بریده‌ای از کتاب «مهتاب خین»؛

چرا این جوان‌ها ایستاده شهید شدند؟

تلخ‌ترین صحنه آن واقعه برای من، مشاهده تعدادی از آن بچه‌ها بود که، چون تا نزدیکی زانو در زمین باتلاقی فرو رفته بودند و دفعتا آن‌ها را به رگبار بسته بودند...
کد خبر: ۳۹۲۵۸۰
تاریخ انتشار: ۳۱ فروردين ۱۳۹۹ - ۱۴:۱۵ - 19April 2020

چرا این جوان‌ها ایستاده شهید شدند؟به گزارش گروه سایر رسانه‌های دفاع‌پرس، شهید حاج «حسین همدانی» برای آنهایی که اطلاعاتی هرچند محدود از دوران دفاع‌مقدس دارند، نامی آشنا بوده و هست.

فرمانده رشیدی که بین فرماندهان نظامی ایران به واسطه سن و سال به «حبیب سپاه پاسداران انقلاب اسلامی» شناخته می‌شد. او از فرماندهان دفاع‌مقدس بود و فرماندهی لشکر ۳۲ انصارالحسین، لشکر ۱۶ قدس، قرارگاه نجف اشرف، لشکر ۴ بعثت، لشکر ۲۷ محمد رسول‌الله و سپاه محمد رسول‌الله را برعهده داشت.

ایشان در دهه ۹۰ در خط اول مقاومت اسلامی، فرماندهی مدافعان حرم اهل‌بیت (ع) را در مقابل مزدوران داعش برعهده گرفت و در نهایت نیز در راه همین وظیفه به شهادت رسید.

«مهتاب خین» یکی از ۳ یادگاری باقیمانده از شهید حسین همدانی در حوزه کتاب است که با تلاش حسین بهزاد از میان انبوهی از خاطرات حاج «حسین همدانی» و به شیوه نگارش کتب تاریخ شفاهی منتشر شده است.

متن زیر بخشی از این کتاب است:

از شدت انفجارها و تیراندازی در سمت چپ خودمان فهمیدیم محور محرم توانسته به جاده برسد. آنجا بچه‌های وزوایی در روشنایی روز و بدون داشتن جان‌پناه می‌جنگیدند و در نتیجه خیلی آسیب دیدند. به طوری که وقتی ساعاتی بعد به اتفاق حاج احمد متوسلیان به پشت خاکریز شرق جاده، در محور محرم رفته بودیم، صحنه‌های دردآوری را مشاهده کردیم.

آنجا نیروهای محرم وارد زمین آب‌گرفته و باتلاقی شده و توی باتلاق گیر کرده بودند. در همین اثنا یک‌سری نیروی کماندویی عراقی که خیز به خیز از سنگرهای جنوب غربی جاده خودشان را به آنجا رسانده بودند و در فاصله دویست متری جاده قرار داشتند، این بچه‌های گرفتار شده در باتلاق شرق جاده را به رگبار بسته بودند و تعدادی از این برادرها به نحو مظلومانه‌ای آنجا قتل‌عام شدند.

تلخ‌ترین صحنه آن واقعه برای من، مشاهده تعدادی از آن بچه‌ها بود که چون تا نزدیکی زانو در زمین باتلاقی فرو رفته بودند و دفعتا آنها را به رگبار بسته بودند، ایستاده به شهادت رسیدند و اجسادشان به همان نحو سر پا مانده بود.

سال‌هاست از سالروز سوم خرداد از نخل‌های سوخته خرمشهر به عنوان نماد ایستادگی مظلومانه یاد می‌کنند؛ حق هم همین است که می‌گویند. اما ندیدیم و نشنیدیم کسی از نیروهای جوان محور عملیاتی محرم که صبح روز دهم اردیبهشت ۱۳۶۱ در حاشیه شرقی جاده (اهواز- خرمشهر) ایستاده به شهادت رسیدند، یادی کرده باشد.

منبع: مشرق

انتهای پیام/ 900

نظر شما
پربیننده ها