«شهید بهمن جهانگیری»:

ایجاد تفرقه توسط دشمنان، روز بدبختی مسلمانان و روز جشن ابرقدرتهاست

شهید «بهمن جهانگیری» در وصیت‌نامه خود می‌گوید: برادران همواره به یاد خدا باشید و در راه او قدم بردارید و مواظب باشید دشمنان بین شما تفرقه نیاندازند و شما را از روحانیت متعهد جدا نکنند که اگر چنین کردند، روز بدبختی مسلمانان و روز جشن ابرقدرتهاست
کد خبر: ۳۹۴۶۰۹
تاریخ انتشار: ۱۴ ارديبهشت ۱۳۹۹ - ۰۹:۱۳ - 03May 2020

به گزارش خبرنگار دفاع‌پرس از آذربایجان‌شرقی، شهید «بهمن جهانگیری» در 2 شهریورماه سال 1340 در شهرستان مرند چشم به جهان گشوده و در 13 آبان‌ماه 1362 در عملیات والفجر 4 به مقام شهادت نائل آمد.

وصیت‌نامه شهید:

انا لله وانا الیه راجعون

همانا از سوی خداوند هستیم و بسوی او باز خواهیم گشت.

ولا تقو لوا لمن تقتل فی سبیل الله امواتا بلا احیاء و لکن لا تشعرون

کسی که در راه خدا کشته شده مرده نپندارید بلکه او زنده جاوید است ولیکن شما این حقیقت را در نخواهید یافت.

خدایا، پرودگارا، بارالها، ما برای ترویج دینت و کشتن دشمنانت و باز کردن راه قبر شش گوشه حسینت و لبیک گفتن به ندای روح الله پبا خاستیم. پروردگارا بر من و خانواده‌ام منت نهادی و مرا جزو قربانیان درگاهت قبول نمودی. چه موهبتی، چه پاداشی، چه افتخاری، چگونه می‌توان حق این نعمت را به جای آورد؟ پدر و مادرم! برای پذیرفته شدن قربانی‌تان، قربانی‌ها لازم است و شما امانتی را که به دست شما سپرده شده بود به صاحب اصلی بازگرداندید. «ان الله یآمرکم ان تود الامانات الی اهلها» به درستی خداوند امر می‌کند به این که برگردانید امانت‌ها را به صاحبان اصلی‌اش، (سوره نساء) این افتخار نصیب شما گردیده که خداوند از شما برای خود مهمان دعوت نموده مگر نه اینست که هرکس دوست‌ها و دوستدارانش را برای میهمانی دعوت می‌نماید.

ای جوانان، ای ملّت مسلمان، برای این که شما در بوته آزمایش قرار گرفته‌‌اید مبادا که در این امتحان در غفلت بمیرید که علی (ع) در محراب عبادت شهید شد و مبادا در بی‌تفافتی بمیرید که علی اکبر حسین، در راه حسین و با هدف شهید شد.

ای مادران، مبادا از رفتن فرزندان‌تان به جبهه جلوگیری کنید که فردا در محضر خدا نمی‌توانید جواب زینب را بدهید که تحمل 72 شهید را نمود، مادر وهب را به یاد آرید وقتی که سر بریده فرزندش را آوردند، فرمود: «سری را که در راه خدا داده‌ام پس نمی‌گیرم» برادران دعا و استغفار را از یاد نبرید که بهترین درمان‌ها برای تسکین دردهاست.

به یاد خدا باشید و در راه او قدم بردارید و مواظب باشید دشمنان بین شما تفرقه نیاندازند و شما را از روحانیت متعهد جدا نکنند که اگر چنین کردند، روز بدبختی مسلمانان و روز جشن ابرقدرتهاست. حضورتان را درجبهه‌های حق علیه باطل ثابت نگهدارید، در امام بیشتر دقیق شوید و سعی کنید عظمت او را بیابید، خود را تسلیم او سازید و صداقت و اخلاص خود را همچنان حفظ کنید.

