گروه حماسه و جهاد دفاع‌پرس: گروهی از دانشجویان مسلمان که پیرو خط امام (ره) بودند، از فعالیت‌های استکبار جهانی جهت انحراف آرمان‌های انقلاب اسلامی مطلع شدند. تنها راه مقابله با دشمنان انقلاب اسلامی را تسخیر کانون توطئه و بحران یعنی مرکز جاسوسی آمریکا در تهران دیدند. بر این اساس در ساعات اولیه بامداد ۱۳ آبان سال ۱۳۵۸ قیام پرشکوه آنان آغاز شد تا انقلاب دوم را به ثمر بنشاند.
جاسوسان آمریکایی که در قالب دیپلمات در سفارت‌خانه آن کشور به سر می‌بردند پس از ورود دانشجویان مسلمان پیرو خط امام (ره) به سفارت، ساعت‌ها از سقوط لانه جلوگیری کردند، اما خشم و قهر انقلابی دانشجویان فراتر از آنی بود که تصور می‌شد.
دانشجویان انقلابی روز ۱۳ آبان را بی‌سبب انتخاب نکرده بودند، آنان به یاد داشتند ۱۳ آبان سال ۱۳۴۳ آمریکا توسط شاه، امام خمینی (ره) را به کشور دیگری تبعید کرد. از سوی دیگر در ۱۳ آبان ۵۷، دانشجویان و دانش آموزانی که در محیط دانشگاه گرد هم آمده بودند تا تنفر خود را از رژیم پهلوی اعلام کنند، به دستور آمریکا و توسط نیرو‌های رژیم پهلوی مورد حمله قرار گرفتند.
دانشجویان مسلمان با تسخیر لانه جاسوسی، روز ۱۳ آبان را که از ایام تلخ و مصیب‌زا شناخته می‌شد، به روزی فرخنده و خجسته تبدیل کردند.
روز ۱۳ آبان حدود ۴۰۰ دانشجو از دانشگاه‌های شریف، پلی‌تکنیک (امیرکبیر)، ملی (شهید بهشتی) و تهران در تسخیر لانه جاسوسی نقش داشتند. این دانشجویان پس از تسخیر لانه با هم هم‌پیمان شدند که از نام و فعالیت‌شان سوءاستفاده نکنند. به همین منظور از این تعداد تنها افراد کمی شناخته شده‌اند.
پس از اینکه آمریکا منافع خود را در ایران متزلزل دید، عراق را تحریک کرد تا به ایران حمله کند. جنگ که آغاز شد، تعدادی از دانشجویان پیرو خط امام (ره) به جبهه رفتند و برخی از آن‌ها به شهادت رسیدند. ۳۱ نفر از میان ۴۰۰ دانشجوی پیرو خط امام (ره) در جبهه‌های نبرد به شهادت رسیدند. دیگر دانشجویان خط امام (ره) نیز در گمنامی روزگار می‌گذرانند. پس از گذشت چهار دهه از تسخیر لانه جاسوسی فرصت آن رسیده است که این افراد انقلابی را شناسایی و معرفی کنیم تا آن‌ها وقایعی را که در روز ۱۳ آبان مشاهده کرده‌اند و اسنادی که بدست آوردند را روایت کنند.
در عملیات هویزه که در روز‌های نخست جنگ به فرماندهی شهید علم الهدی صورت گرفت، تعدادی از دانشجویان خط امام (ره) شرکت کردند که سه تن از آن‌ها به شهادت رسیدند. دانشجویان «علی حاتمی»، «محمد فاضل» و «فرخزاد سلحشور» از جمله شهدای عملیات هویزه هستند. شهید علم‌الهدی به صورت مستقیم با دانشجویان خط امام (ره) وارد سفارت آمریکا نشد، اما پس از تسخیر لانه جاسوسی به کشف اسناد و همچنین افشای شخصیت‌های منافقی همچون احمد مدنی پرداخت.
خواهر شهید فرخزاد سلحشور روایت کرده است «فرخ در آبان ماه ۵۸ از صبح درگیر بود و آرام و قرار نداشت. صبح می‌رفت شب می‌آمد. حتی جلد کتاب‌هایی هم که دستش بود، را با روزنامه پوشانده بود که عنوان کتاب‌ها مشخص نشود. او هرگز در مورد فعالیت‌هایش صحبت نمی‌کرد. بعد از اینکه خبر تسخیر لانه جاسوسی منتشر شد، با توجه به غیبت او در آن زمان، کنجکاوانه از شهید پرسیدم که چرا دانشجویان چنین کاری کردند و آیا شما هم در تسخیر لانه حضور داشتید که پاسخ داد: «ما کجا و آن‌ها کجا!»
