به گزارش خبرنگار حماسه و جهاد دفاع‌پرس، در روزهای نزدیک به تولد حضرت زینب (س) زمانی که مدت‌ها بود خبری از شهید و شهدای مدافع حرم نشده بود، دوباره ستاره‌ای در آسمان ظلمت‌زده زمانه‌مان درخشید، یکی از مدافعان حرم که سال‌ها با آثار ناشی از مجروحیت دست و پنجه نرم می‌کرد به قافله شهدا پیوست. محمدحسین جعفری، معروف به ابوزینب همان مسافر تازه جمع شهداست، کسی که عمری در خدمت اسلام بود، به مردم خدمت کرد و در پایان راه مزدش را از دست عمه سادات گرفت.
وصیت کرده بود که بعد از رفتنش، پیکرش را در صحن مسجد ارگ بگردانند، دوستانش تعریف می‌کردند که او علاقه خاصی به روضه‌های حاج منصور داشت، تصویر گریه‌هایش هنوز از جلوی چشمان دوستانش کنار نرفته، طبق وصیت پیکرش را در صحن مسجد چرخاندند.
پرچم‌های زرد فاطمیون در هوای بارانی روز تشییع چه خوش در اهتزاز بودند، تصاویر او از روی دست مردم، از روی دیوار، از بنر‌های بزرگ مراسم به جمعیتی که آمده بودند تا با یکی از سربازان حضرت زینب (س) بیعت کنند نظاره گر صحنه باشکوه حضور همه بود. بی شک که خود او هم در مراسم حاضر بود تا استواری و مقاومت همسر و خداحافظی کودکان خود با پیکرش را ببیند و با آن‌ها وداع کند.
«فاطمه صفدری» همسر ابوزینب در مراسم تشییع متنی را قرائت کرد که بدین شرح است:
«چه لطیف او را برگزیدند شهیدی که مراسم وداع و شهادتش مصادف شد با میلاد عمه جان سادات
او که همه عمرش دغدغه اسلام داشت، خدمت به اسلام سرلوحه راهش بود، او که برای اسلام بدون مرز جنگید و خون دل‌ها خورد. او که همواره مردمش، ملت شریف و غیور افغانستان دغدغه‌اش بود و می‌گفت داغ وطن می‌کشد مرا. کسی که مرزهای خاکی حجاب راهش نبود و برای دفاع از اسلام قدم به فراتر از مرزهای خاکی نهاد، او که همواره در جنگ نرم پیش قراول بود و در جنگ سخت جان بر کف.
من نیز چون رهروان این راه پیرو بانوی دمشقم، که فریاد ما رایت الا جمیلا سر داد و امروز من هم چیزی جز زیبایی ندیدم، ما در مکتبی تربیت شده‌ایم که درس اول آن آزادگیست، ایثار است، شهادت است و خون شهید ما پیشکش ناچیزی است برای اسلام عزیز
مگر نه اینکه اسلام بهترین و کاملترین دین خداست و چه بهتر که مرگ در راه اسلام پایداری و مقاومت در راه خدا باشد.
امروز ما، افغانستانی و ایرانی جمع شده‌ایم که بگوییم، شهدا، ما در مسیر شهدا قدم برمی‌داریم، مسیر شهادت، امید، اتحاد قلبی دو ملت. دشمن بداند ما از مرگ ترسی نداریم و مرگ در راه خدا برای ما افتخاری عظیم است که آرزوی شهادت از زمانی که طفل شیرخواره‌ای بیش نبودیم همراه شیر مادرانمان با پوست و گوشت و خونمان اجین شده است. دشمن بداند کار به جایی نخواهد برد که ما نه تنها همسرانمان، بلکه فرزندانمان، بلکه خودمان کفن پوش در مقابلشان برمی‌خیزند و با خونمان آن‌ها را غرق می‌کنیم.
دشمن بداند محمد جعفرحسینی، ابوزینب شهید شد اما راه او همچنان ادامه خواهد داشت. دشمن بداند امانت‌های شهدم، زینب و محمدحسین ادامه دهنده راه او هستند تا ظهور حضرتش که این وعده حق الهیست و صالحان، وارثان حقیقی زمین هستند.
والسلام علیکم و رحمه الله و برکاته»
انتهای پیام/ 141
