به گزارش دفاع پرس، نمایی که پیش رو دارید، در سال های نخست از «دفاع مقدس» به ثبت رسیده است(حد فاصل سال های 60 و 62 شمسی). هیچ توضیح دیگری برای این تصویر ناب، گویا به نظر نمی رسد، الا آن غزل زیبای حضرت حافظ :
| روزِ وصلِ دوستداران یاد باد | یاد باد! آن روزگاران یاد باد! | |
| کامم از تلخیِ غم چون زَهر گشت | بانگ نوش باده خواران یاد باد | |
| گرچه یاران فارغند از یاد من | از من ایشان را هزاران یاد باد | |
| این زمان در کس وفاداری نماند | زان وفاداران و یاران یاد باد | |
| مبتلا گشتم در این بند و بلا | کوشش آن حقگزاران یاد باد | |
| گر چه صد رود است از چشمم روان | زنده رود باغِ کاران یاد باد | |
| راز حافظ بعد از این ناگفته ماند | ای دریغا! رازداران یاد باد! |