بلافاصله در مورد علت تسخیر لانه جاسوسی پرسیدم که گفت «این یک اعتراض است به آمریکا که شاه را در کشورش پناه داده و به ایران تحویل نمی‌دهد، ضمن اینکه خبر‌هایی رسیده که دولت دارد مملکت را به سمت آمریکا می‌برد و معلوم نیست بین دولت موقت و آمریکا چه چیزی گفته و شنیده شده است.»
وقتی تاریخ را بررسی می‌کنیم می‌بینیم این گفته شهید مربوط به دیدار مهندس بازرگان در ۱۰ آبان ۵۸ با برژینسکی مشاور وقت امنیت ملی کاخ سفید در الجزایر می‌شود. آقای بازرگان به عنوان نخست وزیر دولت موقت در اولین سفر خارجی‌اش برای شرکت در مراسم جشن انقلاب الجزایر به این کشور رفت. همان جا ملاقاتی بین بازرگان و مشاور وقت کاخ سفید اتفاق افتاد که سر و صدای زیادی در کشور به پا کرد. سه روز بعد از این دیدار، سفارت آمریکا به اشغال دانشجویان درآمد و دولت موقت هم سقوط کرد و از جریان انقلابی مردم حذف شد.
شهید علی حاتمی نیز از دانشجویان سال سوم دامپزشکی دانشگاه تهران بود. او در وصیت‌نامه خود در خصوص ۱۳ آبان نوشته است «بخاطر مى‌آوریم که هر وقت حاج احمد خمینى به لانه جاسوسى مى‌آمد برادران و خواهران، غرق در شادى و شور مى‌شدند، بخصوص در مواردى که دانشجویان تحت فشارهاى گوناگون و از هر طرف مورد حمله و تهمت قرار مى‌گرفتند. آمدن ایشان، نوید دوباره‌اى بر پایدارى این حرکت انقلاب مى‌داد. ایشان به ما امید و صبر و استقامت مى‌دادند که هراس نداشته باشید و بجز خداوند از کسى نترسید و ما امیدوار مى‌شدیم و نیرو مى‌گرفتیم. خداوند این امید امام و خدمتگزار مستضعفین را یارى فرماید. دیدار با شخصیت‌هاى مبارز و مسلمان از کشورهاى مختلف ما را هر چه بیشتر با توطئه‌هاى آمریکا - این دشمن اصلى ما - آشنا مى‌ساخت. این دیدار‌ها ما را به واقعیت انقلاب اسلامى خودمان واقف مى‌کرد. انقلابى که در هیچ کجاى دنیا تا کنون رخ نداده و وحدت کلمه آن، کوبنده هر قدرت شیطانى و اهریمنى است. انقلابى که اگر شُکرش را نگوئیم، کفرش را گفته‌ایم و اگر در جهتش گام برنداریم ناگزیر بر ضد آن عمل نموده‌ایم.»
وی در خصوص رفتار دانشجویان خط امام با گروگان‌ها، نوشته است: «رفتارمان با گروگان‌ها بقدرى خوب و اسلامى بود که روزى یکى از گروگان‌ها گفته بود من فراموش کرده‌ام گروگان هستم.»
شهید محمد فاضل نیز اصالتا سبزواری بود. پس از تسخیر لانه جاسوسی برای دیدن خانواده‌اش به سبزوار رفت. دوستانش از او خواستند که در مسجد جامع سبزوار سخنرانی کند و ماجرای تسخیر لانه را تعریف کند. او با تهران تماس گرفت و پس از کسب اجازه، سخنرانی در مسجد جامع انجام داد. محمد در آن سخنرانی گفت «اگر جاسوسان آمریکایی به اسارت ما درنمی‌آمدند، اکنون ما همچنان در اسارت آمریکا بودیم.»
آمریکا در ۱۳ آبان ۱۳۵۸ چنان ضربه سنگینی از جمهوری اسلامی ایران خورده است که هر سال در آستانه سالروز این روز حماسی سعی می‌کنند، تحریم‌های جدیدی را علیه کشورمان اعمال کنند تا به زعم خودشان تلخی شکستشان را جبران کنند.
انتهای پیام/ 131