آنان که پیرو خط سرخ امام خمینی نیستند و به ولایت او اعتقاد ندارند، بر من نگریند و بر جنازه من حاضر نشوند اما باشد که دماء شهدا آنان را نیز متحوّل سازد و به رحمت الهی نزدیک‌شان کند.

سلام مرا به رهبر عزیزم برسانید و بگویید تا آخرین قطره خونم سنگرم را ترک نخواهم کرد. با خداوند پیمان می‌بندم که در تمام عاشوراها و تمام کربلاها با حسین(ع) همراه باشم و سنگر او را خالی نکنم تا هنگامی که همه احکام اسلام را در زیر پرچم اسلامی امام زمان به اجرا درآید.

 ای مادرم و ای مادر شهیدان! به من و فرزندان‌تان نگریید. بگریید و محکم هم بگریید تا ناله‌های شما بر دل‌ها اثر کند، قلب‌ها را نرم سازد و اما وقتی که می‌گریید اوّل بر زینب(سلام الله علیها) بگریید و بر مصیبت‌های او. برادران موقع امتحان فرا رسیده از جان و مال خود و پسران‌تان در این راه بگذرید و ان‌شاء‌الله به زودی بر صدامیان و کفر جهانی پیروز می‌گردیم و وعده خداوند حق است و آنگاه است که پشیمان خواهید شد.

 بشنوید از قرآن که می‌گوید: «قل ان کان آباوکم و ابنائکم و اخوانکم و ازواجکم و عشیرتکم. اموال اقتر فتموها و تجارۀ تشون کسادها و مساکن ترضونها اب الیکم من الله و رسوله و جهاد فی سبیله فتربصوا حتی یآتی الله بامره و الله لا یهد القوم  الفاسقین» (سوره توبه آیه 24) ای رسول، بگو امّت را که ای مردم اگر شما پدران و پسران و برادران وخویشان خود و اموالی را که به عمل آورده‌اید و مال التجاره‌ای که از کسادی آن بیمنا کید و منازل که به آن دل خوش داشته‌اید بیش از خدا و رسول و جهاد در راه او دوست می‌دارید، پس گرداند شما دنیا طلبان بدکار از فعل خود پشیمان و زیانکار شوید و خدا و فاسق و بدکاران را(به راه بهشت وسعادت) هدایت نخواهد کرد.

برادران من این وصیت‌نامه را در لحظه‌ای می‌نویسم که به حمله چیزی نمانده و لحظه‌های شهادت و به لقاء‌الله پیوستن‌ها از نظر می‌گذرد و آن وقت است که از دل زمزمۀ: «الهی قلبی محجوب و نفسی معیوب و هوایی غالب و طاعاتی قلیل و معصیتی کثیر و لسانی مقر بالذوب» بر می‌آید و انسان در حسرت اینکه چرا به این دنیا دل خوش بسته و چرا از یاد خدا غافل بوده است.

وصیت آخرم این است که همیشه یک لحضه خودتان را در نظر بگیرید که بعد از یک ساعت و یا چند ساعت عمر شما تمام خواهد شد آن وقت حساب کنید و ببینید نوشته‌تان چیست، با چه رویی به پیش پرودگارتان خواهید رفت. ان شا،الله که تمامی مسلمین آگاه شوند و قدس و کربلا را آزاد نمایند.

1-جنازۀ مرا در باغ رضوان پیش شهدا دفن کنید.

2-نماز مرا امام جمعه شهرستان مرند و اگر نبودند میرزا حسن خطایی به ایشان ادا نمایند.

خدایا خدایا تا انقلاب مهدی خمینی را نگهدار

نوشته فوق وصیت‌نامه من به نام بهمن جهانگیری می‌باشد که در تاریخ 62/7/27 صحت کامل نوشته‌ام.

بهمن جهانگیری

انتهای پیام/

نظر شما
پربیننده ها