به گزارش خبرنگار دفاعپرس از یزد، مادر بزرگوار شهید «عباسعلی ملاحسینی» از شهدای دوران دفاع مقدس آسمانی شد و پیکرش امروز، از مقابل منزل شهید واقع در خیابان صدرآباد، به سمت آرامگاه ابدیش تشییع شد.
«عباسعلی ملاحسینی»، یکم فروردین 1345 در اردکان چشم به جهان گشود و سرانجام در 16 مرداد 1362 در عراق، بر اثر اصابت ترکش به سینه، شهید شد.
زندگینامه شهید عباسعلی ملاحسینی:
سحرگاه اولّین روز بهار سال ۱۳۴۵ هجریشمسی دعای پدر و مادری زحمتکش و مؤمن در اردکان اجابت گردید و خداوند سبحان پس از هفت فرزند دختر، تنها پسر را که آرزوی قلبی خانواده حسین ملاحسینی بود، به آنها عطا نمود.
محبّت به اهل بیت رسولالله(ص)، والدین را بر آن داشت تا نام او را «عبّاسعلی» گذاشتند. گویا به آنها الهام شده بود که این فرزند ادامه دهنده عبّاس بن علی، حضرت ابوالفضل(ع) خواهد بود. با وجود تک پسر بودن و علاقه وافر خانواده به وی، آنان را از تربیت صحیح و متخلّق کردن او به آداب اسلامی و فرایض دینی غافل نکرد. ۶ ساله بود که به دبستان رفت.
دوره ابتدایی را در دبستان کاتب و دوره راهنمایی را در مدرسه راهنمایی علایی اردکان با موفّقیّت طی کرد. ۱۸ سال از بهار عمرش نگذشته بود که پیروزی انقلاب اسلامی را شاهد بود. در کنار تحصیل علم در ایّام تعطیلات تابستان به حرفه آهنگری میپرداخت، در پایگاه بسیج فعّالیّت داشت. مقیّد به نماز اوّل وقت و شرکت در نماز جمعه بود. رفتار و اخلاق پسندیده همراه با فروتنی و نجابت او را محبوب خانواده و دوستان نموده بود.
به محض آغاز تجاوز کوردلان بعثی به میهن اسلامی ایران پس از فرا گرفتن آموزش نظامی در بسیج به جستجوی گم شده خود راهی جبهه شد. طی سالهای ۶۱ و ۶۲ سه نوبت به جبهه رفت و مدّت سه ماه از عمر و جوانی خویش را در جهاد و دفاع از اسلام گذراند.
پس از رزمی بیامان و تلاشی وافر در راه حفظ آرمانهای مقدّس نظام جمهوری اسلامی در تاریخ ۱۳۶۲/۵/۱۶ در عملیّات والفجر ۲ در خاک عراق بر اثر اصابت ترکش به سینهاش به شهادت رسید و روح بلندش از قفس خاکی جسمش چون پرستویی مهاجر به قرب الهی ، پرواز کرد و بر سفره مولایش امام حسین(ع) مهمان شد. پیکر پاکش پس از تشییع باشکوه توسط مردم همیشه در صحنه و شهید پرور دیارمان در بهشت شهدای اردکان در کنار دیگر همرزمان شهیدش به خاک سپرده شد.
فرازی از وصیتنامه شهید بزرگوار:
بسم الله الرحمن الرحیم
ای مردم شهیدپرور اردکان !
همچنان در صحنه بمانید و امام را همچون نگین انگشتری در دستان مبارکتان نگهدارید. به او عشق بورزید و سعی کنید تا او را بهتر بشناسید.
انتهای پیام/