حضرت خدیجه (س) بانوی گره‌گشای حضرت رسول (ص)

به گزارش خبرنگار دفاع‌پرس از شیراز، به مناسبت فرارسیدن سالروز وفات حضرت خدیجه (س) ساجده تقی‌زاده مسئول امور مشارکت زنان اداره‌کل حفظ آثار دفاع مقدس فارس در یادداشتی پیرامون این بانوی هم یار حضرت رسول(ص) پرداخته است.

بانویی که سالها پیش از رسالت، به رسول خویش ایمان آورده بود و انتظار ظهور منجی انسان در تاریک سرای جاهلیت و ظلم را می‌کشید. اوراق تاریخ گواهند که او هر بار که ورقه بن نوفل مورخ معروف را می‌دید از وی می‌پرسید که آیا هنوز زمان ظهور نبی خدا نرسیده است؟ و در شوق روی رسول گرامی اسلام«ص» می فرمود: فلو اننی امسیت فی کل نعمه/ و دامت لی دنیا و تملک الاکاسره/ فما سویت عندی جناح بعوضه/ اذا لم یکن عینی لعینک ناظره:

اگر تمام نعمت‌های دنیا از آن من باشد و ملک و مملکت کسراها و پادشاهان را داشته باشم در نظر من هیچ ارزشی ندارد زمانی که چشمم به چشم های تو نیفتد.

آنگاه که رسول خدا ندای اسلام راستین را سرداد و از آن شب که زمزمه «یا ایها المزمل» بر تاز جانش زخمه‌ی عشق و رسالت نواخت، خدیجه تنها کسی بود که گام در گام او و شانه به شانه به استقبال خطر رفت. او که پیش از بعثت نیز در سراسر دیار خویش عنوان «طاهره» را به سبب دوری از گناهان روزگار خویش یافته بود و تاج پاکدامنی و سخاوتمندی و پاکدستی را به سر داشت بهترین یار و همسر برای بهترین مرد تاریخ بود.

خدیجه در طول 24 سال زندگی مشترک با رسول حق، همواره در یاری فقرا و تنگدستان پیشگام و در تامین نیاز مسلمین صاحب کرم‌ترین بانوی زمانه بود. او با خوان گسترده کرمی که می گستراند دلها را به سمت رسول گرامی اسلام متمایل می کرد و هر گاه کار دعوت نبی مکرم گره می‌بست، دستان مهربان خدیجه التیام بخش و گره گشا بود. خدیجه در شوق و عشق الهی رسول خویش چنان مستغرق بود که تمام ثروت و مالی را که در تمام سال‌های تجارت اندوخته بود در راه خدا خرج کرد؛ آخرین مال را هم در راه سفر از مکه به مدینه بذل نمود و برای مسلمین مستضعف شتر و زاد و توشه سفر مهیا نمود.

«ابوعبیده (نوه عمار یاسر) می‌گوید: فرزند ابی رافع این مطالب را به نقل از پدرش گفت و من پرسیدم مگر رسول خدا مال و ثروتی قابل توجه داشت که دو شتر برای خودش خرید و به امیر مومنان دستور داد برای دیگر مهاجران نیز تهیه کند؟

ابی رافع پاسخ داد: پدرم می‌گفت پیامبر «ص» فرمودند: هیچ مال و ثروتی برای من سودمندتر از اموال خدیجه نبود!».

اندوه فراق چنین یار موافقی چنان بر جان رسول گرامی اسلام خیمه می‌زند که سال وفات او را «عام الحزن» یا سال اندوه نام می‌نهد و در پاسخ که عایشه که زبان به طعن می‌گشاید که «چقدر از خدیجه یاد می‌کنی آیا او پیرزنی نبود که خدا بهتر از آن را به تو داد؟» می‌فرمود: سوگند به خدا که بهتر از خدیجه به من داده نشد؛ او به من ایمان آورد در هنگامی که مردمان به من کفر ورزیدند و از او به من فرزندانی عطا شد در حالی که از فرزندان دیگر زنان محروم بودم.

آری خدیجه بانویی است برای تمام فصول زندگی بشر! هر جا که جهل و ظلم و ناراستی باشد می‌توان خدیجه ای را یافت! خدیجه که اولین تصویر تمام نمای زن مسلمان در قاب مجاهدت و فداکاری است. او اسوه‌ای است برای زن مسلمان امروز که می‌خواهد مرزهای نابرابری و تعصب را بشکند و تصویر دلکش زن طراز اسلام را به جهان معاصر هدیه کند. بانویی که در نقش همسر، بهترین یار رسول خداست و در نقش مادری، کوثری چون فاطمه از دامنش می‌جوشد و در نقش انسان ساز اجتماعی‌اش تکیه گاهی امن برای مسلمین است و منبع تمام نشدنی مهر و کرامت!

حضرت خدیجه (س) از مکه در عصر بعثت سر نزد که در همان مکه فراموش شود. بلکه به جهان هستی پای گذاشت تا برای بشریت نمادی باشد از زنان نجات بخش و حماسه آفرین، آری خدیجه بانویی است برای تمام ابعاد زندگی بشر!

انتهای پیام/