گروه اجتماعی دفاع‌پرس_ مهدی مقاری؛ بیست و یک سال از به اشغال در آمدن کنسولگری ایران در مزار شریف افغانستان و به شهادت رساندن جمعی از سفرای سیاسی و فرهنگی کشورمان در 17 مرداد 1377 می گذرد.
شهیدان عالی مقامی چون ناصر ریگی، محمدناصر ناصری، رشید پاریاو فلاح، نورالله نوروزی، مجید نوری نیارکی، کریم حیدریان، حیدرعلی باقری، محمدعلی قیاسی و محمود صارمی که هنوز داغ فراقشان تازه و گویی همین امروز قلب سرخشان، آماج قساوت و سنگدلی گروه انحرافی و تکفیری سپاه صحابه وابسته به طالبان گردیده است.
این روز در تاریخ دیپلماسی دنیا، روزی سیاه و ننگین است که هیچگاه از تیرگی‌اش کاسته نمی شود و داغ ننگ آن برای همیشه اعصار و درج در تاریخ، بر دامان اربابان دروغین صلح و دوستی، چونان پنچه گرگ، آغشته به خون، خود نمایی خواهد نمود و روزی بود که به شبی تار مبدل گشت.
اما مسیر سبز این شهیدان غریب، راهی پر فروغ گشت تا نه تنها در سپهر کشور گم نشوند بلکه ستاره های شب فروز راه نشانی باشند که آیندگان، مسیر خود را از پرتو افکنی این ستارگان بیابند تا در مسیر مستقیم عدالت طلبی و تظلم خواهی قرار گیرند.
از آن روز تلخ در سال 77 هفده مردادها ماندگارتر شدند و سرخی خون دیپلمات ها و خبرنگار شهید ایرانی، غلیظ تر، آسمان ارغوانی سیاست و فرهنگ جمهوری اسلامی که خود را مهیای پرواز پرندگان خوش رنگ و لعاب می دید، آشیانه پرستوهایی شد که هریک چراغ راه هدایت گردیدند و در یک کلمه «خبرنگار» زیبا روزی برای خود در تقویم یافت و عزتی واقعی در صحیفه جان ایرانیان، دست و پا نمود.
خبرنگاران در تمام طول یکسال می شنوند، می نویسند و حقایق را آنگونه که هست، منعکس کرده و منتشر می نمایند و فقط می خواهند یک روز آن هم در روز خبرنگار بگویند و مدیران را وادار به نوشتن حقایق و خواسته های مشروع و در ردیف عرف خود نمایند؛ آیا خواسته کوچکی است که در این روز نیز چنین نمی شود!خبرنگاری که در دایره لغت فقط بیننده و نگارنده نیست و ذات پاک، او را از هر پلیدی و تباهی مبرا دانسته و تمام تلاش جامعه نیز تصدیق این ادعا است و خبرنگار باید برای تثبیت و ماندن این سپیدی و اعتلا بر این لغت و کارکردش از هیچ کوششی فروگذار ننماید.
پرشمارند افرادی که در عرصه روزنامه نگاری فعال و پویا بوده اند و در سایه همین سیالی، پا به عرصه سیاست گذارده که اتفاقا این ستارگان در سپهر سیاست، پر فروغ و تابناکند، آخرین نمونه جذاب این موضوع، بوریس جانسون، نخست وزیر انگلستان است که کار حرفه ای خود را از عرصه روزنامه نگاری و خبرنگاری آغاز کرده و امروز در جایگاه نخست وزیری این کشور ایستاده است.
در دوران دفاع مقدس و جنگ تحمیلی عراق علیه کشورمان نیز نمونه های فراوانی یافت می شود که از آن جمله می توان به شهید غلامحسین افشردی که به حسن باقری شهره بود، اشاره کرد که وی همان خبرنگار و ژورنالیست روزنامه جمهوری اسلامی است که تبدیل به افسر ارشد اطلاعات جنگ و تئوریسین دفاع گردید و توانست بسیاری از معادلات نظامی دشمن را به نفع رزمندگان ایران تغییر دهد.
جالب است در عرصه سیاست داخلی می توان به رهبر انقلاب اسلامی، آیت الله شهید بهشتی و بسیاری از سیاست مداران دیگری اشاره کرد که روزنامه نگاری را در مقاطع ابتدایی عمر سیاسی خود به صورت حرفه ای تجربه کرده اند و این بخشی از تحقق جمله معروف و با مصداق روزنامه نگاران و خبرنگاران افرادی باهوش، ذکاوت و سیاست هستند می باشد و در یک کلام، خبرنگاران موثرند.
آن دسته از مسئولان و مدیرانی که در پی ارتقای فعالیت های خود و جهش شغلی و منفعت جمعی و عامه مردم در امور هستند ارتباطی حسنه و نزدیک با فعالان رسانه ای داشته و بر این باورند که خبرنگاران، دوستانی اند شفیق که به امور مطلع و آگاهند، سنگ صبور مردم و حاضر در میان اقشار گوناگون، صاحب حرف و ایده اند که می توانند با استفاده از نظرات آنان، معضلات و مشکلات مردم را شناخته و در مسیر حل آن ها گام برداشت اما متاسفانه برخی از مدیران که قدرت مواجهه و هم کلامی با خبرنگاران و اهالی رسانه را ندارند با ترس و فرافکنی از آن ها فراری اند و با این وضعیت، نه تنها در پی توفیق خود نیستند بلکه رونق مجموعه مدیریت تحت امر خود را از بین برده و در نهایت سبب وارد شدن خسران و زیان به جامعه هدف خود و آحاد مردم می شوند.
از این رو در زندگی تمامی سیاستمداران (چه آن ها که در بالا گفته شد و چه سایرین) آنچه قابل تأمل است، ارتباط دوسویه میان مسئولان و خبرنگاران است به ویژه مسئولانی که خود سابقه خبرنگاری و فعالیت در این حرفه را داشته اند و اینجاست که این مدیران، مقبولیتی بیشتر در میان توده ها و طبقات مختلف مردم یافته و یکی از رموز توفیق خود را در لایه های ارتباط موثر با اهالی خبر و رسانه بازگو می کنند که این موضوع مورد گواهیبزرگان و عالمان عرصه ارتباطات نیز قرار دارد.
انتهای پیام/
