گروه فرهنگ و هنر دفاع‌پرس- رسول حسنی؛ ایران اسلامی کشوری وسیع با قومیت‌های متعدد و مختلفی است که با تعامل و به دور از هر اختلافی در کنار هم زندگی می‌کنند. این قومیت‌ها هر چند دارای خرده فرهنگ‌های مختلف و گاه متضادی هستند اما همواره بر اصل وحدت کلمه تکیه داشته و به خوبی می‌توانند مصالح ملی را از مصالح قومی تشخیص بدهند.
حضور گسترده و پررنگ آنها در جریان انقلاب اسلامی و جنگ تحمیلی و موارد مشابه به خوبی این ادعا را اثبات می‌کند. مشی حضرت امام خمینی (ره) و رهبر معظم انقلاب اسلامی نیز بر احترام و ارزش دادن به اقوام است و حتی سعی در حفظ سنت‌های آنها داشته‌اند.
زیبایی انقلاب اسلامی و پیروزی در جنگ تحمیلی و حتی حادثه عظیم میلیونی تشییع سردار شهید سلیمانی در این این است که قوم کرد و بلوچ و ترک و لر و غیره در کنار هم ید واحده‌ای به نام ایران را تشکیل دادند و همچنان به حفظ آن ایمان دارند. اما نکته این جاست که این اقوام چه سهمی در رسانه ملی دارند؟ به بیان دیگر تلویزیون به عنوان رسانه ای فراگیر تا چه میزان فرهنگ‌ها و آداب و رسوم اقوام ایرانی را بازتاب داده است؟
ممکن است در برخی برنامه‌ها و آثار مستند تا حدی این انتظار برآورده شده باشد اما در سریال‌های نمایشی تقریبا این خواسته محقق نشده است. پیروزی در هجمه فرهنگی دشمنان ایران اسلامی ارتباط مستقیمی با حفظ فرهنگ‌ها و خرده فرهنگ‌های اقوام دارد و هر گونه بی‌تفاوتی نسبت به آن عملا دشمن را در رسیدن به هدف خود کمک خواهد کرد.
سریال «نون خ» با همه اشکلاتی که دارد به خوبی در این امر موفق بوده است. تاکید بر نوع پوشش زنان و مردان کرد وجه بارز این سریال است که در جای خود تبلیغ مثبت و موثری برای حفظ لباس اصیل کردی است. لباس‌هایی که با داشتن زیبایی، تنوع رنگ و طرح کاملا با آموزه‌های دینی ما انطباق دارند.
سریال «نون خ» را باید اثری در ترویج لباس های ایرانی دانست که فی‌نفسه علیه مدگرایی غربی و گرایش به لباس‌های بیگانه است. البته آنچه که در این سریال می‌بینیم حداقل آن چیزی است که انتظار می‌رود. ظرفیت‌های فرهنگی ما غنی‌تر از چیزی است که بتوان در یک سریال آن را ثبت کرد و انتقال داد.
فیلمسازان و مدیران رسانه ملی و سینمایی ما باید با جدیت بیشتری وارد میدان شده و به تحقق این امر مهم همت کنند. متاسفانه فضای مجازی با سرعت سرسام‌آوری در حال از میان برداشتن فرهنگ اصیل ایرانی و باورهای دینی است و اگر همچنان نسبت به خطر چنین تهدیدی بی‌تفا‌ت باشیم مطمئنا در آینده‌ای نزدیک نه از تاک نشان خواهند ماند و نه از تاک‌نشان.
انتهای پیام/ 161
