گروه استانهای دفاعپرس - حجتالاسلام «حسین بیرانوندی» مسئول نشر آثار و ارزشهای مشارکت روحانیت در دفاع مقدس لرستان؛ درمیان ماه های سال، تنها زمانی که بیش از هر زمان دیگری می توانیم به خدا نزدیک شویم، ماه مبارک رمضان است. اگر از این فرصت استفاده نکنیم خدای متعال حق دارد در اوقات دیگر هم ما را از مقرب شدن محروم کند. اگر از این فرصت خوب استفاده نکنیم شاید نام ما جزء متکبرین و مستکبرین نوشته شود؛ کما اینکه خداوند فرمود: «ان الذین یستکبرون عن عبادتی سیدخلون جهنم داخرین» (غافر60).
تا وقتی ابواب رحمت الهی باز نشده و آن همه مغفرت بر سر و روی ما بارش نگرفته است، اگر دعا نکردیم و در خانه ی خدا نرفتیم، هر چند کار بدی کرده ایم، ولی نام ما را جزء مستکبرین نمی نویسند. اما وقتی خدا ابواب رحمتش را باز کرد و فرمود: «مرا بخوانید تا دعای شما را مستجاب کنم» و ما این فرصت را از دست داده ایم، اینجا دیگر حق مان است که اسم ما را جزء مستکبرین بنویسند. لذا ماه مبارک رمضان در عین حال که محبوب است و رحمت دارد، هیبت و عظمت هم دارد.
برای ماه مبارک رمضان باید آماده شد و ماه شعبان برای این منظور، خیلی زمان مهمی است. ما اگر به خدا مقرب شویم همه ی اوضاع و احوال روحی مان مرتب خواهد شد، چون هرمشکلی داریم به خاطر دوری مان از خداست.
رزمنده های دفاع مقدس به صورت اعجاب برانگیزی این حقیقت را دریافت کرده بودند. وقتی کار جنگ گره می خورد، می رفتند در خانه خدا عبادت می کردند، ذکر می گفتند و وقتی بر می گشتند، گره ها باز می شد، این را باور کرده بودند منتظر کسی نمی شدند، یک تنه می رفتند در خانه خدا و پیوندشان را با خدا بر قرار می کردند بعد بر می گشتند و گره ها را باز می کردند.
یقیناً بچه های ما آن هوش نظامی خود را از ارتباط شان با خدا در می آوردند چرا که باور کرده بودند که تا اتصال به خدا نداشته باشند کارشان پیش نمی رود. فکرشان کار نمی کند، اوضاع به نفع شان نمی شود، می فهمیدند زندگی یک انسان مقرب چقدر متفاوت است با زندگی انسانی که مقرب نیست. آنها فقط عاشق نبودند؛ بلکه خائف بودند از اینکه مبادا از خدا فاصله بگیرند. چیزی که ما کم می توانیم پیدا کنیم، این است که بترسیم از اینکه از خدا فاصله داشته باشیم. کسی که شیرینی نزدیک بودن به خدا را چشیده، از فاصله داشتن با خدا می ترسد.
انتهای پیام/