گروه استانهای دفاع‌پرس- حجت الاسلام عیسی رضایی؛ مهمترین مناسبت ماه مبارک رمضان شب قدر است، از فرصت‌های طلایی و سالانه است، شبی که بهتر از هزار ماه بوده، انسان در آن می‌تواند ره صد ساله را بپیماید. خداوند متعال در این شب، حوادث یک سال را تقدیر می‌کند و زندگی، مرگ، رزق، سعادت و شقاوت انسان‌ها، خوبی و بدی، اطاعت و عصیان و اموری از این قبیل را در این شب مقدر می‌کند.
درک این شب به شناخت این شب است و در روایات هم تعبیرات زیبایی از شب قدر آمده است، همچون شب بخشیده شدن گناهان و اینکه هر کسی در آن شب بخشیده نشود مورد نفرین خدا واقع می‌شود. (بحار ج94 ص80)
همچنین پیامبر اکرم فرمود: «مَنْ حُرِمَها فَقَدْ حُرِمَ الْخَیْرَ کُلَّهُ» هر کس از شب قدر محروم گردد، از تمام خیرات بی‌نصیب شده است. (کنزالعمال ج8 ص534) فلذا استفاده از شب مهم نیاز به برنامه ریزی دارد.
قرآن و عترت در کنار هم
شب قدر از دو جهت برای ما گرامی است و ما هم غیر از این دو عنصر محوری چیزی نداریم، یکی قرآن است و دیگری عترت، این همان دو وزنه وزین است که پیامبر (ص) فرمودند: «من دو چیز گرانبها را در بین شما وا می‌گذارم.» شب قدر شب توسل به قرآن است و عترت.
از آداب شب قدر قرآن گشودن و دعای مربوط به آن را خواندن و قرآن به سر کردن است. دعایی بخوانیم و نام یک یک 14 معصوم (ع) را به زبان جاری کنیم، این یعنی وسیله ما در شب قدر قرآن و عترت است.
این توسل به قرآن و عترت برای آزادی خود ما است که جزو احرار بشویم. آن وسیله مهمی که ما را از بردگی آزاد کند قرآن است و عترت و نمودار عترت و نماد عترت علی بن ابیطالب (ع) است که این شب‌ها متعلق به ذات مقدس علی (ع) است.
اگر کسی به این دو وزنه وزین به خدای سبحان متوسل بشود و قرآن به سر بگذارد، این یعنی قرآن در رأس امور ما است و نام 14 معصوم را بردن یعنی اینها مفسران قرآن هستند، اینها مجریان قرآن هستند، اینها مبینان قرآن هستند، اینها قرآن شناس هستند، اینها حافظان حدود قرآن هستند و مانند آن. بنابراین وظیفه ما در شب‌های قدر توسل به این دو ثقل و وزنه وزین است تا به خدا نزدیک بشویم.
قرآن در رأس امور است، اگر فرد یا جامعه ای اهل قرآن به سر بود؛ یعنی قرآن را رأس امور خود قرار داد، هم برنامه‌های درس حوزه و دانشگاه‌ها و مدارس آنها سامان بهتری می‌پذیرد و هم مسائل سیاسی، اجتماعی، فرهنگی و اخلاقی جامعه سامان می‌یابد. این دو عنصر محوری را در مراسم قرآن به سر کاملا در نظر بگیریم.
براندازری ظلم و ستم در سایه احیای شب قدر
اگر کسی این لیله القدر را احیاء کند، قرآن را احیاء و ولایت را احیاء کند فرعون‌های عصر هم سرنگون خواهند شد؛ دیگر نه ظلمی در یمن می‌بینیم و نه ستمی در افغانستان مشاهده می‌کنیم، نه خونریزی و خونخواری در فلسطین و نه در جاهای دیگر. خداوند به موسی کلیم (ع) فرمود: « مردم را به ایام الله متذکر کن تا ستم برافتد.» به نبی ما فرمود: « مردم را به لیله القدر متذکر کن تا ستم برافتد.» بنابراین این لیله القدر برای ما تعیین کننده است.
اشک و آه سلاح مومنان در برابر دشمنان
ما چون بر حقیم باید به حقیقت متوسل بشویم، بیش از آن مقداری که ما به «آهن» تکیه داریم، به «آه» تکیه می‌کنیم. ما سلاح‌مان در استجابت ادعیه و ناله و آه ما است که در دعای کمیل می‌خوانیم: «و سلاحه البکاء» خدایا به ما گفتی مسلح بشو؛ سلاح ما اشک ما است و ما این اشک را در شب‌های قدر ذخیره می‌کنیم، یک ملت ضعیف و قلیل «کم من فئه قلیله» اگر بخواهد «غلبت فئته کثیره» بشود؛ باید به اذن الله باشد.
خداوند سبحان زمانی مردم عراق و افغانستان و فلسطین و یمن را نجات می‌دهد که شیعیان ایرانی با اشک از خداوند متعال نصرت اینها را طلب بکنند. همین روحیه و همین اشک و آه بود که انقلاب ما را پیروز کرد، با اشک و ناله و آه هشت سال دفاع مقدس ما جاودانه شد، و امروز هم به فضل الهی در عرصه امنیت و سلامت با توسل به اشک و آه و دعا این بحران را پشت سر میگذاریم و ان‌شاءاله با سلاح اشک و آه و دعا زمینه فرج و ظهور امام زمان‌مان را فراهم خواهیم ساخت.
انتهای پیام/
