به گزارش خبرنگار دفاع‌پرس از خرم‌آباد، «خلیل سعیدی فر» در بیست و هفت شهریور سال 1344در شهرستان دورود دیده به جهان گشود. پس از گذراندن دوران کودکی راهی مدرسه شد و تحصیلات خود را تا دریافت مدرک دیپلم با موفقیت پشت سر گذاشت. خلیل به علت علاقه ی زیادی که به کشتی داشت بعد از فراغت از درس به باشگاه میرفت.
شهید نسبت به فامیل و همسایگان از بزرگ و کوچک بسیار متواضع و فروتن بود. علاقه ی شدیدی به مسائل علمی و فرهنگی داشت. در اجتماع چنان رفتار متین از خود به یادگار گذاشته بود که تمامی افراد فامیل، همسایه، مردم بازار و معلمین مدرسه همه از وی به نیکی یاد می کنند. وی در رشته ی برق تخصص زیادی داشت. همچنین به خاطر خوشنویسی و خط زیبایی که داشت با بچه های کلاس در مقاله نویسی همکاری می کرد.
رابطه ی شهید با والدین خود بسیار خوب بود و مردم را بسیار دوست می داشت. همیشه به مردم می گفت من کوچک شما هستم.
با شروع انقلاب اسلامی در مملکت، همچون دیگر اقشار مردم در تظاهرات و راهپیمایی ها شرکت می کرد و از رژیم منحوس پهلوی اعلان انزجار می نمود. وی با ثبت نام در مسجد، همراه با سایر جوانان انقلابی تا پاسی از شب به نگهبانی مشغول بودند او کتابهای استاد مطهری را بسیار مطالعه می کرد.
بعد از پیروزی انقلاب می گفت خدا را شکر. برای این ملت مظلوم، خداوند یاوری همچون امام عزیز فرستاده است. در حد توان خود چه در اجتماع و چه در برخوردهای سیاسی و فرهنگی در خط امام فعالیت می کرد.
وی همیشه می گفت: جبهه از خانه خیلی بهتر است. در عملیات های بسیاری شرکت داشت و یک بار هم از ناحیه پشت و دست راست مورد اصابت ترکش قرار گرفت. به مرخصی که آمده بود به تمامی اقوام و آشنایان سر زد و همه جا در حرف هایش می گفت: کارهایتان را به نحو احسن و برای رضای خدا انجام دهید. توصیه اش این بود که کاری که برای خدا می کنید دلسردی ندارد. سرانجام این شهید والامقام بیست و نهم تیرسال 1367 مورد هدف خمپاره ی دشمن بعثی قرار گرفت و از ناحیه ی سر، آسیب شدید دید و به شهادت رسید و در گلزار شهدای شهرستان دورود آرام گرفت.
انتهای پیام/
