وصیت نامه شهید «قربانعلی ابوالحسنی»؛

رهنمود های امام را با جان و دل پذیرا باشید

در فرازی از وصیت نامه شهید « قربانعلی ابوالحسنی » آمده است: از شهید شدن من ناراحت و افسرده نباشید که با شهادت در راه اسلام به بهشت خواهم رفت. امام را یاری کرده و او را تنها نگذارید و رهنمودهای او را از دل و جان بپذیرید.
کد خبر: ۳۹۴۸۳۹
تاریخ انتشار: ۱۴ ارديبهشت ۱۳۹۹ - ۲۲:۵۲ - 03May 2020

به گزارش خبرنگار دفاع‌پرس از خرم آباد، «قربانعلی ابوالحسنی» هفتم اردیبهشت ۱۳۴۳، در روستای خمه‌سفلا از توابع شهرستان الیگودرز به دنیا آمد. پدرش حیدر، مادرش صدیقه نام داشت. در حد دوره راهنمایی درس خواند. سال ۱۳۶۲ ازدواج کرد و صاحب دو دختر شد. به عنوان پاسدار در جبهه حضور یافت. سی‌‌ام اردیبهشت ۱۳۶۵، با سمت فرمانده گروهان در حاج‌عمران عراق به شهادت رسید. پیکرش مدت‌ها در منطقه بر جا ماند و او را پس از تفحص در زادگاهش به خاک سپردند.

وصیت نامه شهید

بسم الله الرحمن الرحيم

ولا تحسبن الذين قتلوا في سبيل الله امواتا بل احياء عند ربهم يرزقون»

خدایا! من خجالت می کشم در روز قیامت سرور شهیدان حسین بن علی (ع) بدنش پاره پاره باشد و بدن من سالم. بار پروردگارا! از تو می خواهم هر زمان که صلاح دانستی شهید شوم ضمن اینکه به تمام مقربان درگاهت قسم می دهم که مرگ در رختخواب را نصیبم نکنی و اگر شهادت را نصیبم گردانی بدنم تکه تکه شود که در صحرای محشر شرمنده نباشم.

و من به جبهه می روم و جان و قطره قطره خون خود را در راه اسلام و آرمانم میدهم تا شاید با این قطره خون ناقابل خود یک قدم مثبت  برداشته باشم.

و اما من به شما توصیه می کنم هیچ وقت به دشمنان اسلام سر تسلیم فرود نیاورید و در برابر دشمنان اسلام مقاوم و استوار و خشمگین باشید و از شهیدشدن من ناراحت و افسرده نباشید که با شهادت در راه اسلام به بهشت خواهم رفت.

و اما پدر و مادر عزیزم اگرچه نتوانستم فرزند خوبی برایتان باشم اگر شهید شدم ناراحتی نکن که برای فرزندت گریه کنی، چون گریه کردن شما برای دشمنان اسلام شادی می آورد. و مرا با آن گریه ناراحت می کنید. و از شما پدر و مادر می خواهم اگر اشتباهی در زندگی از من دیدید و یا برای شما ایجاد کرده باشم مرا به بزرگواری خودتان ببخشید و باید کار کنید که در این برهه زمان چنین فرزندی داشتید و از راه گمراهی و منجلاب به سعادت پیوست.

خدایا! عزمم را جزمتر و گامهایم را استوارتر کن تا بتوانم در راهت گام بردارم.

و از شما تقاضای من این است در تشییع جنازه ام دست هایم را از تابوت بیرون آورده تا این دنیا پرستان بدانند که از این دنیای زودگذر که یک سری انسانها را جذب خود کرده است و دل به او بسته اند و خبری از آخرت و قیامت چیزی با خود نبرده اند به جز یک کوله بار سنگین که آن هم در این که انتخاب کرده ام سبک شده است و چشمهایم را باز بگذارید تا این کوردلان بدانند که کورکورانه از دنیا نرفته ام و آگاهانه این راه را انتخاب کرده ام. در پایان از شما میخواهم امام را یاری کرده و او را تنها نگذارید و رهنمودهای او را از دل و جان بپذیرید.

انتهای پیام/

نظر شما
پربیننده ها
آخرین اخبار