گروه بین‌الملل دفاع‌پرس- سیروس فتح اله‌اتی‌کندی؛ کردهای سوریه با علم بر اینکه آمریکا قابل اعتماد نیست؛ اما مجددا از آن‌ها در جریان هجوم ارتش ترکیه به شمال سوریه درخواست کمک کردند تا پرواز جنگنده‌های ترکیه بر فراز شمال سوریه را محدود کنند. پاسخی که ترامپ رئیس جمهور آمریکا، به کردها داد تأمل برانگیز بود. ترامپ به کردها توصیه می‌کند که از مناطق مرزی ترکیه با سوریه عقب‌نشینی کنند و چون کردها هواپیما ندارند و مقابله با نیرویی که هواپیما دارد، مشکل است. این در حالی است که کردها به‌هیچ عنوان انتظار چنین پاسخی از سوی آمریکاییها را نداشتند، چون همپیمان آن‌ها در مبارزه با تروریست‌های داعشی در شمال سوریه بودند.
اما ترامپ معتقد است که کردهای سوریه حق‌الزحمه خود را در قبال مبارزه با داعش از آمریکاییها گرفته‌اند و از واشنگتن هیچ طلبی ندارند. لذا برخی از ناظران بین‌المللی با استناد بر این بخش از سخنان ترامپ احتمال می‌دهند که واشنگتن به‌طور کامل به ترکیه برای سرکوب کردهای سوریه چراغ سبز نشان داده تا به درگیری‌های سوریه جان تازه‌ای ببخشد و دولت سوریه را با چالش جدیدی مواجهه و آنرا در جبهه جدیدی درگیر کند.
البته برخی دیگر از تحلیلگران منطقه بر این باورند که تجهیز برخی از گروه‌های کردی که این گروه‌ها از نظر ترکیه گروه‌های تروریستی محسوب می‌شوند، دلیل نا امن شده مناطق مرزی ترکیه با سوریه شده و ترک‌ها را بر این واداشته است تا برای حفظ امنیت وارد عملیات «چشمه صلح» شوند و بدینوسیله یک منطقه امن در عمق 30 الی 45 کیلومتری سوریه برای خود ایجاد کنند.
هیچ شکی در این نیست که برقراری امنیت در مناطق مرزی ترکیه با سوریه حق مسلم ترک‌هاست؛ اما نقض حاکمیت ملی کشور سوریه به‌هیچ عنوان توجیه قانونی ندارد، آن‌ها می‌توانستند از روش‌های دیگری در برقراری امنیت استفاده کنند؛ چون ترکیه نا خواسته با این اقدام هم زمینه را برای بروز مجدد گروهک‌های تروریستی فراهم می‌کند و هم آمریکاییها را برای توجیه حضور خود در منطقه برای دخالت بیشتر در امور منطقه، تامین منافع خود و ایجاد امنیت برای حیات خلوت خود رژیم صهیونیستی جسورتر می‌کند.
بر همین اساس، اگر اظهارات ترامپ از زمان آغاز عملیات «چشمه صلح» ترکیه با دقت بررسی شود، تلاش وی برای حفظ وضعیت موجود در میدان سوریه و سوءاستفاده از آن بیشتر احساس می‌شود؛ تمرکز ترامپ بر سه موضوع «تحریم ترکیه»، «میانجیگری میان ترک‌ها و کردها» و «اعزام هزاران نظامی آمریکایی برای پیروزی در میدان نبرد»، تائیدی بر سوء استفاده وی از وضعیت موجود در شمال سوریه است.
به هر حال کردهای سوریه چه با حمایت آمریکاییها و چه بدون حمایت آن‌ها در پاکسازی شمال سوریه از تروریست‌های داعشی نقش بسزایی ایفا کرده‌اند؛ اما نقدی که بر آن‌ها از سوی دولت سوریه وارد بود، این است که چرا کردها بعد از آزادسازی مناطقی که تحت کنترل تروریست‌ها بود را به ارتش سوریه واگذار نکردند؟ آیا کردها از خیانت‌های آمریکا به متحدان خود خبر نداشتند؟ آیا آن‌ها سرنوشت «معمر قذافی» و «صدام» که از متحدان اصلی آمریکاییها در منطقه به شمار می‌رفتند، خبر نداشتند؟ کردهای سوریه باید خیلی پیش‌تر از این پی به بدعهدی آمریکاییها می‌بردند؛ اما خیلی دیر نشده است هنوز زمان برای جبران این بدعهدی‌ها وجود دارد.
لذا کردهای سوریه همانطور که رسانه‌های رسمی سوریه از توافق آن‌ها با دولت مرکزی برای ورود ارتش سوریه به مناطق شمالی و به دست گرفتن کنترل مرزهای شمالی این کشور با ترکیه خبر دادند، با اتحاد دولت مرکزی می‌توانند هم جلوی ماجراجویی‌های ترک‌ها را بگیرند و هم می‌توانند مانع جان گرفتن مجدد جریان‌های تکفیری در منطقه شوند؛ چرا که با حمله ترکیه اردوگاه‌های نگهداری از داعشی‌ها و خانواده‌های آن‌ها در سوریه تبدیل به بمب‌های ساعتی شده که هر لحظه ممکن است با فرار آن‌ها منفجر شود و دوباره به جان مردم بی‌گناه بیفتند.
البته مسئولیت اصلی رویدادهای اخیر بر عهده آمریکا می‌باشد؛ زیرا می‌توان این اقدام را عملی آگاهانه از سوی کاخ سفید برای ناامن کردن مجدد سوریه و جلوگیری از حل مسالمت‌آمیز بحران در این کشور دانست؛ چرا که بازگشت کامل کردها به آغوش دولت بشار اسد و نابودی کامل داعش و سایر گروه‌های تروریستی چیزی نیست که مطلوب دولت واشنگتن باشد.
انتهای پیام/ 411
