به گزارش گروه سایر رسانه‌های دفاع‌پرس، طی روز‌های اخیر بار دیگر قدرت دریایی کشورمان مورد توجه رسانه‌ها و کارشناسان جهان قرار گرفته چراکه ناو‌های چینی و روسی در یکی از معدود برنامه‌های مشترک خود با یک کشور دیگر، برای برگزاری اولین رزمایش مشترک با جمهوری اسلامی ایران وارد بندر چابهار شده اند و در کنار شناور‌های نیروی دریایی ارتش و سپاه پاسداران به انجام عملیات‌های مختلف اطلاعاتی و رزمی مشغولند. البته طی روز‌های اخیر درباره ویژگی‌های مهم این شناور‌های چینی و روسی، گزارشاتی منتشر شده، اما بحث دیگر در خصوص این رزمایش، اهمیت ویژه حضور دو قدرت دریایی برای این تمرین مشترک با ایران است.
به همین خاطر، رزمایش مشترک ایران، چین و روسیه را باید از چند جهت مورد توجه قرار داد. اهمیت همکاری و اجرای عملیات مشترک تمرینات نظامی با ایران آنقدر برای ناوگان روسی مهم بوده که پس از رزمایش چند روزه با هند، راهی طولانی را طی کرده و مستقیما به ایران آمده‌اند و از طرف دیگر ناوشکن چینی که تا خلیج عدن برای اسکورت شناور‌های تجاری رفته بود، حالا به ایران آمده است. باید توجه داشت رزمایش‌های دریایی به دلیل بحث فاکتور مهم مسافت بین کشورهایی که دور از یکدیگر هستند، معمولا زیاد رخ نمی‌دهد، اما امروز شاهد رزمایشی هستیم که نیروهای دو قدرت دریایی جهان در آن شرکت دارند.
حدود یک ماه پیش دو کشور چین و روسیه با آفریقای جنوبی نیز یک رزمایش سه جانبه دریایی داشتند که در این رزمایش یک رزم ناو روسی و یک ناو محافظ چینی به همراه شناور‌های تدارکاتی همراه آن‌ها در آن حضور پیدا کردند. اگر در اخبار چند سال اخیر کمی به جستجو بپردازیم متوجه می‌شویم که رزمایش‌هایی با حضور چند کشور و آن هم در این بعد فاصله، امری است که بسیار کم رخ می‌دهد. در بحث دو کشور روسیه و چین اگر بخواهیم به صورت خاص صحبت کنیم باید به این مسئله اشاره شود که رزمایش اخیر آن‌ها با آفریقای جنوبی از جمله موارد بسیار معدود در این بحث به شمار می‌آید.
فراموش نکنیم که منطقه دماغه امید نیک در جنوب آفریقا از جمله مهمترین گذرگاه‌های آبی در جهان به حساب می‌آید و از طرف دیگر آفریقای جنوبی به عنوان یکی از قدرت‌های نوظهور اقتصادی جهان در کنار روسیه و چین به عنوان یکی از بازیگران اثر گذار آینده معرفی می‌شود. این رزمایش، اولین رزمایش مشترک سه کشور با همدیگر محسوب می‌شود.
در این رزمایش از طرف چینی‌ها یک ناو محافظ تایپ ۰۵۴ و از طرف روسیه نیز یک فروند رزم ناو کلاس اسلاوا حضور داشت. شناور روسی حاضر در این تمرین را شاید بتوان تا حدی قدیمی و از رده خارج حساب کرد، ولی ناو چینی حاضر در این تمرین در آفریقای جنوبی از جمله طراحی‌های جدید چین محسوب می‌شود که در حقیقت بخش مهمی از توان دریایی چین را به خود اختصاص می‌دهد.
اما درباره حضور چین و روسیه در رزمایش مشترک با ایران نیز باید به این مسئله مهم اشاره کرد که چینی‌ها با یک ناوکشن تایپ ۰۵۲ دی حضور پیدا کردند که از جمله سنگین‌ترین و در عین حال پیشرفته‌ترین ناو‌های ساخت چین محسوب می‌شود و در حقیقت تلاش اژد‌های زرد برای کپی ناوشکن‌های کلاس آلری بورک آمریکایی حساب می‌شود. پیش از این پیشرفته‌ترین ناو چینی که به ایران سفر کرده بود از کلاس ۰۵۲ سی و در حقیقت نسل قبلی این شناور‌ها محسوب می‌شد. این ناوشکن که توسعه یافته بر مبنای کلاس تایپ ۰۵۲C است بدنه‌ای بزرگتر نسبت به این کلاس دارد و در طراحی آن تلاش شده، در کنار افزایش اندازه ناوشکن، با سطوح یکپارچه و دارای کمترین شکستگی، سطح مقطع راداری آن کاهش پیدا کند.
