دفاع‌پرس از تشییع امام خمینی (ره) در روز ۱۶ خرداد ۶۸ گزارش می‌دهد؛

«امام و امت»؛ استقبالی عالی، بدرقه‌ای متعالی

حضرت امام خمینی (ره) شخصیت بی‌نظیر و بی‌بدیلی بود که ملت ایران در روز ۱۲ بهمن ۵۷ با یک استقبال عالی به پیشوازش رفتند تا قدم‌هایش را بر فرش موژه‌گان چشم نهند و در تاریخ ۱۶ خرداد ۶۸ نیز در پی پیکر پایش برسرزنان به راه افتادند تا متعالی‌ترین بدرقه تاریخ را برای او رقم بزنند.
کد خبر: ۳۹۹۵۵۹
تاریخ انتشار: ۱۶ خرداد ۱۳۹۹ - ۰۲:۳۰ - 05June 2020

گروه حماسه و جهاد دفاع‌پرس: شمع پُرفروغی که سال‌ها دنیا را روشن کرده و راه عزت، استقلال و ایستادگی را به مظلومان و آزادگان جهان نشان داد، دیگر داشت سوسو می‌زد و رو به خاموشی بود. «قاسم افشار» در اخبارِ سیما، از مردم خواست که برای سلامتی امام خود دعا کنند. آن‌گاه ملت ایران دست به دعا برداشتند، ثانیه‌ها برای پیر جماران در حالی می‌گذشت که فشار خون ایشان کم‌کم افت می‌کرد و حال مبارک‌شان بدتر و بدتر می‌شد؛ اما همواره گفتن ذکر از لب مبارک‌شان نمی‌افتاد.

دکتر «حسن عارفی» پزشک امام، درباره آخرین لحظات حیات ایشان، گفته است که ساعت ۱۵:۵۸ مطابق نوار قلبی، قلب امام امت از حرکت ایستاد؛ اما با آمادگی کامل تیم پزشکی موقتاً ضربان قلب و تنفس اگرچه مصنوعی، شروع به کار کرد؛ ولی امام بی‌هوش بودند که ساعت ۲۲:۲۳ شامگاه ۱۳ خرداد سال ۱۳۶۸، قلب امام با زدن آخرین ضربه، برای همیشه ایستاد و عاشقان و شیفتگان خود را در غم سوگ خود فرو برد.

«محمدرضا حیاتی» گوینده اخبارِ سیما، در گفت‌وگو با رسانه‌ها، درباره حال و هوای لحظات اعلام خبر رحلت امام، گفته است: آقای افشار گزینه اصلی برای خواندن خبر بود؛ اما در آخرین لحظه، اطلاع داد که نمی‌تواند این خبر را بخواند و اعلام کرد که از لحاظ روحی در فشار و خواندن این خبر برایش مشکل است. مدیرکل خبر نیز من را صدا کرد و حدود هفت دقیقه به ساعت هفت صبح مانده بود که متن خبر را به من داد و گفت که خبر را بخوانم.

وی همچنین گفته است: آرم اخبار پخش شد، من «بسم‌الله الرحمن الرحیم» را گفتم و آن آیه «یَآ أَیَّتُهَا النَّفْسُ الْمُطْمَئِنَّةُ، ارْجِعِى إِلَى‏ رَبِّکَ رَاضِیَةً مَّرْضِیَّةً» را خواندم، یک لحظه که به اتاق فرمان نگاه کردم، دیدم تمام کسانی که در آن‌جا بودند زیر گریه زدند و یک جوری بود که من صدای گریه همکارانم را در استودیو می‌شنیدم. من دیگر طاقت نیاوردم و این‌ها را که نگاه کردم، بغض گلویم را گرفت و من هم که خیلی آدم حساسی هستم، نتوانستم ادامه دهم. یک لحظه کوتاه مکث کردم و بعد دستم را جلوی چشمانم گرفتم تا اتاق فرمان را نبینم [..] به‌ هیچ‌وجه به اتاق فرمان نگاه نکردم و خبر را خواندم.

شنیدن خبر ارتحال بنیان‌گذار کبیر انقلاب اسلامی ایران، به‌قدری برای ملت ایران سخت بود که هیچ قلمی از عهده توصیف آن برنمی‌آید؛ چراکه این داغ بزرگ آن‌قدر سخت بود که، «سمیع‌الله اکبری» و «هوشنگ بهمنی‌زاده» دو شهروند عاشق پیر جماران، بعد از شنیدن این خبر ناگوار، از شدت غم و گریه و زاری، جان به جان‌آفرین تسلیم کردند.

