرنظامیان، تخریب روستاها و اخراجی بدوی‌ها را مخفی کرده‌اند.
«یحئیل حوریف» رئیس بخش مالماب که دو دهه این سمت را بر عهده داشته و تا سال 2007 کار می‌کرده به روزنامه هاآرتص گفت: این عملیات همچنان ادامه دارد و به نظر وی مخفی کردن اسناد مذکور «منطقی» است؛ وی هدف از این اقدام را از بین بردن مقبولیت پژوهش‌های مربوط به تاریخ مشکلات آوارگان اعلام کرد.
اصطلاح النکبه یا فاجعه (و مصیبت) بر همان آوارگی جمعی و کوچ اجباری صدها هزار فلسطینی در سال ۱۹۴۸ و تأکید فلسطینی‌ها بر حق بازگشت بر مبنای قطعنامه ۱۹۴ سازمان ملل اشاره دارد و از فاجعه‌ای انسانی سخن می‌گوید.
انتهای پیام/ 251
