دل به دل راه دارد

گروه استان‎های دفاع‌پرس- رقیه نوروزی؛ گاهی که دلم می‌گیرد و خسته از روزگار و روزمرگی‌ها و شاید بهتر بگویم  روزمُردگی‌ها می‌شوم گلزار شهدا بهترین مأوای دل‌گرفتگی‌هایم می‌شود.

دلتنگ دوباره دیدن روی شهیدانی که هر روز صبح با ذکر و یاد و نام و خاطره آنها دیده به جهان می‌گشایم.

با عطر سجاده و اشک های دلتنگی راهی می شوم قدم به راه می گذارم و راهی  می شوم. چقدر بی تاب دیدارم انگار که نه انگار تا آخرین ثانیه های نیمه شب گذشته از کنارش آمده ام.

بی تابانه و مشتاقانه خودم را به کنار شما می رسانم تا شاید کمی آرامش از دست رفته از آسایش دنیایم را از شما طلب کنم.

از مبدأ دلگیری های زمانه به مقصد شیرین باورهایم رسیدم. می نشینم و به تک تک چهره های معصومشان خیره می شوم دل می گشایم به شما فکر می کنم به خودم... به اینکه چرا دلتنگی هایم پایان ندارند؟.

لحظه ای آسمان دلم ابری می شود بغض می کند و بارانی نم نم در فراق چند ساعته تان می بارد.

اما وقتی  کمی با دقت  به اطراف نظاره می کنم نجوای شما را می شنوم میدانم مثل همیشه کنارم هستید و تنهایم نمی گذارید.

می‌دانید...؟

شهدا... هر وقت بی هوا به یادتان می افتم  به این فکر می کنم که شاید، شاید شما هم دلتنگ دلتنگی های غریبانه من می شوید و شاید درست گفتند که دل به دل راه دارد.

انتهای پیام/