تشییع امام

پیکر مطهر بنیان‌گذار کبیر انقلاب اسلامی ایران تا صبح شانزدهم خرداد، در مصلی تهران قرار داشت و مردم از شهر‌ها و روستا‌های سراسر کشور دسته‌دسته برای وداع با خمینی کبیر (ره)، سوی پایتخت روانه شده بودند و همچون یتیمان پدر از دست داده به‌صورت سیاه‌پوش، بر سر و سینه می‌زدند.

صبح روز شانزدهم خرداد، بر اساس وصیت امام خمینی (ره)، نماز مِیّت به امامت حضرت آیت‌الله «سید محمدرضا موسوی گلپایگانی» بر پیکر مطهر ایشان در مصلی اقامه شد و قرار بود تا پیکر امام خمینی (ره) تا بهشت زهرا (س) تشییع شود؛ اما به‌دلیل جمعیت بسیار زیاد مردم، کامیونی که حامل پیکر مطهر امام راحل بود، در میانه‌های مسیر منحرف شد و تابوت و کفن از هم گسست؛ بنابراین با تلاش دلاورمردان هوانیروز ارتش، پیکر مطهر بنیان‌گذار جمهوری اسلامی ایران را، برای کفن کردن مجدد، با هلی‌کوپتر به جماران منتقل کردند.

تشییع امام

خلبان «محمد ساعتچی» فرماندهی یگان پرواز کمیته انقلاب اسلامی درباره روز تشییع پیکر مطهر امام خمینی (ره)، گفته است: «ابتدا جابه‌جایی حضرت امام خمینی (ره) با یک خودروی یخچال‌دار اتفاق افتاد؛ اما همه مردم هیجانی بودند و آن‌جا یک فروند هلی‌کوپتر نیروی هوایی پیکر مطهر را از ماشین گرفت و به محل دفن برد. آن‌جا هم برادران پاسدار سپاه و کمیته انقلاب اسلامی خودشان دو ردیف کانکس گذاشته بودند اطراف قبر تا جمعیت سرازیر نشود؛ اما میزان علاقه آن‌ها به امام و اینکه دلشان می‌خواست برای بار آخر امام را ببینند، باعث شد نظم مراسم به‌هم بخورد و مردمی که پشت کانکس‌ها بودند با اهرم و به‌کمک فشار جمعیت کانکس‌ها را کنار زده و به سمت محل دفن امام هجوم آوردند.

آن‌جا هلی‌کوپتر نشسته بود تا پیکر امام (ره) را از داخل آن به‌محل دفن منتقل کند؛ ولی مردم اجازه ندادند این اتفاق بیافتد و همان‌طور که در عکس و فیلم‌ها بارها دیده شده است به گونه‌ای شد که نتوانستند پیکر را منتقل کنند و حتی بخشی از کفن حضرت امام (ره) پاره شد. دوباره به ما گفتند شما پیکر امام (ره) را به جماران منتقل کنید که کفن عوض شود. ما پیکر ایشان را به جماران منتقل کردیم.

ما منطقه تدفین را یک مربع فرض کردیم با یک جمعیت فوق‌العاده، خب جمعیت ایستاده بود و جایی نبود که هلی‌کوپتر بنشیند، دیدیم باید مردم را متفرق کرد، این تدبیر را ریختیم و گفتیم چهار فروند می‌شویم و یک چهار ضلعی درست می‌کنیم حول محل دفن. برنامه این شد که اولا همه با هم بلند شوند و همه با هم نزدیک بشوند به جمعیت، که جمعیت از پایین چهار تا هلی‌کوپتر می‌بیند با فاصله‌های زمانی که خیلی دقیق این رعایت شده بود، داخل هر کدام یک تابوت خالی بود. بعد هلی‌کوپتری که شماره «یک» بود و قرار بود سرهنگ «امینی» خلبانش باشد، حامل پیکر مطهر امام بود و درست در لحظه‌ای که جمعیت به سمت هلی‌کوپتر‌های دیگر متفرق شد، کنار قبر فرود آمد و بلافاصله پیکر مطهر را بیرون آورده و سریع بلند شد».

تشییع امام

پیکر مطهر بنیان‌گذار کبیر انقلاب اسلامی ایران، سرانجام در ۱۶ خرداد سال ۱۳۶۸ در بهشت زهرا (س) در محل فعلی که «مرقد امام خمینی (ره)» نامیده می‌شود، باحضور حضرت امام خامنه‌ای (مد ظله‌العالی)، حجت‌الاسلام «سید احمد خمینی» و حجت‌الاسلام «اکبر هاشمی رفسنجانی» و اغلب بزرگان و اعاظم نظام جمهوری اسلامی به‌خاک سپرده شد. جمعیت شرکت‌کننده در این مراسم عظیم تا بیش از ۱۰ میلیون نفر برآورد شده است و به نوشته گینس، حدود یک ششم کل جمعیت ایران در مراسم تشییع شرکت کردند.

انتهای پیام/ 113

نظر شما
پربیننده ها