سرهنگ «علی احمدی پور» فرمانده گردان ناو تيپ 18 امير المومنين (ع) در گفت‌وگو با خبرنگار دفاع‌پرس در بوشهر ضمن گرامیداشت یاد و خاطره شهدای هشت سال دفاع مقدس سبک زندگی رزمندگان در هشت فصل عشق و حماسه را شرح داد و اظهار داشت: فعالیت های رزمندگان در جبهه به چندین بخش تقسیم می شد.
وی با بیان اینکه هر گردان و یا واحد ستادی یا عملیاتی فعالیت مخصوص به خود داشت که هر رزمنده ای در این واحد ها بسته به مسئولیتشان مشغول به خدمت بود، گفت: برنامه های رزمنده های ستادی و عملیاتی با یکدیگر متفاوت بود.
این رزمنده هشت سال دفاع مقدس با اشاره به اینکه برخی برنامه ها از جمله نماز جماعات، برگزاری مراسمات مذهبی، ورزشی یا تمرینات مانورها مشترک بود، خاطرنشان کرد: پس از اجرای برنامه های مشترک هر کدام از رزمندگان در محل خدمت خود مستقر می شدند.
احمدی پور افزود: پزشکان در بهداری، پرستاران به غیر از مداوای مجروهان کارهای سم پاشی و بهداشتی سنگرها را نیز انجام می دادند و آشپزها در آشپزخانه به رزمندگان خدمت می کردند.
فرمانده گردان ناو تيپ 18 امير المومنين (ع) یادآور شد: برخی رزمندگان در واحد عملیات مشغول به شناسایی در خطوط دشمن با روشهای متفاوت از قبیل دیده بانی در دکل یا عبور از خط پدافندی و نفوذ در دل دشمن با توجه به ماموریت محوله بودند.
وی با اشاره به اینکه گردان های عملیاتی باید رزمندگان را آموزش می داند و آنها را از لحاظ بدنی و تجهیزاتی از جمله آمادگی جسمانی، تاکتیکی و اموزش سلاح برای شبهای عملیات آماده می کردند، افزود: برخی مواقع فرماندهان جلسات تخصصی و یا بازدید از واحدهای تحت امر خود را انجام می دادند.
احمدی پور با بیان اینکه در جبهه های جنگ شب و روز فرقی نداشت و هر رزمنده با توجه به وظایفی که داشت خدمت می کرد، تصریح کرد: رزمندگانی که وظیفه آبرسانی به جبهه ها را داشتند باید در طول 24 ساعت مخازن آب رزمندگان را تأمین می کردند.
این پیشکسوت دفاع مقدس با اشاره به اینکه رزمندگان همزمان با اذان صبح به سنگر مسجد می رفتند و نماز و ادعیه قرائت می کردند و اجباری در این کار نبود، اظهار داشت: همه رزمندگان علاقه شدیدی به مناجات و نزدیک شدن به پرودگارشان را داشتند و دسته جمعی در دعاها شرکت می کردند.
فرمانده گردان ناو تيپ 18 امير المومنين (ع) گفت: رزمندگان پس از برپایی نماز و خواندن ادعیه برای انجام ورزش صبحگاهی به واحد یا گردان خود مراجعه می کردند و حدود یک ساعتی ورزش یا پیاده روی انجام می دادند و بعد از آن برای صرف صبحانه می رفتند.
وی با یادآوری اینکه برخی رزمندگان در کلاس های آموزشی متفاوتی که در جبهه دایر بود می رفتند، افزود: زمان نماز ظهر به سنگر مسجد رفته و پس از آن در سنگر یا چادرشان ناهار را صرف و دو ساعتی استراحت می کردند و بعد از ظهر به کارهای شخصی خود از قبیل شستن لباس، نوشتن نامه، انجام بازی فوتبال یا والیبال، دور همی و خاطره گویی می پرداختند.
احمدی پور خاطرنشان کرد: همه کارهای جبهه حس خوبی داشت؛ زیرا همه یک لباس می پوشیدیم، یک غذا می خوردیم و در یک سنگر یا چادر می خوابیدیم و تفاوتی بین فرمانده و رزمنده نبود.
فرمانده گردان ناو تيپ 18 امير المومنين (ع) یادآور شد: در جبهه ها هر 24 ساعت یک نفر از هر دسته به عنوان شهردار وظیفه نظافت و یا پهن و جمع کردن سفره غذا و شستن ظرفها را برعهده داشت.
وی نمونه هایی از ایثارهای هشت سال دفاع مقدس را تشریح کرد و خاطرنشان کرد: برخی مواقع شهردارها اگر احساس می کردند غذا کم است خودشان نمی خورند و می گفتند: «من خورده ام».
پیشکسوت دفاع مقدس جمع آوری لباس ها و شستن پنهانی آنها در دل شب، نگهبانی های طولانی بجای رزمندگانی که خسته بودند، واکس زدن های مخفیانه، از جان گذشتن برای حفظ جان رزمندگان دیگر، ساعت ها نشستن در میدان مین برای یافتن راهی جهت عبور رزمندگان و مجروح شدن را از نمونه های کوچک ایثارهای رزمندگان خواند.
احمدی پور برنامه های فرماندهان جنگ را برشمرد و افزود: فرماندهان نیز مثل رزمندگان بعد از نماز صبح و قرائت ادعیه و ورزش صبحگاهی و صرف صبحانه به تدارک سلاح می پرداختند و پس از آن گزارش روزانه به فرمانده گروهان و ارسال به قرارگاه بالاتر می دادند و از سنگرها، دیده بانها و نیروهای تحت امرشان سرکشی می کردند.
فرمانده گردان ناو تيپ 18 امير المومنين (ع) خاطرنشان کرد: برخی رزمندگان در اوقات فراغت خود را به شکار عقرب و جمع آوری آن در شیشه، ساخت مهر از گل و خاک و برخی رزمندگان از پوکه های گلوله ابزارهای بسیار زیبایی می ساختند.
انتهای پیام/
