خون شهدا پشتوانه محکمی برای کشور به حساب می آیند

به گزارش خبرنگار سرویس حماسه و جهاد دفاع پرس، "سید پرویز فتاح" وزیر اسبق نیرو در سالگرد شهید علیرضا عاصمی که عصر دیروز در فرهنگسرای ابن سینا برگزار شد گفت: امروز به جایی رسیده ایم که باید علم راه شهید را پسرش بلند کند، کسی که تکه تکه شد و از خودش گذشت. کسی کاری برای یاد و خاطره این شهدا نمی کند تا پسرش این علم را بلند کند و واقعا که روزگار غریبی شده است.

فتاح در ادامه افزود: امروز جمع شدهایم تا بگویم این عزت، امنیت و آرامش را مدیون کسانی هستیم که با از خود گذشتگی از خاک میهن دفاع کردند.

وی خاطر نشان کرد: خدا می داند نمی دانم چه بگویم که بتواند شهید عاصمی را وصف کنم. شهید عاصمی کسی بود که از حرف زدن، راه رفتن، صحبت کردن و نماز خواندش الهام می گرفتیم. فقط می توان یک جمله درباره او گفت که وی یک بنده خدا بود. مولانا یک شعری دارد که می گوید بندگی کن تا که سلطانت کنم، تن رها کن تا که جانانت کنند. شهید علی عاصمی تن جدا کرد و امروز جانان ما شده است و چه تنی رها کرد.

وزیر سابق نیرو با اشاره به شهدای 8 سال دفاع مقدس گفت: همه ما امروز باید به آنها اقتدا کنیم وامروز هنوز بدبختی ما این است که دچار غفلط شده ایم. هم اکنون به جایی رسیده ایم که وقتی می خواهند چند شهید گمنام را در یزد، شهر دارالمومنین به خاک بسپارند می گویند اینجا جای شهدا نیست. و این جا یک جای تاریخی است.

فتاح ادامه داد: پرچم ما بالاست که این نشان می دهد خون شهدا پشتوانه محکمی برای این کشور است.

وی به اربعین حسینی اشعار کرد و گفت: وقتی دو کشور با هم می جنگند تا سال های سال با هم دشمناند اما می بینید امسال راهپیمای اربعین چه شد و کشور عراق چه میزبانی از ما کرد. این کار شهداست که راه را برای ما باز کردند وامروز می بینیم در عراق و سوریه ، لبنانی، افغانی و ایرانی همه با هم در یک سنگر هم پیمان می شوند تا به یک هدف برسند.

فتاح گفت: اگر امروز مسئولین ما می روند و روی میز مذاکرات می نشینند و صحبت می کنند و این که مرزهای ایران امن است و بیرون از مرزها ناامنی است مرهون خون شهداست.

وی گفت: کار مردم و شهدا درست است کار ما مسئولین نادرست. تیم مذاکره کننده باید محکم مذاکره کند و مواظب باشد که مردم پشتوانه آنها خواهند بود.

وی به بیان خاطره ای گفت: علی آقا عجیب شهید شدند وقتی جنازها را جمع می کردیم لحظه ای چشمم به قلبی که روی خاک بود افتاد. من این قلب را برداشتم به خدا هنوز گرم بود و شاید می زد. علی قلبش را به ما داد و منظورش این بود من قلبم را به شما دادم و شما دل از ما نکنید.

انتهای پیام/