به گزارش گروه بین‌الملل دفاع‌پرس، «مایک پامپئو» وزیر امور خارجه آمریکا اخیرا در مصاحبه با خبرنگار بلومبرگ اظهار داشت: خواستار حضور در تهران و گفت‌وگوی مستقیم با مردم ایران هستم. او در واکنش به سفر «محمدجواد ظریف» به نیویورک و مصاحبه با رسانه‌های آمریکایی، چنین اقداماتی را هیاهوی تبلیغاتی توصیف کرده و خواهان این شده است که با حضور در تلویزیون ایران مواضع دولت ایالات متحده را بی واسطه به گوش مردم ایران برساند.
پامپئو در حالی خواستار گفت‌وگو با مردم ایران است که دولت متبوعش با توسل به ابزار تحریم و در قالب فشار حداکثری، جنگ یا به کلامی دقیق‌تر تروریسم اقتصادی شدیدی را علیه همین مردم آغاز کرده است. از سوی دیگر شاهدیم که با نادیده گرفتن تعهداتش به‌عنوان میزبان سازمان ملل متحد، محدودیت‌های فراوانی را برای رئیس دستگاه دیپلماسی ایران و کارکنان نمایندگی کشورمان در نزد سازمان ملل، اعلام و تحمیل کرده است.
آمریکایی‌ها در کنار این اقدامات، تمام حساب‌های کاربری خبرگزاری صدا و سیمای ایران در شبکه‌های اجتماعی را مسدود کرده و به خبرنگاران ایرانی در آمریکا حتی برای حضور در کنفرانس‌های خبری وزارت خارجه آمریکا و کاخ سفید اجازه نمی‌دهد. این در حالی است که نمایندگان بیش از 10 رسانه آمریکایی حضور آزاد در ایران دارند. دولت آمریکا و برخی متحدان آن طی سال‌های طولانی صد‌ها میلیون دلار از جیب مالیات دهندگان خود برای ایجاد شبکه‌های تلویزیونی فارسی زبان با هدف شکل دهی به افکار عمومی داخل ایران هزینه کرده و سال‌هاست القائات مخرب خود را آزادانه به مردم ایران رسانده است. معلوم نیست پامپئو با درخواست صوری اخیر خود دنبال چیست و می‌خواهد چه ادعا‌هایی را در داخل ایران بکند که هنوز آن‌ها را در شبکه‌های تلویزیونی فوق الاشعار مطرح نکرده است. مردم ما با آگاهی از همه این ادعا‌ها همواره ثابت کرده است که علیرغم تلاش‌های رسانه‌ای آمریکا از دستاورد‌ها و آرمان‌های انقلاب خود کوتاه نخواهد آمد. از سویی دیگر علاوه بر این شبکه‌ها و رسانه‌های آمریکایی می‌بایست لیست طولانی از رسانه‌های انگلیسی و سعودی را اضافه کرد که همسو با دولت آمریکا به انعکاس دیدگاه‌ها و نظرات مقامات آمریکایی در داخل ایران به زبان فارسی اقدام می‌کنند.
در کنار همه این واقعیت‌ها پامپئو در حالی خواستار سفر به ایران و گفت‌وگو با رسانه‌های ایران است که سفر نخبگان آمریکایی را که آزادانه به ایران سفر می‌کردند و در قالب کنفرانس افق نو با افکار عمومی ایران ارتباط برقرار می‌کردند، با تحریم این کنفرانس منع کرده است. این رویکرد مزورانه حاکی از عدم جدیت و فقدان حسن نیت است. پر واضح است که وزیر خارجه آمریکا بیش از آنکه به دنبال تنویر افکار عمومی مردم ایران باشد، نگران اعتبار از دست رفته آمریکا است و با طرح چنین موضوعی می‌خواهد تصویر مستاصل آمریکا را ترمیم کند.
اما نکته طنز ماجرا این است که دولت آمریکا با اعمال تحریم‌های یکجانبه علیه کشورمان، خود را در ورطه‌ای انداخته است که به فرض حضور در ایران، وزیر خارجه‌اش نیز مشمول تحریم‌های خودساخته آن دولت خواهد شد. طبق قانونی که کنگره امریکا تحت عناوین حقوق بشری در سال 2012 علیه کشورمان به تصویب رساند، با صراحت از جایگزینی صدا و سیمای ایران با شبکه‌های زیر نظر خود سخن به میان آمده است. حال سوال اساسی این جاست که این مقام دولتی آمریکا چگونه در صدد مصاحبه با رسانه‌هایی است که پیشتر به دنبال کم اثر کردن و تحریم آن بوده است.
به نظر می‌رسد پیش از هر چیز دولتمردان آمریکا می‌بایست منطق خود را اصلاح کنند و تعارضات ساختاری خود در مواجه با ایران را حل و فصل نمایند. واقع مطلب این است که آن‌ها تحت فشار روشنگری‌های وزیر امور خارجه کشورمان در مصاحبه با رسانه‌های آمریکایی در موضع انفعال قرار گرفته و می‌خواهند واکنشی تدافعی نشان دهند؛ از همین روی وزیر خارجه آمریکا پیشنهاد مصاحبه مستقیم با مردم ایران را داده است، غافل از اینکه نمی‌توان با سیاست نخ‌نمای فشار حداکثری و منطق تحریم، به اقناع سازی افکار عمومی در ایران پرداخت.
انتهای پیام/ 241
