به گزارش خبرنگار حماسه و جهاد دفاع‌پرس، تصاویر زیادی از دوران دفاع مقدس هنوز وجود دارد که دنیایی حرف در آن‌هاست؛ بنابراین لازم است که رزمندگان همت بگمارند و خاطراتی را که از آن دوران در سینه دارند را بیان کنند. یکی از این رزمندگان «جعفر طهماسبی» از دلاورمردان گردان کمیل لشکر ۲۷ محمد رسول‌الله (ص) است که خاطرات زیادی را از دوران حماسه و جهاد مطرح کرده است.
یکی از تصاویر معروفی که از دوران دفاع مقدس وجود دارد، تصویری از شهید مصطفی چمران است که در کنار وی نوجوانی نشسته است. «جعفر طهماسبی» در تشریح این عکس و نوجوانی که در کنار شهید چمران نشسته، گفته است:
بسیجی‌های کم سن و سال بسیاری در کنار مردان پولادین دفاع مقدس چون شهید مصطفی چمران به دوران مردی رسیدند. یکی از آن بسیجی‌ها این نوجوانی است که کنار شهید چمران کتف به کتف نشسته و کلاهش را هم سربالا گذاشته، این نوجوان شهید «علیرضا مالمیر» است.
شهید «علیرضا مالمیر» بچه‌محل ما بود. محله شهدا یا همان محله «اقدسیه» در شهر ری، جایی که بیت‌الشهداء یا همان «دخمه» معروف بچه‌های رزمنده تهران در آن‌جا قرار دارد.
جوان‌های بسیاری از آن محله، لباس رزم بر تن کردند و در همان نوجوانی با ملائکه هم‌پرواز شدند. «علیرضا مالمیر» هم یکی از آن‌ها بود؛ علیرضا پسر شاخ شمشاد «پری» خانم بود که خیلی هم شر و شور بود و همه ازش حساب می‌بردند و بعد از انقلاب هم یکی از اولین بسیجی‌های مسجد صاحب‌الزمان (عج) شد.
علیرضا جزو اولین رزمنده‌های شهر ری بود که برای یاری دین خدا پای در جبهه گذاشت و آن‌قدر دلاور و نترس بود که در زمره یاران نزدیک شهید چمران جای گرفت. هرکجا درگیری سخت و سینه به سینه با دشمن بود، علیرضا یکی رزمنده‌های پا به رکاب بود.
علیرضا ۱۹ ساله بود که بالاخره مزد مجاهدتش را گرفت و در بهار سال ۶۰ و تنها چند روز قبل از شهادت پیر و مرداش شهید «مصطفی چمران» در درگیری نزدیک با دشمن در منطقه «سوسنگرد»، خلعت شهادت را بر تن کرد و در چند قدمی فرمانده‌اش در خاک آرمید؛ اما دریغ که مزار این مجاهد در قطعه ۲۴ گلزار شهدای بهشت زهرا (س) پرت افتاده و زائری ندارد.
شاید خیلی‌ها شهید چمران را در این عکس دیده‌اند؛ اما آن بسیجی کنار دستش را ندیده‌اند و نام و یادی از شهید علیرضا مالمیر نکرده‌اند. ان‌شاءالله روزی برسد که سردار و سرباز با هم دیده شوند و حتی مزارشان هم زیارت‌گاه همگان شود.
آدرس مزار: قطعه ۲۴ - ردیف ۸۵ - شماره ۳۰
انتهای پیام/ 113
