به گزارش گروه فرهنگ و هنر دفاع‌پرس، حامد صلاحی کارشناس ادبی مرکز مطالعات راهبردی هنر انقلاب در مصاحبه با برنامه «رادیو گفتگو در معرفی و توضیح درباره نویسنده «لحظه‌های انقلاب» اظهار داشت: سید محمود قادری گلابدرهای که معمولا با نام محمود گلابدرهای شناخته می‌شود ۲۰ دی سال ۱۳۱۸ در گلابدره به دنیا آمد. تا سالیان آغاز مدرسه را در گلابدره گذراند سپس به مدرسه باغ فردوس رفت.
وی افزود: در باغ فردوس با معلم انشای خود یعنی معلم ادبیات ایران و قلم، جلال آل احمد آشنا شد. حدود سال ۴۰ دیپلم گرفت و به سپاه دانش رفت. به دلیل مجاورت با جلال آل احمد و ذوق ادبی خودش در همان زمان کار ادبی را شروع کرد.
این استاد دانشگاه ادامه داد: گلابدرهای کار خود را به نوعی از ترجمه شروع کرد و شش داستان از نویسندگان شوروی را به فارسی برگرداند. «پرِ کاه»، «ابوذر و نجار» و ... داستان‌هایی هستند که از او پیش از انقلاب نوشته شدند و عمدتا رویکرد اجتماعی ـ سیاسی در آن‌ها مشهود است.
او معتقد است که گلابدرهای با این آثار پیشگام داستان‌نویسی مدرن در میان نویسندگانی است که علقه آن‌ها به انقلاب و نهضت امام جدی‌تر بوده است. این استاد دانشگاه همچنین خاطرنشان کرد که گلابدرهای بعد از انقلاب نیز آثار متعددی را خلق کرده است.
صلاحی با اشاره به اینکه گلابدرهای به عنوان نویسنده انقلاب از چند نظر اهمیت دارد، گفت: گلابدرهای فضل تقدم دارد؛ شاید به این معنا که نویسنده‌ای بعد از سال ۴۲ شروع به کار کرده باشد و از طرفی علقه‌های مذهبی هم داشته باشد فقط گلابدرهای را داشته باشیم که سنگ بنا را نیز گذاشته است و کم هستند نویسندگانی که هر دو دوره را تجربه کرده باشند.
او ادامه داد: نکته دیگری درمورد گلابدرهای فقط قلمش نبود بلکه او فردی بود که کارهایش مورد انتقاد رژیم سابق بود و حتی زندانی هم شد. فردی بود که هیچگاه از توده‌ها جدا نشد و هر جا که توده‌ها و تپش خلق بود گلابدرهای هم بود.
این پژوهشگر ادبی ضمن بیان اینکه گلابدرهای از نظر مستندنگاری نیز کار‌های با ارزشی دارد، خاطرنشان کرد: کتاب «لحظه‌های انقلاب» یک مستندنگاری و یک کتاب ارزشمند است که هم از منظر ادبی، هم از منظر تاریخی و استناد تاریخی مهم است.
صلاحی در «بحر مقصود» توضیح داد: نکته اول در مورد این کتاب این است که گلابدرهای لحظه‌های انقلاب را روایت کرده یعنی لحظه به لحظه‌ای که در این کتاب روایت شده گلابدرهای خودش در صحنه حضور داشته است و در واقع صحنه‌ای را که مشاهده کرده بیان کرده است.
او اظهار داشت: تقریبا با این غنای ادبی کتاب مستندنگاری نداریم. کاری که نویسنده نوشته باشد و از مشاهدات خودش باشد مهم است. یکی از نکته‌های مهم دیگر این کتاب این است که حضور چریک‌های فدایی خلق، مجاهدین و اقشار مختلف مردم را می‌بینیم. جالب است که نویسنده در کتاب اشاره هم می‌کند که همه این دسته‌ها آنجایی که زیر نام خمینی (ره) جمع نشوند گویی هویت پیدا نمی‌کنند. این روایت واقعا منصافانه است. در این روایت نه انقلاب را به روحانیت منحصر می‌کند نه نقش امام را نفی می‌کند؛ در حالی که ما در روایت انقلاب دچار این دوگانگی هستیم.
کارشناس ادبی مرکز مطالعات راهبردی هنر انقلاب همچنین اشاره کرد: سیمین دانشور درباره این کتاب گفته که این کتاب مستندگونه‌ای است از لحظه‌های اسطورگی انقلاب مردم ایران که نویسنده با تمام گوشت و خون و عصب خود آن را آزموده و در واقع یک نوع ادبیات تجربی و پیش درآمد ادبیات انقلابی است که در انتظارش بودم.
صلاحی در پایان گفت: بنابراین سیمین دانشور نیز این کتاب را یک کتاب ارزشمند ادبی و البته پیشرو می‌داند.
انتهای پیام/ 112
