ادبیات مقاومت پشتوانه اصلی فرهنگ دفاع مقدس است
«علی حسن‌نژاد» شاعر طبری‌سرا با حضور در غرفه خبرگزاری دفاع مقدس در نمایشگاه مطبوعات استان ماندران در گفت‌وگو با خبرنگار دفاع‌پرس در ساری، به بیان روایت خاطرات از دفاع مقدس پرداخت و اظهار داشت: در زمان دفاع مقدس برای دو بار برای رفتن به جبهه اقدام کردم که موفق نشدم با قافله رزمندگان همراه شوم.
وی با بیان اینکه در زمان دفاع مقدس اعزام‌های رزمندگان شور همراه با شعور بود، گفت: دو تن از همکلاسی‌هایم به نام چراغعلی بازیار و کمیل ایمانی به شهادت رسیدند.
حسن‌نژاد با بیان اینکه در همه جای دنیا، مقاومت یک عده مردم در مقابل یک عده متجاوز علاوه بر دفاع، نیازمند فرهنگ بوده، تصریح کرد: پشتوانه اصلی فرهنگ، شعر، موسیقی، آیین‌ها و مشخصا نواهای مادرانه است.
این کارشناس ادبی ادامه داد: با بررسی ادبیات دنیا با ادبیات ایران می بینیم که به نوعی در ادبیات، فرهنگ مقاومت الگو بوده ست و در کشور ما به همین شکل است.
حسن‌نژاد افزود: به یقین ما مورد هجوم واقع شدیم و مردم ما با دست خالی با دل و جان خود از داشته هایشان حفاظت کردند.
وی ادامه داد: وقتی مهمترین حوزه‌های تهییج کننده زیر مجموعه شعر و موسیقی و آواها و نوا و نوحه قرار دارد و این نواها حلقه وصل همه کسانی که به جبهه اعزام می‌شدند، است؛ پس ما می‌توانیم نقش انکارناپذیری چه در دفاع چه پس از دفاع برای آیین ها و موسیقی قائل بشویم.
این شاعر طبری‌سرا افزود: در مازندران موسیقی و شعر و آواها و نواها و سوگ سروده‌ها و نواجش‌ها و مویه‌های مازندران که فی‌البداهه از زبان زنان و مردان و بویژه از زبان زنان صادر می‌شود خیلی جذاب و زیباست و این زیبایی باید پیوند بخورد به موضوعی به اسم دفاع که یک رنگ و بوی دیگری می‌گیرد به اسم شور و شعور که ما دیدیم.
حسن‌نژاد عنوان کرد: ما در کنار لالایی‌های مادرانه و نواجش‌ها و مویه‌های مادرانه در حوزه دفاع مقدس، چند نوای مازندرانی داریم که حتی از آنها به عنوان نوای نوستالوژیک یاد می‌شود.
وی اضافه کرد: آهنگ معروف دانا کبیری با شعر غلامرضا کبیری و آواز بهمن کلبادی‌پور به نام «عشق، من ببر بیشه‌هامه» و آهنگ «می‌رود این لشکر از مازندران» و «بارالها جزیره مجنون بیّه گلگون» از جمله آنهاست.
حسن‌نژاد با اشاره به تأثیرگذاری شعر مازندرانی در ایجاد شور و شعور لحظات اعزام، گفت: هر چند در آن زمان خیلی پویا نبود اما تأثیرگذاری این اشعار در کنار کارها و آوازهای محسن‌پور و درویشی برای تهییج کسانی که برای دفاع رفتند تأثیرگذار بوده و در واقع اوج نگاههای فرهنگی و مقوله دفاع و ادبیات مقاومت در مازندران است که ممکن است یک مقدار مغفول واقع شده باشد.
وی با اشاره به تأثیرگذاری یک اثر خوب هم در بین نخبگان و هم مردم، عنوان کرد: این اشعار ضمن تأثیرگذاری در بین مردم و نخبگان نفوذ پیدا کرد و بدون شک این نگاه زاده ادبیات دفاع مقدس و مقاومت است و کافی است برای یک قوم و قبیله و استان که پنج تا اثر قوی تأثیرگذار داشته باشند که بعد از سالیان هنوز مردم خاطره دارند و این آواها را به عنوان آوای دلپذیر و دلنشین می‌پسندند.
انتهای پیام/
