شهیدی که غذایش را با سربازان تقسیم می‌کرد

به گزارش خبرنگار دفاع‌پرس از ارومیه، شهید «میرحسن حسینی» فرزند اسماعیل و متولد اول فروردین ماه سال ۱۳۵۲ است.

وی تا دوم راهنمایی تحصيل کرد و در زمينه‌های فوتبال، تكواندو و كاراته فعاليت داشت، با رسیدن به سن خدمت، با رغبت از طرف ارتش به خدمت سربازی اعزام شد که بعد از ماه‌ها مقاومت و عملیات مرزی، در ۲۷ فرودین سال ۷۲ در محل چنانه - نواحی سه راه دشت عباس در حين انجام مأموريت در منطقه عملياتی به درجه والای شهادت نائل شد.

علی‌حسين نوروزی از دوستان شهيد ميرحسن حسينی در خاطره ای از این شهید می‌گوید:

با ياد و خاطره شهيد ميرحسن حسينی آغاز می كنم يادش گرامی و روحش شاد.

اين خاطره از دوره آموزشی پادگان عجب شير آغاز می شود، شهيد ميرحسن حسينی سربازی افتخارآور، ‌مردی باگذشت و مهربان، دلسوز به وطن و خاک و دوستدار حقيقت بود.

وی فردی باايمان، باتقوا و سربازی بی نظير بود، يادم می آيد در آموزش غذای خود را با سربازان تقسيم می‌كرد و لباس خود را به آنها می‌داد و به جای آنها نگهبان می ايستاد.

دوستدار خدمت به كسانی بود كه نمی توانستند از حق خود دفاع كنند، اين مرد بزرگ مثل شهيد باكری و شهدای ديگر به نام آذربايجان كه روحشان شاد، دلير و شجاع و باگذشت بود!

يادم می آيد بعد از آموزش در عجب شير به كرج منتقل شديم برای دوره تكاوری، بعد از 45 روز به انديمشک منتقل شديم، شهيد ميرحسن حسينی در لشكر 77 خراسان مشغول خدمت شد، در مدت كمی با اخلاق نيكی كه داشت از فرمانده تا سرباز عاشق اين سرباز وطن شدند.

همه دوستش داشتند و به او افتخار می كردند و هر چه از اين سرباز وطن و مرد بزرگ بگويم كم است، موقع شهيد شدنش، اعضای گردان همه سياه پوشيدند و برايش گريستند، ولی چه فايده، از دست همه پر كشيد و به ابديت رفت، خداوند همه شهدای انقلاب اسلامی را رحمت كند.

از اين آدم‌ها كم پيدا می شدند، با ياد و خاطره می‌شود آنها را زنده نگه داشت و جوانان امروزی را هدايت كرد.

خداوند به همه توفيق و سربلندی عطا فرمايد.

انتهای پیام/