نام Xining (ژینینگ یا شینینگ) برگرفته از شهری تاریخی با همین نام و مرکز استان چینگ‌های در غرب چین است که بزرگترین شهر فلات تبت محسوب می‌شود. از سوی دیگر این کلاس از ناوشکن‌ها جزو جدیدترین شناور‌های نیروی دریایی چین محسوب می‌شود به طوریکه ناوشکن Xining در ژانویه سال ۲۰۱۷ میلادی به ناوگان شمال نیروی دریایی چین ملحق شد.
مشخصات عمومی کلاس تایپ ۰۵۲D شامل بیشترین وزن ۷۵۰۰ تن، طول ۱۶۱ متر، عرض ۱۷ متر و آبخور ۶ متر است. این ناوشکن همچنین به دلیل برخورداری از آشیانه، قابلیت حمل بالگرد را به صورت بلند مدت دارد. از جمله بالگرد‌هایی که این ناوشکن قابلیت حمل آن‌ها را دارد می‌توان به بالگرد هاربین Z-۹، بالگرد ضدزیردریایی کاموف-۲۸ و بالگرد کاموف-۳۱ اشاره کرد. در بُعد تسلیحات نیز، ناوشکن Xining دارای ۶۴ سلول پرتاب عمودی موشک است که از این تعداد ۳۲ سلول در مقابل پل فرماندهی و ۳۲ سلول دیگر در قسمت میانی ناوشکن قرار دارد. از این ۶۴ سلول برای پرتاب موشک‌های پدافندی HHQ-۹، موشک‌های کروز ضدکشتی YJ-۱۸ و موشک‌های ضدزیردریایی CY-۵ استفاده می‌شود. توپ اصلی این ناوشکن نیز یک توپ ۱۳۰ میلیمتری چینی است.
همچنین Xining از یک سامانه دفاع نقطه‌ای نزدیک با نام Type ۷۳۰ چینی نیز برای مقابله با تهدیدات هوایی نزدیک برخوردار است. این ناوشکن از نظر تجهیزات الکترونیکی و راداری نیز مجهز به رادار آرایه فازی و چند منظوره Type ۳۴۶A است که از آن با نام «چشم اژدها» نیز یاد می‌شود. این ناوشکن به جهت برخورداری از رادار Type ۳۴۶A که راداری چهار وجهی است و در چهار طرف پل فرماندهی نصب شده است و شباهت زیادی به سامانه Aegis ناوشکن‌های آمریکایی دارد، در رسانه‌های چینی به «ایجیس چینی» مشهور است. دیگر رادار‌های این ناوشکن شامل رادار جستجوگر هوایی و سطحی Type ۳۴۶، رادار جستجو و ردگیری اهداف سطحی Type ۳۶۶، رادار جستجوگر هوایی Type ۵۱۷H، رادار ناوبری Type ۷۶۰ و رادار کنترل آتش Type ۳۴۹A است
از طرف دیگر روسیه نیز با یک ناو تخصصی در بحث جنگ ضد زیردریایی وارد این رزمایش شده که نسبت به رزم ناو‌های کلاس اسلاوا که به آفریقای جنوبی رفت، جدیدتر محسوب می‌شود.
در دهه ۱۹۸۰ میلادی نیروی دریایی شوروی به دنبال نسل جدیدی از شناور‌های ضد زیردریایی جدید بود و طرح ناو‌های کلاس Neustrashimyy طرح برنده در این زمینه بود. قرار بود شوروی سابق ۷ فروند از این ناو‌ها را در اختیار بگیرد که البته در این بین به دلیل فروپاشی شوروی سابق در نهایت ۲ فروند از این ناو‌ها در نهایت آماده شدند که در هر حال حاضر هر دو ناو‌های این کلاس در ناوگان دریای بالتیک نیروی دریایی روسیه حضور دارند. یکی از ناو‌ها Neustrashimyy و دیگری هم که Yaroslav Mudry نام دارد. این ناو در سال ۱۹۹۱ میلادی به آب انداخته شد، ولی تکمیل آن به دلیل مشکلات ناشی از فروپاشی شوروی شدیدا به تاخیر افتاده و در نهایت در سال ۲۰۰۹ میلادی وارد خدمت نیروی دریایی روسیه شده است.
این ناو روسی در حالت استاندارد ۳۸۰۰ تن و در حالت بارگیری کامل ۴۴۰۰ تن وزن دارد. طول آن ۱۲۹ متر و عرض آن نیز ۱۵.۶ متر است. کل سیستم پیشران این ناو روسی قدرتی در حدود ۱۱۰ هزار اسب بخار را تولید می‌کند. سیستم پیشران این ناو بر اساس سیستم ترکیبی توربین گازی – توربین گازی است که دارای ۲ توربین و ۲ میله انتقال نیرو به پره‌ها بوده و سرعت این ناو ۵۶ کیلومتر بر ساعت و خدمه آن نیز ۲۱۰ نفر است. این شناور روسی در بخش سیستم‌های راداری و سونار از این سامانه‌هایی مثل رادار جستجوی هوایی سه بعدی مدل MR-۷۶۰، رادار جستجوی سطحی و هوایی مدل MR-۳۵۲ Pozitiv، رادار کنترل آتش MR-۳۶۰ Podkat و همچنین سیستم سونار نصب شده در بنده با نام MGK-۳۴۵ Bronza و همچنین سیستم سونار با قابلیت غوطه‌وری و پایین رفتن در آب معروف به دم گاو را دارد. این سونار در فرکانس پایین فعالیت می‌کند.
