گروه استان‌های دفاع‌پرس - شهید «محمد حسین اوحدی»؛ این جا واقعا دانشگاه بزرگی است که هرکس بسته به همتش می‌تواند از آن بیاموزد. انسان در این جا گاهی فکر می‌کند که این روزها روزهایی است که هر کسی باید اعمالش را حسابرسی کند. شاید در این حسابرسی‌هاست که انسان به خود برمی گردد و در می یابد که سراپا گناه است و شاید به همین دلیل است که دعاها در اینجا صفای خاصی دارد. عظمت کار امام حسین (ع) و یارانش را در جبهه ها بهتر می توان درک کرد.
اینجا هوا کمی سرد است. برادران گاهی جلوی چادرها آتشی روشن می کنند. وقتی دورنمای چادرها را در غروب نگاه می کنید به یاد امام حسین(ع) می افتی بعد برادران دسته دسته در حالی که علمهایی در دست دارند و نوحه میخوانند به سوی دیدن این منظره‌ها حال عجیبی به انسان دست می دهد به هر حال فقط یک بعد جبهه است. در ساعات دیگر روز بچه ها نرمش و راهپیمایی دارند عزم و اراده را در چهره های بعضی ها می بینید فریاد الله اکبرشان انسان را بی اختیار به حرکت درمی آید آدم وقتی این همه جوشش حرکت را می بیند از خدا میخواهد که قلبش را در این راه استوارتر کند و قدم هایش را ثابت تر.
امام را هیچ وقت تنها نگذارید خوب به چهره ی این پیرمجاهد بنگرید. گویی همه، آیات صبر و ایمان و اخلاص و پایداری است. گویی تجلی قرآن است در یک آیه؛ روح الله. انسان وقتی به چهره ی این مرد بزرگ نگاه و زندگی اش را مرور می کند. وقتی به سخنانش گوش میدهد، گویی هر بخش از آن آیهای است که تزکیه می کند. علم و حکمت می آموزد. تبلور «یتلوا عليهم آياته و زکیهم» است. .
انگار یک تاریخ در خطوط چهره اش نهفته است. می توان کربلا و شهدایش را و مظلومیتشان را در آن دید. برای خانواده های شهدا پیام آور آرامش است و نویدشان میدهد به وصال. چشمان نافذ و درخشنده اش از طلوع صبح ظفر خبر میدهد. گویی تمام رنجها و دردها و مصیبتهای توده ها را بردوش می کشد. او رحمت خداست، نه، که فریاد خروشان بی مهابای هر رزمنده ای است که پا برجا و ثابت قدم در برابر تمام کفر ایستاده است.
خدایا، تو رحیمی، به رحمتت او را تا انقلاب امام زمان (عج) حفظ فرما؟ خدایا، تو قهاری. به قهرت او را بر همهی کفر در سراسر جهان پیروز گردان! خدایا، به ما توفیق اطاعت و پیروی از راهش را که همان راه توست. عطا فرما!
انتهای پیام/
