به گزارش خبرنگار دفاعپرس از خرم آباد، شهید «علی اکبر عزیزی» یکم اردیبهشت سال ۱۳۳۸، در شهرستان دلفان به دنیا آمد. پدرش صیدعلی و مادرش حرم بانو نام داشت. در حد خواندن و نوشتن سواد آموخت. سال ۱۳۵۵ ازدواج کرد و صاحب یک دختر و یک پسر شد. از سوی بسیج در جبهه حضور یافت. بیستم اردیبهشت سال ۱۳۶۱، در خرمشهر بر اثر اصابت ترکش به شکم، شهید شدند. مزار او در بهشت زهرای شهرستان دلفان واقع است.
علی اکبر در آخرین دست نوشتهاش چنین آورد:
با سلام و درود بر امام امت و مردم شهید پرور ایران، روح پاک شهیدان اسلام، همان هایی که تمام هواهای نفسانی را از خود دور کرده و فقط یک راه را انتخاب کرده و آن راه رضای خداوندست.
آنها به دفاع از میهن خود، میهنی که بزرگان دین و نیاکان از آن دفاع کرده اند و برای نگهداری از آن، خون خود را ریخته اند تا برای نسل های بعد باقی بماند، پرداختند.
برادران و خواهران خدا گواه است من از روزی که دست چپ و راست خود را شناخته ام، عمل نیک و بد را تشخیص داده ام، همیشه سعی کرده ام که تمام اعمالم برای رضای خدا باشد و الان هم که در حال اعزام به جبهه هستم، هدفم رضایت خداست، دفاع از دین، میهن و شرف ملی است، از بین بردن مشرکان و گمراهانی است که با دین اسلام دشمنی و سر جنگ دارند. هدفم از به جبهه آمدن، تفریح، سیر و سیاحت نیست و می دانم که در میدان جنگ توپ، تانک و خمپاره است. خمپاره ای که بدن انسان را قطعه قطعه می کند. هدفم سرکوب کردن گمراهانی که عروسک کوکی دست جهانخواران بوده است.
خدا می داند موقعی که در بیابانها راه می رفتم و پا روی مورچه ای می گذاشتم به شدت بر خود می لرزیدم و بسیار ناراحت میشدم اما هنگامی که تصمیم به ثبت نام در بسیج گرفتم، با خود فکر کردم چطور انسانها در جبهه در مقابل هم قرار می گیرند... وقتی بیاد رزم حضرت علی (ع) در میدان جنگ افتادم که چطور آن کافران را به هلاکت می رسانید، فهمیدم که کشتن این خائنان هیچ گناهی ندارد.
از مادرم می خواهم که اگر لیاقت شهید شدن داشتم و شهید شدم، زیاد غصه نخورد. امیدوارم ملت مستضعف و عزیز ایران با کشته شدن عزیزانشان ناراحت نشوند و باید افتخار کنند و خوشحال باشند بخاطر این که در برابر امتحانات خداوند قبول شده اند. امیدوارم از فداکاری در راه خدا خسته نشوند و راه شهیدان و عزیزان خود را ادامه دهند. ادامه دادن راه شهیدان؛ اول پاک کردن کامل میهن از وجود این جنایتکاران و بعد آزاد کردن تمام ستمدیدگان جهان است.
خواهش بنده از تمام مردم مسلمان ایران این است که شور هیجانی و جنب و جوشتان را حفظ کنید تا حرکت انقلاب هم ادامه داشته باشد. چون اگر خدای نکرده از شور و هیجانی که دارید، بیفتید مثل کشتی ای می ماند که در درون اقیانوس از حرکت بیفتد و در اقیانوس غرق شود.
با امید پیروزی اسلام و مستضعفان جهان بر مستکبران جهان
انتهای پیام/