به گزارش خبرنگار دفاعپرس از آذربایجانشرقی، شهید «میریحیی دلدار بناب» در 30 خردادماه 1341 در تبریز به دنیا آمد. پس از پشت سر گذاشتن دوران راهنمایی وارد سپاه پاسداران شد و با شروع جنگ تحمیلی نیز در 7 عملیات شرکت کرد که در دیماه 1365 در عملیات کربلای 4 هنگام بمباران هوایی به شهادت رسید.
زندگینامه شهید:
شهید «میریحیی دلدار بناب» در 30 خردادماه سال 1341 در خانوادهای مذهبی و دیندار تبریزی دیده به جهان گشود. دوران تحصیلات ابتدایی را با موفقیت پشت سر گذاشته، وارد مدرسه راهنمایی شد. پس از پیروزی انقلاب و به دنبال تشکیل سپاه پاسداران به این نهاد انقلابی پیوست و با شروع جنگ، مشتاقانه و داوطلبانه در جبههها حضور یافت و در عملیاتهای متعددی از جمله فتحالمبین، رمضان، والفجر مقدماتی، والفجر 1، والفجر 4، والفجر 8 و کربلای 4 حضور داشت. در فتحالمبین جزو نیروهای شناسایی بود.
عملیات رمضان در گروه شناسایی تیپ به اتفاق «حمید حسینزاده»، شهید« احد علافی»، شهید «مجید رضایی» و «جواد یوسفی» نفش فعالی ایفا کرد. در والفجر 4 از نیروهای طرح عملیات لشکر عاشورا بود. در کربلای 4 در کسوت رزمنده تکتیرانداز شرکت کرد و هنگام بمباران هوایی به شهادت رسید.
خصوصیات بارز شهید:
علاقه عجیبی به صله رحم داشت. با کسانی که آشنایی داشت، به خونگرمی برخورد میکرد. خوشبرخورد و خوشخلق بود. اخلاق و رفتار خوبی داشت. به واجبات دینی اهمیت خاصی قائل بود. در نمازهای جماعت و اجتماعات در صف اول بود. همیشه آرزو داشت به اسلام و انقلاب خدمت کند. نماز شبش ترک نمیشد.
فرازی از وصیتنامه شهید:
با عرض ارادت به پیشگاه آقا امامزمان(ع) و نایب بزرگوارش و با عرض تسلیت فرا رسیدن ایام عاشورا. با عرض سلام گرم از قلب یک انسان حقیری چون من، به حضور پر مهرت، همسر خوبم امیدوارم که حالت زیر سایه خداوند و عنایات الهی خوب ببوده باشد.
اگر از احوال حقیر جویا باشی الحمدالله سلامتی حاصل است و جای هیچگونه نگرانی نیست. باور کن امکان نوشتن و ارسال نامه وجود نداشت. این اولین فرصت بود که بلافاصله نامه نوشتم. تلفن نیز وضعش معلوم است و امکان ندارد. البته تو بزرگوارتر از آنی که از دستم ناراحت شوی.
امیدوارم با جسم و روحی سالم در تربیت رقیه کوچکمان موفق باشی. رقیه را خودت تربیت کن و طوری بزرگش کن که با عفت و دیندار باشد و لایق اسمش.
همسر عزیزم انشالله در ایام محرم بتوانی حداکثر استفاده را بکنی. این ایام فرصت خوبی است تا انسان را به خدا نزدیک کند.
انتهای پیام/