فرض کنید رهبری نیامده بود!

به گزارش گروه سایر رسانه‌های دفاع‌پرس، «محسن مهدیان» در یادداشتی نوشت: خیال کنید صبح یک‌شنبه رهبری سخنرانی نداشت؛ چه اتفاقی می‌افتد؟ اگر یک‌شنبه صبح نبود، امروز چه خبر بود؟ دولت چه سرنوشتی داشت؟ برخی انقلابی‌ها چه عاقبتی پیدا می‌کردند؟ 

دقیقا همین سه‌محور را ارزیابی کنید. «امنیت» و «دولت» و «برخی اصولگراها و انقلابی‌ها». 

امروز کشور...

اگر سخنرانی رهبر انقلاب نبود، مجلس وارد طرح سه فوریتی می‌شد. تردید حاکمیت در اجرای تصمیم، در بدنه جامعه تقویت می‌شد. تقابل نماینده‌ها با رئیس مجلس و تقابل مجلس با سران قوا تبدیل به نقار و به جامعه کشیده می‌شد. کف خیابان بلافاصله پیام تذبذب را دریافت می‌کرد و پرشورتر روند اعتراض را پی می‌گرفت. 

از طرفی ضدانقلاب مسلح و بابرنامه، نقش‌آفرین در صحنه بود. از ساعت اول آتش می‌ریخت. در روز نخست، به اندازه 6 روز اعتراضات سال 96 خراب‌کاری و خسارت داشتیم. ابعاد تداوم این دشمنی‌های سازمان‌یافته را حدس بزنید. 

و حساب دولت...

بالاترین سطح تصمیم‌گیری که با حکم حکومتی تشکیل شده بود، به غایت تضعیف می‌شد. مجلس مقابل قانون قرار می‌گرفت. اگر هم مصوبه متوقف نمی‌شد به جهت جلب اعتماد به پائین‌ترین سطح تنزل می‌کرد و چه بسا طرح متوقف می‌شد.

آن‌گاه دولت چه سرنوشتی پیدا می‌کرد؟ دولت نامحبوب، دو سال پایانی را باید در متزلزل‌ترین شرایط طی می‌کرد. حتی سیاست‌های درست دولت نیز به اجرا نمی‌رسید. هیچ اعتمادی برای اجرای تصمیمات دولت در جامعه وجود نداشت. سرمایه اجتماعی متلاشی می‌شد و دولت اعتماد به نفسش را از دست می‌داد. ان‌شاءالله دقت دارید که سقوط اجتماعی دولت متوقف به رئیس جمهور و کابینه و غیره نبود و اقتصاد را به خاک می‌نشاند و جامعه را با بیشترین آسیب مواجه می‌کرد. 

و اما انقلابی‌ها...

امنیت و دولت به کنار، ورود شجاعانه و جوانمردانه رهبرانقلاب دست برخی اصولگراها و انقلابیون را هم گرفت. رهبری کم‌کاری «ساکتین بنزین» را جبران کرد. کسانی که نقش مرجعیت خود را ایفا نکردند. یا سکوت کردند یا بدتر دمیدند. کسانی که نتوانستند بین «ساختارهای مردمی» و «اعتراض‌های مردمی» جمع‌بندی معرفتی داشته باشند. کسانی که نتوانستند بین «اصل طرح» و «نحوه اجرا» تفکیک کنند. 

برخی انقلابیون به آتش حضور در خیابان‌ها نفس دادند. برخی بهترین فرصت را برای به توبره کشیدن دولت دیدند و دقیق نشدند که امروزِ دولت، هنگامه مراقبت از مردم و جامعه است. اصولگراهای مجلس بااظهارنظرهای شاذ، شورای عالی سران را غیرقانونی و به تقابل با اراده رهبری در تشکیل سران قوا رفتند. برخی در خیال تجمع مقابل مجلس بودند و و و. این مسیری که آغاز کرده بودند را باید تا انتها می‌رفتند؛ و چه سرنوشتی پیدا می‌کردند الله اعلم.. 

صبح یک‌شنبه شد.... توجه دادن به ساختارهای مردمی نیاز به تذکر داشت؟ پیگیری اعتراضات از طریق قانون مبهم بود؟ 

اما بازهم کار به پشت بلندگو کشید.

انتهای پیام/ 113