امتی که شهید دارد زیر بار ظلم نمی‌رود
به گزارش خبرنگار دفاع‌پرس از شیراز، شهید «داوود قیصری» در سال ۱۳۴۹ در روستای «کندر کلاه بلند» از توابع شهرستان لامرد در خانواده‌ای مذهبی و عاشق ولایت دیده به جهان گشود. از کودکی با آداب و اخلاق اسلامی تربیت شد و با شرکت در مجالس مذهبی، درس عشق و ایثار را از مکتب سرخ عاشورا فرا گرفت.
وی تحصیلات ابتدایی را در زادگاهش و «کندر شیخ» دوره راهنمایی را در مدرسه ابوریحان سیگار و تحصیلات متوسطه را در دبیرستان‌های دکتر بهشتی و شهید غریبی لار ادامه داد.
قیصری در هنگام هجوم بیگانگان به کشور اسلامی، به پیروی از امام خویش رهسپار میدان‌های جنگ شد. پس از طی دوره آموزشی غواصی در کتوند، در جزیره ی مجنون به مصاف دشمن رفت. سرانجام 18 فروردین سال 1366 با شرکت در عملیات بزرگ کربلای ۸ در منطقه شلمچه به وصال معبود رسید.
در وصیتنامه این شهید آمده است:
همه از خداييم و بسوى خدا بازمى‌گرديم. اى خداوند يک عنايتى كن تا بتوانم به جبهه‌ها بروم و براى اسلام خدمتى بنمايم. اى خدا راهى را بر من انتخاب نما، همانند راه استاد شهيد مرتضى مطهرى يعنى شهادتى بزرگ كه شهادت سعادتى است كه نصيب هر كس نمى‌شود.
خدايا اين فوز عظيم يعنى شهادت را نصيبم بفرما و مستجاب فرما خدايا اين دعا را. هم اكنون كه نام؟؟؟ گرفته‌ام و مى خواهم وصيتى براى خود و ديگران بر جاى بگذارم قلب چنان به تپش افتاده است كه گويى همين الان شهادت بطرف من با سرعت مى‌آيد و مى‌خواهد مرا هر چه زودتر به خداى عظيم نزديكتر بگرداند.
وصيتم به دانش آموزان و مخصوصا همكلاسی‌هايم و دوستانم و همچنين آشنايان و معلمان گراميم اين است كه راه شهيدان را ادامه دهند و نگذارند كه خون بنا حق ريخته اين جوانان عزيز پايمال شود.
وصيتم به برادرانم اين است كه راه مرا ادامه دهند و همچنان در راه حفظ اسلام كارم باشند. وصيتم به مادرم اين است كه در مرگم گريه نكند براى اينكه دشمنان اسلام خوشحال مى‌شوند. خدايا خدايا تا انقلاب مهدى خمينى را نگهدار.
متن زير انشاء دانش آموز شهيد داوود قيصرى است كه در سال تحصيلى 66-65 نوشته شده است.
موضوع انشاء: ملتى كه شهادت دارد اسارت ندارد
(و لا تحسبن الذين قتلوا فى سبيل الله امواتا بل احياء عند ربهم يرزقون) قرآن كريم. كسانی كه در راه خدا كشته شده‌اند مرده نپنداريد بلكه آنها زنده‌اند و نزد پروردگارشان روزى مى‌خورند.
ابتدا، قبل از هر چيز بايد بدانيم كه شهادت يعنى چه؟ شهادت يعنى شهيد شدن و كشته شدن در راه خداوند بزرگ بخاطر احياء و زنده كردن دين مبين اسلام و نرفتن به زير بار ظلم و ستم ستمگران و ابرقدرت‌هاى شرق و غرب و جباران هر زمان پس ملت و امتى كه اين فوز عظيم پذيرفت و آن را به جان خريد و براى احياء اسلام و مكتب انقلابى خود از جان خويش مايه گذاشت اين چنين فردى و كلا اين چنين امتى هيچ وقت زيربار ظلم و ستم نمى رود و هيچ موقع در برابر ابرقدرتها سر فرود نمى آورد.
این چنین امتی با آخرين قدرت و تا آخرين نفس و تا آخرين قطره خونى كه در بدنش است با دشمنان دين به مقابله مى‌پردازد و با آنها مى‌جنگد و نمى‌گذارد كه مكتب عظيم خود و دين عزيز و گران‌بهاى خود را بدست اين ديو صفتان عالم بشريت از بين برود.
بنابراين اين چنين امتى كه مكتب شهادت را آخرين مرحله تكامل خود مى‌داند در هيچ برهه از زمان از پاى نمى‌نشيند و تا جان در بدن دارد با اهريمنان و دشمنان مكتبش ميجنگد و همان طور كه می‌دانيم شهادت سعادتى است كه نصيب همه كس نمی‌شود، پس ملتى می‌تواند اين درجه متعالى را به دست آورد كه تنها نظرش خداوند كريم باشد.
براى باقيماندن دين اسلام كه آخرين دين و آخرين مكتب آسمانى است جان و مال و فرزندان خويش را در راه خدا و براى خدا از دست بدهد. پس ملت شجاع و مسلمان ايران كه اين درجه عظيم را پذيرفته اند و شهادت را سعادت می‌دانند هميشه در مقابل استعمارگران و ابر جنايتكاران تاريخ مى ايستد و تا آخرين لحظه زندگيش از اين آب و خاک و اين مكتب سرخ حسينى دفاع مى‌كند و براى نابودى دشمنان اين مكتب (اسلام) مى‌كوشد.
ملتی که با خدا است در برابر هيچ كس جز خداوندى كه خالق تمام جهان است سرفرود نمى آورد، شهادت به ما مى‌آموزد كه انسان بايد هميشه آزاد باشد و براى اين آزادى بايد از تمام ماديات دنيوى گذشت تا به درجه متعالى كه همان آزادى و استقلال اسلامى مى‌باشد رسيد.
انتهای پیام/
