به گزارش گروه سایر رسانههای دفاعپرس، علی قربان پور، یکی از آزادگان دفاع مقدس که چهار سال مفقودالاثر بوده است و اکنون در دوران پس از آزادی از زندانهای رژیم بعث عراق، ۲۷ سال است که در عرصه مردمشناسی به امر پژوهش، تحقیق و ترجمه مشغول است، در برنامه «مشق شیدایی» با بیان اینکه در ۱۶ سالگی در عملیات «مسلم بن عقیل» شرکت کرده است، اظهار داشت: در سن ۲۰ سالگی در یکی از عملیاتها که در آن غواص بودم، در حالی که به شدت مجروح شده بودم، اسیر شدم چنان که خانواده ام چندین سال اطلاعی از وضعیت من نداشتند.
وی با بیان اینکه پیش از آن، در جاده «فاو» اسارت چند ساعت را تجربه کرده بودم، خاطرنشان کرد: تصور نمیکردم که اسارت طولانی مدت را هم تجربه کنم، ولی خواست خدا بود که چنین اتفاقی بیافتد.
وی با بیان اینکه موقعی که اسیر شدم در دانشگاه نیز مشغول به تحصیل بودم، ادامه داد: در هنگام اسارت با توجه به اینکه لباس غواصی بر تن داشتم، این موضوع عراقیها را حساس کرده بود و آنها اصرار داشتند که من در ایتالیا آموزش غواصی دیدم در حالی که من تاکنون به این کشور سفر نکرده بودم.
این آزاده دوران دفاع مقدس با بیان اینکه بازجوییها در عراق، در دوران اسارت سیستماتیک بود و به شدت اسیران در زمان بازجویی مورد آزار و اذیت قرار میگرفتند، افزود: علیرغم تمام این سختیها و مشکلات میتوانم بگویم دوران اسارت یکی از بی بدیلترین دوران زندگی ام بود چرا که در آن ایام صبوری و استقامت را آموختم و وفادارترین دوستانم را در آنجا پیدا کردم در واقع آن جا برای ما دانشگاهی برای آموختن درس زندگی بود.
قربان پور در بخش دیگری از صحبتهای خود با بیان اینکه ما خود را مدیون مردم میدانیم، ادامه داد: از مسئولین انتظار داریم که حقوق مردم را که در قانون اساسی به خوبی به آن اشاره شده است، اجرایی و عملیاتی کنند، چرا که اجرای این موضوع باعث تحقق «عدالت اجتماعی» در کشور خواهد شد.
این پژوهشگر در بخش دیگری از صحبتهای خود با انتقاد از الگوی زندگی برخی از مسئولان خاطرنشان کرد: متاسفانه کاخ نشینی تبدیل به یک الگوی غلط زندگی در بین برخی از افراد شده و قطعا چنین فردی نمیتواند به مشکلات و دردهای کوخ نشینان رسیدگی کند.
وی تاکید کرد: همهی آزادگان، خانواده شهدا و دیگر اقشار مردم تحقق عدالت اجتماعی و برابری را در جامعه خواستار هستند و مسئولان وظیفه دارند که در مسیر تحقق این مطالبه حرکت و تلاش کنند.
در ادامه این برنامه «محمد سلیمانی» یکی دیگر از آزادگان کشور که حدود چهار سال مفقودالاثر بود و با علی قربانپور دیگر مهمان این برنامه در دوران اسارت هم بند بوده است، در اظهاراتی خاطرنشان کرد: دوران اسارت، ایام سختی بود و در واقع امتحان بزرگی بود که باید برای موفقیت در آن صبر، حوصله و استقامت به خرج میدادیم.
وی افزود: در این دوران عده محدودی نتوانستند این سختیها را تحمل کنند چرا که فکر میکردند که به آخر خط رسیده اند و در نتیجه این موضوع خطاهایی را انجام دادند از جمله اینکه به اشتباه تحت تاثیر تبلیغات منافقین قرار گرفتند و به آنها پیوستند گرچه پس از مدت کوتاهی متوجه اشتباه خود شدند.
وی با تاکید بر اینکه دوران اسارت برای ما مثل دانشگاه بود که در آن درس استقامت و صبوری آموختیم ودرسهای زندگی را در آن ایام از بزرگان که در آنجا با این عزیزان هم بند بودیم، فرا گرفتیم در بخش دیگری از صحبتهای خود به بیان خاطراتی از هنگام ورودش به کشور پس از آزادی ونحوه اعلام آزادیش به خانواده اش پرداخت و گفت: ما مشق شیدایی را در استقبال باشکوه مردم ایران از آزادگان مشاهده کردیم و همیشه خود را مدیون آنها میدانیم.
منبع: رادیو گفتگو
انتهای پیام/ 112