انسانیت، فعالیت در رشد اسلام است

به گزارش خبرنگار دفاع‌پرس از اردبیل، «جواد رضاخانی مقدم» فرزند رحمان در دوم فروردین 1342 در شهرستان اردبیل به دنیا آمد.   

بعد از شروع جنگ تحمیلی به عنوان پاسدار به جبهه اعزام شد و در 20 اسفند 1362 در جزیره مجنون عراق و با اصابت ترکش به فیض شهادت نایل آمد و پیکر پاک وی در گلزار شهدای اردبیل آرام گرفت.

وصیتنامه پاسدار شهید «رضاخانی مقدم»:

بسم الله الرحمن الرحیم

ضمن سلام و درود بر امام امت و امت قهرمان و سلام گرم بر شهدای اسلام و آرزوی پیروزی اسلام بر کفار جهانی، وصیتنامه خودم را با نام الله، یگانه پاسدار خون حرمت شهیدان شروع می کنم:

خداوندا، تو خودت شاهد هستی که من لیاقت و شایستگی خدمت به دینت را ندارم و همچنین لیاقت شهادت در راهت را نیز ندارم.

خداوندا تو خودت شاهد هستی که این بنده ناپاک و ناچیز شما گناهان زیادی کرده است. بار الهی گناهان مرا ببخش و مرا از ادامه دهندگان راه این شهیدان قرار بده.

اما وصیتم به دوستان و هم مکتبان و حزب الله اردبیل:

برادران عزیز، می‌دانم که در وضعیت کنونی اسلام عزیز در خطر است و می دانم که اولین قبله گاه مسلمین در دست یهودیان است و می‌دانم که کربلا این حرم پاک امام حسین (ع) در دست یزیدیان زمان است، لیکن برادران عزیز، تنها راه رهایی و نجات مسلمین، وحدت مسلمانان به رهبری امام خمینی است.

پس ای برادران، در هر کجا که هستید و در هر جا که خدمت می‌کنید به فکر اسلام و به فکر مسلمین جهان که در استعمار شرق و غرب هستند باشید و مسلمانانی که در لبنان و مصر و افغانستان و سایر کشورها در زیر سایه طاغوت فشار می‌کشند. چشم به انقلاب اسلامی ایران و شماها دوخته‌اند که ان‌شاءالله به این زودی با ظهور حضرت مهدی (عج) پرچم حکومت اسلامی در سراسر گیتی برافراشته می‌شود. لیکن برادران عزیز چه بهتر که ما هم جزء پاسداران حضرت مهدی (عج) باشیم.

برادران، ما شهادت را از امام حسین (ع) آموخته ایم. از علی(ع) و از رهروان پاک این امامان آموخته‌ایم و درک کرده‌ایم، انسانیت یعنی فعالیت در رشد اسلام و فعالیت در راه اسلام و در نتیجه شهادت در این راه. ان‌شاءالله شهادت نصیب ما نیز بشود و شاید در راه آزادی کربلای امام حسین(ع) شهید بشوم، لذا از برادران و کلیه کسانی که با اینجانب آشنایی دارند انتظار دارم که این بنده حقیر را حلال نمایند.

از تمامی برادران دانش آموز در دبیرستان 17 شهریور حلالیت می‌خواهم و از تمامی برادران در مکتب علمی و سایر برادران نیز حلالیت می خواهم. زندگی و زیستن در این دنیا جهاد در راه عقیده، و جهاد با کفار است و بس.

در خاتمه وصیتم به پدر و مادرم و تمامی خانواده ام این است: پدر و مادر عزیزتر از جانم، شما عاملی هستید در راه شهید شدن من. شما مرا بزرگ کردید و تحویل اسلام دادید، آفرین بر شما و اگر شما نبودید یک نفر از سربازان اسلام کم می شد، من شما را بیشتر اذیت کرده‌ام و شاید به حرف هایتان گوش نداده‌ام، در بعضی موارد که امیدوارم مرا به خاطر اسلام بخشیده باشید. پدر عزیزم شما نیز در بزرگ کردن من زحمت کشیده‌اید که امید است مرا ببخشید. از برادرانم نیز کمال تشکر را دارم خصوصا مقصود که در راه شناخت اسلام به من کمک کرده و از برادرم ودود نیز تشکر می‌کنم و امیدوارم که راه شهیدان را ادامه دهید.

انتهای پیام/