گروه حماسه و جهاد دفاعپرس ـ حامد افروغ؛ دفاع مقدس که تقدسش برای ما مردم ایران از زاویه نگاه دینی و شهید دانستن رزمندگان آن برهه است، فارغ از آنکه از دید مذهبی و عرفانی چه جایگاهی دارد، یکی از فطریترین و سالمترین رفتارهای بشری است. دانستن و پرداختن این موضوع به کمی مداقه و تغییر زاویه دید نیاز دارد. در نگاه مرسوم و عرفی ملت ایران، دفاع مقدس از آنجا که کانون شهادت و عروج دلاورانه و سرفرازانه مردان رشید ایرانزمین ـ فارغ از سن و سال و قوم و قبیلهشان ـ است، تقدس و شأنی الهی یافته است؛ شأنی که تحقیقا به یکی از محوریترین مولفههای وحدت ملی ایرانیان بدل شده است.
دفاع مقدس فارغ از برخی نگاههای مزورانه که به مدد سراب شبکههای اجتماعی که خود را با کاربرهای جعلی بسیار مینمایانند، برای آحاد ملت ایران مانند خانه پدری کانون گرم اتحاد و همدلی و خودباوری است. نگاهی که هر از چند، در تشییع شهدای گمنام و بزرگانی چون شهید قاسم سلیمانی خود را به رخ جهان میکشد و حاکی از آن است که برخلاف جنگ روانی و رسانهای دشمن، روح سلحشوری و دلاورپروری و غیرتمندی در ایرانیان مانند کوهها که مقوم زمین و آرامبخش آن هستند، ریشه داشته و دستخوش سخنان بزککرده و یا تحقیرهای مزورانه دشمنان در تقبیح تعصب و غیرت دینی (در معنای مثبت و درست آن) نشده است.
اما این رویینتن بودن روحیه سلحشوری و غیرتمندی ایرانیان از کجا نشأت میگیرد؟ آیا پیش از اسلام چنین روحیهای در میان ما ایرانیان نبود تا با آن کمر هر متجاوزی را زیر بار عزت و شکوه این سامان خم کنیم؟ اگر به درستی و به دور از هواداریهای فکری و عقیدهای به مسأله بنگریم، درخواهیم یافت که دفاع مقدس، یک واکنش عادی و صحیح از یک روح جمعی سالم بود که اسلام با شهید دانستن کشتههایش مهر تاییدی بر آن زد. این روح سالم همان فطرت بشری است که ذاتا مقاوم در برابر زور و تزویر آفریده شده است و در واقع ملت ایران در دفاع مقدس به دنیا نشان داد که روح بلند و انسانی خود را در کوران تانواع تهاجمات فرهنگی و اقتصادی و سیاسی از دست نداده و همچنان بر مدار فطت پاک خویش مقاومت را بر سازش و ذلتپذیری ارجح دانسته و مرگ د راین مسیر را ارزشمندی در برابر پروردگار میداند.
لذاست که اگر روزی از این مسیر عدول کرده و با بهانهها و توجیهات مختلف کلاه بیعزتی بر سر نهاده و با دونان و دشمنان سر سازش برداشتیم، باید بدانیم که روح سالم ما نیز به آفت روزگار دچار شده و باید دست به دامان طبیب عالم امکان شد و الا در سادهترین و عرفیترین حالت ممکن، بدون فرمان امام و رهبری امت نیز، مقاومت تنها راهی است که یک انسان سالم الفکر، سالم الباطن برای تقابل با دشمنانش برمیگزیند. از اینرو دفاع مقدس از این زاویه، یکی از انسانیترین واکنشهای ملت ایران به تعدی دشمنان در آن برهه است و از آنجا که به سرچشمه الهی «فطرت» متصل است، تا انسانی بر روی زمین زیست میکند، دفاع مقدس زنده و پویا و جهانگستر خواهد ماند.
انتهای پیام/ 112