در بخش تسلیحات ناو Yaroslav Mudry به ۸ تیر موشک کروز ضد کشتی سری KH-۳۵ مجهز شده که در دو سری پرتابگر ۴ تایی بر روی این ناو نصب شده است. این موشک کروز روسی در حدود ۱۳۰ کیلومتر برد داشته و وزن سر جنگی آن نیز ۱۴۵ کیلوگرم است. سرعت آن نیز در زمان حرکت به سوی هدف در حدود ۰.۹ ماخ است. البته دیگر ناو این کلاس یعنی Neustrashimyy فاقد موشک‌های ضد کشتی است. این ناو همچنین به ۳۲ سلول پرتاب عمودی برای شلیک مدل دریایی سامانه دفاع نزدیک هوایی تور مجهز شده که برد آن در حدود ۱۵ کیلومتر و ارتفاع درگیری آن نیز در حدود ۶ الی ۱۰ کیلومتر است.
در این ناو یک توپ ۱۰۰ میلی متری در جلوی ناو نصب شده که مدل AK-۱۰۰ نام دارد و همچنین دو سیستم ترکیبی توپ و موشک دفاع نزدیک کاشتان نیز بر روی این شناور نصب شده است. اما در بخش تسلیحات ضد زیردریایی شاهد یک چینش بسیار سنگین هستیم که شامل یک پرتابگر ۱۲ تایی برای راکت‌های ضد زیردریایی RBU ۶۰۰۰ با برد بین ۴ تا ۵ کیلومتر، ۶ پرتابگر اژدر ۵۳۳ میلی متری و موشک‌های ضد زیردریایی سری RPK-۷ است. در این ناو همچنین یک فروند بالگرد کاموف ۲۷ نیز حضور دارد و آشیانه لازم برای آن نیز در نظر گرفته شده است.
از بازی پیچیده دیپلماسی تا اهمیت اقتصادی اقیانوس هند
امروز در منطقه اقیانوس هند چندین اتحاد در حال شکل گیری است. از طرفی آمریکا با دور شدن از پاکستان به عنوان متحد سنتی خود به سمت هندوستان گرایش پیدا کرده تا با استفاده از اختلافات گسترده هند با چین جلوی قدرت چینی‌ها سدی ایجاد کند. در عین حال چینی‌ها نیز برای مقابله با این مسئله گسترش روابط با پاکستان و ایران را در نظر گرفته اند. البته هندوستان با ایران نیز از روابط خوبی برخوردار بوده و برای نمونه سرمایه گذاری گسترده‌ای در بندر چابهار کرده و از طرفی نیز چین در سواحل پاکستان سرمایه گذاری کرده و دو کشور در این زمینه در رقابت هستند.
از طرف دیگر روسیه نیز سطح روابط خوبی را هم با چین، ایران، هند و البته پاکستان دارد و از جمله شرکای مهم نظامی و امنیتی هر ۴ کشور محسوب می‌شود. این پیچیدگی سنگین و روابط چند طرفه بین کشور‌های حاضر در منطقه و قدرت‌های فرامنطقه‌ای حاضر در اقیانوس هند نشان دهنده این مسئله است که این پهنه آبی تبدیل به صفحه شطرنج بزرگان جهان شده است و ایران نیز یکی از اجزا مهم این صفحه و رقابت محسوب می‌شود.
مثال مهم برای درک فضای مهم و استراتژیک این منطقه رزمایش‌های سالانه موسوم به Malabar است که از دهه ۱۹۹۰ میلادی بین آمریکا، هند و ژاپن آغاز شده و در برخی از سال‌ها استرالیا و سنگاپور نیز در آن شرکت می‌کنند. یکی از نکات مهم در این رزمایش‌های سالانه بین این چند کشور تمرین درگیری و نابود کردن نیروهای دشمن در دریا در زمان ارسال به منطقه اصلی نبرد یا کاروان‌های تدارکاتی در حال نزدیک شدن به میدان اصلی جنگ است، اما اکنون ایران با این ابتکار و همراهی دو قدرت مهم دریایی جهان، عملا انحصار برگزاری چنین رزمایش‌هایی در اقیانوس هند را شکسته و اکنون می‌تواند میزبان غول‌های مهم در این حوزه، برای سال‌های آینده باشد.
منبع: مهر
انتهای پیام/ 900
