به گزارش گروه فرهنگ و هنر دفاع‌پرس، حجت‌الاسلام «محسن قرائنی» رئیس ستاد اقامه نماز را با برنامه درس‌هایی از قرآن می‌شناسیم. برنامه ای که پس از پیروزی انقلاب اسلامی به ترویج دین اسلام با زبانی ساده می پرداخت. قرائتی در رادیو ایران اظهار داشت: بهترین کار، کار فرهنگی است به دلیل اینکه انبیاء و بزرگان و ائمه ما پیامبران ما، کارشان فرهنگی و ارشاد و هدایت بوده است. یکی از محورهای کلان صدا و سیما هم کار فرهنگی است.
وی افزود: همان تفسیر که در رادیو ما گفتیم، چکیده‌اش به چندین زبان دنیا ترجمه شد و در صدا و سیما و رادیو برون مرزی پخش شد. اگر فرض بگیریم دو دقیقه از چکیده آن به سی زبان دنیا ترجمه و پخش شود. آنجاست که باید بدانیم هر کسی که به ما گوش می دهد، گوش مردم امانت در اختیار ماست. قلب و عمر مردم امانت است. باید سعی کنیم که چیزهای مفید بگوییم. نمی گویم سخنرانی فقط مفید است. اینکه در آن رشد باشد. یعنی دانستن آن مفید باشد و ندانستنش ضرر وارد کند.
قرائتی خاطرنشان کرد: الان آموزش های عمومی زیادی داریم. مثلا یک مثال ساده بگویم. ما اگر سبزی بخریم، 4 بار پول گل‌کشی می دهیم. از زمین به میدان و از میدان به محله و از محله به خانه می آید و بعد سبزی را پاک می کنیم، گل هایش را شهرداری می برد به بیابان. واقعا در یک کیلو سبزی، چهار بار پول گل‌کشی می دهیم. اینکه در زندگی چطور از قلم، از لباس و از عمر استفاده کنیم. به هر حال باید بدانیم، برنامه‌ای خوب است که در آن رشد اخلاقی، اقتصادی یا سیاسی باشد. مردم تجربه هایی دارند. اینکه از خود مردم استفاده کنید آیا شده است بین افرادی گله و اختلاف باشد و آنها را آشتی داده باشید؟ اگر راهی ابتکاری دارید، برای ما بفرستید. ممکن است با یک طرح فامیل و دو دوست را به هم پیوند بزنید.
وی ادامه داد: برخی تجربه ها در کتاب‌ها و حوزه و دانشگاه هم نیست. مثلا یک مثل ممکن است 30 ثانیه طول بکشد اما به اندازه 10 صفحه حرف داشته باشد. یادم نمی رود مدینه بودم و صدا و سیمایی‌ها دورم جمع شده بودند، پرسیدند که آقای قرائتی چند بار مکه آمده اید؟ گفتم لامپ سوخته را هزار بار هم به سرپیچ بزنید، روشن نمی شود. نگاه کردند و گفتم همین مثل چند ثانیه شد؟
قرائتی بیان کرد: گاهی اوقات طرف می گوید که ما 30 سال گناه کردیم اما می گویند چرا تا ابد جهنم می رویم؟ یا مثالی زدم و مرحوم مطهری چقدر خندید. گفتم شما یک لحظه با چاقو به چشمت بزن، تا ابد کور هستی. با یک مثال یک اشکال برطرف می شود. اخیرا هم 500 نوار 5 دقیقه ای برای مسایل خانواده و دعوت به کار خیر و کلیاتی که راجع به اقتصاد در قرآن است و به درد این ایام می خورد یا اینکه رادیو خنده داشته باشیم، خنده های حکیمانه به کار ببریم. چرا خنده های ما به توهین و تحقیر است؟ چه اشکالی دارد که من نواری داشته باشم که هم در آن بخندیم و هم مطالب حکیمانه داشته باشیم؟
انتهای پیام/ 121
