شهید، مشهد و بهشت

میان شهدای ما و امام رضا (ع) یک عشق ویژه برقرار بود. نور می‌نوشیدند شهدا از جام‌های حرم. راه باز می‌کردند از دل موانع دشمن به نام امام رضا.
کد خبر: ۳۵۳۸۸۸
تاریخ انتشار: ۲۲ تير ۱۳۹۸ - ۱۴:۱۸ - 13July 2019

شهید، مشهد و بهشتبه گزارش گروه سایر رسانه‌های دفاع‌پرس به نقل از «حیات»، میان شهدای ما و امام رضا (ع) یک عشق ویژه برقرار بود. نور می‌نوشیدند شهدا از جام‌های حرم. راه باز می‌کردند از دل موانع دشمن به نام امام رضا. لازم هم نبود به حرم آیند که از هرجا بودند دل را حرم یار می‌یافتند و سلام خویش را به سوی مشهد می‌فرستادند و من مطمئنم جواب می‌گرفتند. اگر جواب آقا نبود، این همه استجابت برای‌شان رقم نمی‌خورد. میدان مین دشمن به روی شهید «علیمردانی»، راه نمی‌داد. سیب‌های باغ اجابت به دست امیر شهید «نیاکی منفرد» نمی‌رسید. «صیاد شیرازی» پرچم فتح را به خراسانی‌ها نمی‌داد و به اهتزاز آن در منطقه فتح شده، سرفرازی نمی‌کرد. دعای «محسن حججی» در حرم به استجابتی چنان پر شکوه نمی‌رسید که مظلومیتش به عالم خبر کند ادامه کربلا را.

من باور دارم به دلدادگی و دل پذیری رابطه شهدا با امام رضا. اسم این را هرکس هرچه می‌خواهد بگذارد، باکی نیست. من فراوان «بینه آشکار»، خوانده‌ام در این رابطه و به «برهان قاطع» رسیده‌ام که امام به آنان نگاهی خاص داشت. من خوانده‌ام در کتابی که شهید «علیمردانی»، قهرمان جاودان نام تنگه چزابه، در یک عملیات که پشت میدان مین، گیر می‌کند و معبر باز شده، قفل شده است و آتش دشمن، مرگبار که اگر او عمل نکند، نیرو‌های عمل کننده هم موفق نمی‌شوند و زمان هم برای معبر زدن مجدد نیست، رو می‌کند به سمت مشهد و نه دل را که جان‌های رزمندگان را هم به لطف امام رضا (ع) می‌سپارد و می‌گوید پا جای پای او بگذارند و از میدان می‌گذرد. روز بعد از عملیات موفق، که باز می‌گردند به آن میدان می‌رسد، فرمان می‌دهد که تخریب‌چی‌ها بیایند و معبر باز کنند. وقتی می‌گویند ما دیشب از همین معبر گذشتیم، می‌گوید ماجرای دیشب، چیز دیگری بود، راه را باز کنید و انان مین‌ها را از دل خاک بیرون می‌کشند تا به فردا‌ها خبر شود که رازی است در این زمان و زمین.

امیر «نیاکی منفرد» هم که عشقش به امام رضا (ع)، قصه‌ای است که به هر بار شنیدن، «قندِ مکرر» می‌شود و کام اهل معرفت را شیرین می‌کند. «ارتشی مردِ مجاهد» که حرف نا گفته‌اش را آقا به «سیبِ مکرر» از باغ خویش اجابت فرمود: تا کامیون‌های سیب را در مقر خویش ببیند.

صیاد شیرازی نیز که خود شفا گرفته از نظر لطف ارباب بود، نام امام رضا (ع) را رمز پیروزی می‌دانست و در هر عملیات یگانی از خراسانی‌ها را وارد میدان می‌کرد که با حضرت سلطان رئوف تعریف می‌شدند. این رفتار در کردار بسیاری از فرماندهان دیگر هم بود و از شهیدان هم فراوان بودند که راز عشق شان به حضرت رضا (ع)، جلوه‌های ناب می‌یافت. این خط را می‌توان با جستجو با کلید واژه‌های امام رضا و شهیدان، خواند. خطی که در دوران حاضر هم می‌تواند برای ما بن‌بست شکن شود.

امروز هم می‌شود به مدد حجت خدا در این خاک، امید بست و گره گشود از کار‌های این ملک و ملت. راه رسیدن به فردای بهتر هم از امروز مشهد می‌گذرد البته با درک درست از رابطه امام رضا و شهیدان...

انتهای پیام/ 113

نظر شما
پربیننده ها