قاسم صادقی از رزمندگان دوران دفاع مقدس در گفتوگو با خبرنگار حماسه و جهاد دفاعپرس، در خصوص رشادتهای جانباز ۷۰ درصد حسن سماواتی که پس از ۳۹ سال به همرزمان شهیدش پیوست، اظهار داشت: حسن جزو یکی از بچههای انقلابی بود که پس از پیروزی انقلاب اسلامی به عضویت کمیته درآمد.
وی افزود: پس از پیروزی انقلاب جزو نخستین نیروهای داوطلب بود که خود را به خرمشهر رساند و وارد گروه سید مجتبی هاشمی (فرمانده گروه فداییان اسلام) شد. او جزو نیروهایی بود که در مقاومت ۳۴ روزه خرمشهر، کنار نیروها مقابل دشمن جنگید. پس از سقوط خرمشهر به آبادان رفت و در گروه شهید شاهرخ ضرغام مبارزات خود را ادامه داد.
صادقی خاطرنشان کرد: حسن بعد از شهادت شاهرخ و همرزمانش مبارزاتش را ادامه داد تا اینکه در اواخر سال ۵۹ از ناحیه دو پا مجروح شد. من و یکی از همرزمانمان سعی کردیم که او را به عقب برگردانیم، اما او میگفت «میمانم. پا ندارم، ولی ۲ دست که دارم. میتوانم مبارزه کنم.» با اصرار وی را به عقب بردیم.
وی عنوان کرد: پس از گذراندن دوران درمان خیلی زود فعالیتهایش را در قالب دیگری آغاز کرد. او با کمک سید مجتبی هاشمی یک نهاد مردمی در تهران تشکیل داد و دفتری در تهران به راه انداخت تا به خانواده شهدا و جانبازان خدماترسانی کنند.
صادقی بیان کرد: یکی دیگر از خدمات فعالیتهای حسن سماواتی، تاسیس نخستین گروه امر به معروف و نهی از منکر در تهران بود که بعدها به نام گروه «حزب الله» شناخته شد. او با وجود مجروحیت، در مراسمهای دینی، مذهبی و سیاسی شرکت میکرد.
وی پیروی از ولایت فقیه را یکی از دغدغههای شهید دانست و گفت: خط قرمز حسن «رهبری» بود. او مطیع فرمایشات ایشان بود و هر وقت میدید که کسانی به بیانات و مطالبات رهبری توجه نمیکنند، بسیار ناراحت میشد.
صادقی با بیان این که شهید سماواتی لیدر جانبازان بود، اظهار کرد: برای اینکه جانبازان از مسائل جامعه عقب نکشند و همیشه در صحنه بمانند، سماواتی پرچم را بالا میگرفت و در تمام کارها پیش قدم بود تا باقی او را در این مسیر همراهی کنند. او از راویان دوران دفاع مقدس بود. پس از اینکه سنگرها در یادمان دشت ذوالفقاری آمده شد، چهار شبانه روز به همراه خانواده به آنجا آمد و روایتگری کرد.
حسن سماواتی جانباز ۷۰ درصد از همرزمان شهید مجتبی هاشمی و شاهرخ ضرغام، ۳۰ مرداد سالجاری به یاران شهیدش پیوست. پیکر مطهر وی در قطعه ۲۴ گلزار شهدا به خاک سپرده شد.
انتهای پیام/ ۱۳۱