به گزارش گروه سایر رسانه‌های دفاع‌پرس به نقل از «روزنامه جوان»، چه تقارن زیبایی! سالروز شهادت قهرمان قله «حاج‌عمران» با نخستین روز‌های محرم هم‌زمان شده! اضافه باید کرد به یاران سیدالشهداء (ع)، سردار تیپ ویژه شهدا را! شهادت در عملیات «کربلای ۲» آن‌هم در آن قلل جلیل‌القدر کردستان ادامه همان راهی بود که در کربلای معلی گشوده شد! بیچاره یزید که توهم زده بود حضرت اباعبدالله (ع) جز همان ۷۲ تن یار دیگری ندارد! بیچاره مأمون که تصور می‌کرد با آوردن شمس‌الشموس از مدینه به طوس، نسل خورشید می‌خشکد! بیچاره شاهک فراری که هرگز متوجه معنی و مفهوم «سربازان درون گهواره» نشد! و بیچاره صدام آمریکایی که آمده بود ریشه مقاومت را در ایران بخشکاند، اما فکرش را هم نمی‌کرد که حشدالشعبی انشعاب مبارکی از شجره طیبه بسیج ما باشد! یزید و مأمون و شاه و صدام، حساب همه جا را کرده بودند الا دست قدرت الهی که اگر اراده کند، قادر است «کاوه» را از صفحات افسانه‌ای شاهنامه به اسطوره‌ای عین واقعیت تبدیل کند؛ محمود کاوه! سلام و صلوات خدا بر سردار شهید «محمود کاوه» که اربعین پارسال، تصویرش را در خیمه‌ای مجاور عمود ۴۰۰ دیدم؛ ولی هیچ کجا هیچ خبری از عکس صدام نبود! دیگر به معجزه به چه می‌گویند؟!
کاوه آن‌قدر بزرگ بود که ۳۳ سال پیش وقتی صدام خبر شهادتش را شنید، حتماً به مستی خنده‌ای سرداد که «این هم از کاوه!» لیکن خداوند منان، پاسداری از خون کدام شهید نکرده که قهرمان ما کاوه، دومی‌اش باشد؟! شهادت کاوه در «کربلای ۲» استعاره از جاودانگی ۲ حیات است؛ حیات خون سیدالشهداء (ع) و حیات کربلای معلی! خون هر شهیدی از جوشش خون حسین و محل شهادتش از تبلور کربلای حسین است! کجا، اما متولد شد «کاوه»؟ مشهدالرضا! باز هم نقشه بکش مأمون بلکه دست و پای آفتاب را ببندی! به یمن قدوم علی بن موسی، خدا را ببین که چه اشعه منوری در امتداد شمس ثامن کشیده؛ شاگردی که کاوه باشد و استادی که حضرت آقا! آن روز‌ها شاه یا در کاخ سعدآباد بود یا در کاخ نیاوران، اما بنگر عظمت خدا را که مساجدی، چون امام حسن (ع) و کرامت برایش از هر کاخی بزرگ‌تر است! کاوه متولد سال ۴۰ است و روح خدا، چون سیم متصلی به آسمان داشت، نسل «محمود» را به رخ شاهی کشید که البته درک درستی از گهواره نداشت! خواه کاخ یزید باشد یا کاخ مأمون یا کاخ شاه یا کاخ صدام؛ خدا قادر است خون شهید را فوق تاریخ و مافوق طبیعت بنشاند! و دستاورد ولی فقیه یعنی «محمود کاوه»! دیروز‌ها با خامنه‌ای آشنا شوی، «کاوه» می‌شوی و امروز‌ها «حججی»! و آن به آن سپاهیان این سید خراسانی به مسجدالاقصی نزدیک‌تر می‌شوند! به نظرتان عکس «کاوه» قهرمان را کدام دیوار قبه‌الصخره بزنیم، نتانیاهو از فردوسی عصبانی‌تر می‌شود؟!
